Wezens? 1 Wezen?

39

Hij doet een deken over me heen en ik val lekker warm in slaap.
-------------
Als ik mijn ogen op doe kijk ik recht in de ogen van Tion. Tion schiet gelijk rechtovereind. "Uhh, s-sorry-y i-ik had n-ie-tt door dat je wakker was." Stottert hij en zijn hele hoofd word rood. Ik kijk hem geamuseerd aan, en ga in de kleermakerszit zitten. "Hoe laat is het?" Vraag ik aan Tion die probeert mijn blikken te ontwijken. "Zeven uur s'ochtends." Hij zegt het en zijn ogen kijken nog steeds weg. "Ga je mij een hele dag niet aankijken?" Vraag ik hem, wanneer we een poos stil hebben gezeten. "Hmm." Krijg ik als antwoord, hij haalt zijn schouders op.

"Tshigi, kom wij gaan proberen de broodtas op te halen en zo kijken we ook gelijk of ik nog kan lopen." Zeg ik tegen Tshigi en ik sta op. Als ik er paar stappen heb gezet ben ik al moe, maar ik moet doorlopen, anders lig ik hier nog weken. Na nog een paar stappen te hebben gezet en precies uit de tent te zijn, zak ik in, door mijn vermoeidheid. Ik merk dat ik word opgevangen en draai mijn hoofd, daar staat Tion en hij trekt me overeind legt mijn arm om zijn schouders en helpt me zo naar binnen. Hij helpt me om weer te gaan liggen. Hij kijkt me aan en zegt dan: "Ga nou niet lopen als je daar nog niet genoeg kracht voor hebt, ik haal de broodtas wel op." Ik knik en merk niet eens meer dat Tion wegloopt, want ik ben al in slaap gevallen.

Ik word wakker en zie Tion naast mij zitten in de kleermamerszit. "Heb je honger?" Vraagt hij aan mij. Ik knik. Hij geeft me de broodtas aan. "Of wil je quiche als ontbijt?" "Jaaaaa!!!!" Zeg ik enthousiast, hij knikt en geeft me een andere tas aan. Ik pak een stuk quiche met kip en prei. Als ik twee stukken op heb zit ik vol. Ik kijk om me heen opzoek naar het tekenblok wat ik van Riswinn had gekregen. Na een poosje geprobeerd te hebben om te tekenen, wat niet lukte, want normaal hou je hem vast met de arm die niet tekent, wat bij mij mijn linkerarm is, waar mijn hele onderarm van is verdwenen. "Heb jij een idee hoe ik wel kan tekenen? Want het werkt niet zo." Vraag ik aan Tion als ik opgeef. "Misschien kan ik zorgen dan je een soort van tafel krijgt waar je, je tekenboek op kan plakken, zodat het niet schuift." "Hoe? we hebben niet eens tafels mee, en het moet wel een stevige tafel anders beweegt het alsnog." Antwoord ik. "Ik zorg er wel voor, ik haal even een fles water met beker voor je, dan kun je drinken als je dorst hebt. Daarna ga ik opzoek naar een oplossing." Als hij klaar is met praten loopt hij de tent uit en is hij verdwenen.

Ugg.. ik ga weer in slaap vallen hoor. Denk ik als ik gaap. En ja hoor, ik val in slaap. Wakker woorden met Tion voor me is ondertussen niet meer raar. Elke keer als ik wakker word, is hij er. Ik doe mijn ogen open en ja hoor, daar is hij. "Lekker geslapen?" "Ja," geef ik antwoord op zijn vraag. "Heb je een tafel kunnen regelen?" Vraag ik daarna enthousiast. "Ja, hier is ie." Zegt Tion, hij zet een lage tafel over mijn benen heen. De tafel is van hout gemaakt met versierde randjes, het lijken op tekens. "Danks." Zeg ik en ga rechtop zitten. Het is een fijne hoogte want ik kan in de kleermakerszit zitten en dan is hij de perfecte hoogte. Ik leg het tekenblok erop en vraag Tion om tape. Hij geeft tape aan en na lang struggelen is het gelukt om hem goed vast te maken. Ik heb hem aan de buitenkant vast gemaakt zodat ik wel nog kan omslaan. De rest van het blok ligt boven het papier waarop ik ga tekenen.

Ik denk even na, en beslis dan dat ik ga proberen protheses te tekenen met ontwerpen en al. Tshigi gaat op de tafel zitten en kijkt met me mee. Af en toe lijkt hij iets aan te wijzen, dan kijk ik daar en snap ik wat hij bedoelt. Als ik er klaar mee ben, ga ik voor de lol tekenen.

"Zo, je verveeld je nu een stuk minder.. dat is wel fijn hé?" Zegt Volkert die naar binnen loopt. Ik knik en ga weer verder met tekenen. "Lukt het om te staan? Wil je dat een keer proberen?" "Isgoed." Zeg ik en ik probeer op te staan met een beetje hulp van Volkert. Oke een heleboel hulp van Volkert. Als ik sta ben ik ook heel moe. "We moeten weer een keer terug naar de school, want anders krijgt iedereen achterstand." Ik knik. "We maken wel een rolstoel voor je, want zo werkt het niet." Weer knik ik en zeg dan: "Ja, dat is wel handig, anders duurt het nog heel lang voordat we er zijn." "Precies. Ik vraag wel aan Tion of hij een rolstoel wil maken, hij heeft immers ook die tafel gemaakt." Ik haal mijn wenkbrauwen omhoog, dat wist ik niet! Ik zal hem er wel voor bedanken als ik hem weer zie. Of nouja, hij mij komt zien, want zoals je weet kan ik nergens heen. Volkert loopt weg.

Ik begin weer met tekenen en begin honger te krijgen. Gelukkig heb ik nog de quiche tas naast me staan. Ik pak er een stuk paprika, ui, champignons, gehakt quiche uit. Njam, dat is ook lekker. "Weer aan het eten zie ik." Hoor ik Tion zeggen. Ik kijk op en zie hem naar me toe lopen. "Nog bedankt voor het maken van deze tafel." Zeg ik. "Geen problama." Zegt hij. Ik kijk hem raar aan. "Geen probleem alleen in plaats van leem, lama." Legt hij uit. Ik knik en eet dan glimlachend verder.
--------
(1001 woorden) ik weet dat sommige wezens er blij van worden dat ik weer een hoofdstuk publiceer, dus hier is ie.