48

5 0 0
                                    

dan komt er een draak uitgevlogen.
---------------
De draak land voor ons en geeft ons de gelegenheid hem/haar/onzijdig te bekijken, de draak is donkerblauw bijna net zo zwart als de nacht, de draak z'n schubben glanzen door het zonlicht wat er op weerkaatst. De draak heeft reuze vleugels die er gevaarlijkst uit zien, z'n ogen kijken ons doordringend aan, de draak heeft twee ogen die knalgeel zijn waardoor die fel afsteken van z'n lichaam.

De draak sluit z'n ogen en krimpt, het word een 'mens' en nu pas zie ik dat het Matthias is. Dus hij wou met ons praten, dat werd ons al wel verteld, maar ik was eerst zo overdonderd door hem die er in zijn draakvorm uitkwam dat ik niet helder kon nadenken.

"Fijn dat jullie er zijn, ik heb jullie hulp nodig, aangezien jullie alle boeken al uit hebben, wou ik jullie graag vragen om me te helpen." Zegt hij. "Waarmee moeten we je helpen?" Vraagt Roos-Anne. Goeie vraag. "Ik, uhmmm," zegt hij zenuwachtig terwijl hij aan zijn T-shirt friemelt. "Uhmmm, als ik dit, nouja, dat uit de grond komen, nou voor, uhmmm... Nico doe, en dan vraag of hij met mij op een date wil." "Jaaa, dat is geweldig!" Roept Roos-Anne enthousiast uit. Ik knik instemmend. Soms heb ik het idee alsof ik de enige persoon bent die niet zo graag kijhard dingen uitroept. Ook al weer ik dat Roos-Anne het alleen doet bij wezens die ze vertrouwt.

"Uhmmm.. dan kunnen jullie weer gaan, ik ga denk ik aan Nico vragen of hij hier om een uur of vier wil zijn." Zegt Matthias, hij heeft helemaal rode wangen gekregen wat er schattig uit ziet. Als Peter hier was geweest had hij hem er mee geplaagd.

"Ik zou je graag bespioneren, maar sta kan ik niet maken, dus vertel na die tijd aan ons wat er is gebeurt." Zeg ik. Heel spannend om dit te zeggen, maar ik denk dat het wel prima is. "Isgoed. Maar alleen omdat jullie mijn proefkonijnen waren." We knikken, zeggen elkaar gedag en lopen dan weg.

Het is nu een uur of vier en ik heb een les van Riswinn. We zijn paddestoelen aan het bestuderen, de paddestoelen worden na drie jaar levend, als ze bij een groep zijn. Anders slapen ze nog een paar jaar. En na zes jaar geslapen te hebben gaan ze zelf opzoek naar een groep. Ik vraag me af of het Matthias al is gelukt. Misschien komt hij nu wel uit de grond. "Corine, wat vind jij ervan?" Ik word uit mijn gedachten gerukt kijk op en kijk recht in de ogen van Riswinn. "Uh.. ik...," Ik kijk hulp vragend naar Roos-Anne. "Je moet even zeggen wat je van die paddestoel vind die je aan het bestuderen bent." Fluistert ze. Ik kijk naar de paddestoel en zeg dan: "De paddestoel heeft mooie kleuren en ziet er gezond uit." Riswinn lijkt tevreden met het antwoord en loopt weer door.
--------
Klein hoofdstuk maar ik wou graag uploaden

Wezens?   1 Wezen?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu