Zawgyi
"ဟိတ္ေကာင္ေတြ"
အိစ္
ပူးကပ္ေနရာက အျမန္ခြာလိုက္ၾကေတာ့ မ်က္ႏွာေတနီတဲ့ သူကနီ ၊ေခ်ာင္းေတ ဆိုးတဲ့သူကဆိုး ၊ကပ်ာကယာ ေဘးနားေတဆင္းထိုင္နဲ႔ ဒီေကာင္ေတ တကယ့္ေကာင္ေတ။အိမ္ေအာက္ ေလးဘက္ေလးလံက အတိုင္းသား ျမင္ေနရတဲ့ ေနရာမွာ ဒီလိုလုပ္ႏိုင္တာ ေတာ္ရံုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနတာ ။သားကလည္း ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။သားမက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။သားမက္ျဖစ္တဲ့သူကလည္း သူက အႀကီးမလို႔ တားမယ္မရိွဘူး။တကယ္ကို ကဲကဲသည္းသည္းေတြ။ကိုယ္ျမင္တာ အေၾကာင္းမဟုတ္ ေဘးျခံကအိမ္က ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနၿပီဆိုတာ မသိၾကဘူး။အခုေခတ္ကေလးေတြ လြယ္ကိုမလြယ္ပါဘူး။
"ထိုင္ဦး.. အဟြတ္...အေဖ့"
"အင္း"
ေ႐ွ႕တည့္တည့္ ျမင္ေနရတဲ့ ေခါင္းႏွစ္လံုး။ေခါင္းႏွစ္လံုးဆို မ်က္ႏွာမွ မေဖာ္ၾကေတာ့တာ။ေခါင္းပဲ ငံု႔ေနေတာ့ ေခါင္းႏွစ္လံုးပဲ ျမင္ေနရတယ္။
"ညက်ရင္ အိမ္လာခဲ့ၾကဦး...ႏွစ္ေယာက္လံုး မင္းတို႔အေမေခၚခိုင္းလိုက္တာ"
မေျဖၾက။
"ၾကားလားလို႔... "
"ဟုတ္ ဟုတ္ ၾကားတယ္ အေဖ...ၾကားတယ္"
"လာခဲ့မယ္ အေဖ...လာခဲ့မယ္"
"အင္း...အေနအထိုင္လည္း ဆင္ျခင္ၾကဦး...ပတ္ဝန္းက်င္ရိွေသးတယ္"
"ဟုတ္"
"ေအ...သြားၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ...ဂ႐ုစိုက္သြားဦး..ဟီး"
တကတည္းမွာ။မနက္ေစာေစာစီးစီး မၫြန္႔ၾကည္က သားမက္ျဖစ္တဲ့သူ အိမ္ျပန္သြားၿပီ ဖုန္းဆက္ထားလို႔ ကိုယ္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူရိွေနမွန္းက သိတယ္။ဒီေလာက္ထိ ေျပလည္ေနမယ္က မထင္တာ။ဘယ္ဟုတ္မလဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေျပလည္လိုက္တာမွ လြန္ေရာ။
ကိုယ့္သားကလည္း လက္သြက္ ေျခသြက္ အကုန္သြက္။သြက္တာကို အေျခအေနၾကည့္သြက္ေလ။အခုေတာ့ လမ္းလယ္ေခါင္ႀကီး မဟုတ္လို႔ ေက်းဇူးေတာင္တင္ရမလိုလို။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)
Romanceယံဖြိုးမောင် + စိုင်းသုတ ယံၿဖိဳးေမာင္ + စိုင္းသုတ BL,OC Married Life ဖောက်ပြန်တာ trauma ရှိတာမျိုး ၊ မဖတ်နိုင်ဘူး ဆိုတဲ့သူတွေ ဒီ fic ကို မဖတ်ကြဖို့ ပြောချင်ပါတယ်ရှင့်။ ေဖာက္ျပန္တာ trauma ရွိတာမ်ိဳး ၊ မဖတ္နိုင္ဘူး ဆိုတဲ့သူေတြ ဒီ fic ကို မဖတ္ၾကဖို႔ ေျ...
