"အိုကေ အိုကေ...ဒီနေ့တော့မလာနိုင်သေးဘူးနော်...မနက်ဖြန်မှထွက်ခဲ့တော့မယ်ကွာ..နော်"
". ............"
"စိတ္ခ်ကြာ...နော်..."
". ..........."
ညကအရှိန်ကြောင့် မနက်စောစော မထနိုင်တဲ့မောင်။ဖုန်းသံကြားမှ နိုးလာပေမယ့် ကြည်ကြည်လင်လင်ရှိနေလိုက်တာ။အခန်းထဲက အိပ်ယာထဲကဘမထွက်ရသေးဘူး သူ့ရဲ့နောက်တစ်ယောက်က ဖုန်းဆက်နေပြီ။
မီးဖိုချောင်ထဲကနေဆိုတော့ အတိုင်းသားကြားနေရတယ်။
ဂလွမ် လွမ်
မကြားချင်ဘူးမောင်ရယ်။အဲ့အသံတေကြားရတာထက် အိုးခွက်ကျသံတေကြားရတာကပဲ တော်သေးတယ်။ခူးလက်စ ထမင်းအိုးဖုံးကို လွှတ်ချလိုက်တာက ခနေတာ့ ဆူညံသွားစေတယ်မလား။
"ဘာတေလွတ်ကျနေရတာလဲကိုကို...ဟင်"
"ဖယ်ပါမောင်ရယ်...မျက်နှာသွားသစ်ချေတော့...ထမင်းခူးထားတယ်...ငါကစားနှင့်တော့မယ်"
နောက်ကနေ ခါးဆီလက်လျှိုသွင်းပြီး ပုခုံးပေါ်မေးတင်လာတဲ့မောင်။လည်ပင်းနားမှာ တရံှု့ရံှု့နှင့်။
"မစောင့်တော့ဘူးလား..."
"အင်း...ငါဗိုက်ဆာနေပြီမလို့...သြားပါ...ခေါင်းကိုက်နေတယ်မလား..မျက်နှာသစ်တော့"
"အင်း....."
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။မောင်က ဒီလောက်ချစ်စရာကောင်းနေတာကို။မလုပ်သင့်တဲ့ကိစ္စကိုမှ လုပ်ရတယ်လို့။မောင်က ဆိုးပြီးရင်းကို ဆိုးနေတော့တာပဲ။
"မြန်မြန်မျက်နှာသစ်ပြီးထမင်းစားတော့..."
ထမင်းစားပွဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်တော့မှ ဆင်းသွားတယ်။ငါ့ကို ပြောစရာဘာမှမရှိဘူးလား မောင်။ဖြေရှင်းစရာတေ ပြောစရာတေ မောင့်မှာ ဆိတ်သုဉ်းနေသလား။ဒါမှမဟုတ်...မလိုဘူးလို့များ မွတ္ထားသလား။
"ဘာဟင်းတေ ခ်က္ထားသလဲဗ်ာ"
"ထိုင်"
မျက်နှာသစ်ပြီး ပုဆိုးစနှင့်ပဲ မျက်နှာသုတ်ပြီး ဝင်ထိုင်လာတယ်။ဟင်းက ဘာမွမွ ချက်ချင်စိတ်မရှိတာ။
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)
Ρομαντικήယံဖြိုးမောင် + စိုင်းသုတ ယံၿဖိဳးေမာင္ + စိုင္းသုတ BL,OC Married Life ဖောက်ပြန်တာ trauma ရှိတာမျိုး ၊ မဖတ်နိုင်ဘူး ဆိုတဲ့သူတွေ ဒီ fic ကို မဖတ်ကြဖို့ ပြောချင်ပါတယ်ရှင့်။ ေဖာက္ျပန္တာ trauma ရွိတာမ်ိဳး ၊ မဖတ္နိုင္ဘူး ဆိုတဲ့သူေတြ ဒီ fic ကို မဖတ္ၾကဖို႔ ေျ...