Babysitting The Ceo Son (On-going)

Chapter 52

"THANK YOU Dr. Roxas for taking care of Graycie." Masaya kong sabi.

"Nagagalak rin ako Mr. Del Fuerto, I will visit her thrice a week para ma-monitor ang kondisyon niya. Don't lose hope, there's a miracle." Ngumiti ako sa kanya.

"Yeah i know." Sa kwarto ko dito sa unit siya ipinalagay. Para mabantayan din 24/7.

Inihatid ko si Dr. Roxas hanggang sa may pintuan. Bumalik ako para tingnan si Zamiel. He's sitting in the sofa, yakap yakap yung teddy bear na bigay ni Graycie. Tahimik lang siyang nakamasid. I sat beside him.

"Why did you bring her home? Is this alright?" Lumingon ako sa kanya. He just staring at the floor while hugging the bear.

"She's safe here son, you don't need to worry about it. Mas maganda rin na andito si Graycie, makikita mo pa siya lagi." Mapait akong ngumiti.

"But not the same. Hindi ko maririnig yung tawa, sigaw at mga pangaral niya sakin. Miss ko na din yung mga luto niya. Gusto ko siyang yakapin at sabihin na I'm sorry. D-Dad a-ayoko ng m-maulit yung katulad nangyari kay mom. I-I don't want to left alone a-again.." Lumapit ako sa kanya at yumakap siya sakin.

"Hindi niya tayo iiwan. Kilala mo si Graycie, she's strong. Gagaling siya at babalik satin. Don't think too much son." Kumalas siya sa yakap ng kumalma siya.

"I-I'm sorry d-dad for giving y-you hard time. A-Alam kong h-hindi ka din okay. I'm so sorry dad." Ngumiti ako sa kanya.

"I'm fine. Don't worry about me. Everything will be alright." Sagot ko.

Days has passed. Still no progress in Graycie's condition but I'm glad na lumalaban siya. Nasa company ako now, naawa na ko kay Sammirah kaya siya muna sa unit at bantayan yung dalawa. Kakatapos lang din ng 3 meetings ko and I'm exhausted.

"Excuse me sir, this is your schedule by tomorrow." Binigay ni Ms. Glenda ang isang folder

"Thank you. You can leave." Nakangiti itong tumungo at umalis.

As i expected, mas madaming gagawin bukas. Another tiring day is waving. Tinapos ko lahat ng paperworks na nakatambak sa mesa ko. Napaka ganda ng scenery sa labas. Ang kalmado lang ng paligid. May mga bituin din sa langit. 

Nag-drive na ko pauwi sa condo unit ko. My sister bought a unit here too, hangga't di pa tapos ang masion dito muna kami. Wala na gaanong tao ngayon. It's 10 pm. I entered the elevator. Manang Cynthia is temporary staying with us. Mahirap din kasing iwan si Zamiel mag isa, especially Graycie.

"Oh, andito na pala kayo Sir. Kumain ka na ba?" Bati ni Manang Cynthia sakin.

"It's okay. I'm not that hungry. Kamusta kayo dito?" I asked her.

"Ganon pa din. Andoon pala si young master sa kwarto. Mag-pahinga ka na sir." Tumango ako.

Nang binuksan ko ang pinto, I saw my son sitting beside Graycie's bed. Hindi pa siya tulog. There's no emotions on his face.

"Why are you still awake, son?" Sumandal ako sa pinto pag pasok ko.

"Can't sleep." He answered.

"You need to sleep now. Hindi maganda sa bata ang magpuyat." Umiling siya.

"Mauna ka na dad. I will stay here for a while." Pagmamatigas niya.

"Tsk! Stubborn as always huh? Isusumbong kita kay Graycie pagising niya." I smiled at him. I want to change the atmosphere here. Sobrang tahimik e.

"Tch! You heard my dad ugly Graycie? Gumising ka na dyan at pagalitan mo na ko! My dad is missing you so much." Sabi niya at sumandal sa tyan ni Graycie.

"Ako lang ba?! Ikaw din kaya!" Narinig kong tumawa siya.

"Yeah, I admit it. Miss ko na talaga siya. Did you hear me ugly Graycie? We're missed you kaya gumising ka na dyan." He said.

"Y-You're too h-heavy young m-master.." We're eyes widened. Tama na yung narinig ko?

"Y-You're finally awake!" I saw him hugging Graycie. Her eyes are open while smiling at us.

"Y-Yes I a-am. H-Hey d-don't cry, b-big boy ka n-na di'ba?" Nanghihinang sabi niya habang inaalo si Zamiel.

"I'm glad Graycie, thank you for coming back to us." Sabi ko habang lumalapit sa gawi niya. She offered her right hand to me. I hold it tight and gently.

"I-I though that, I-I w-will never s-see you both. C-Can you t-take Zamiel? He's t-too heavy.." Kinalas ko si Zamiel sa pagkakayakap sa kanya.

"That's enough son. Kakagising lang ni Graycie nagpapa-buhat ka pa." I wiped his tears. Napaka iyakin nito ng hindi pa nagigising si Graycie.

"D-Don't ever d-do that a-again, U-Ugly Graycie.." She slightly nodded.

"I will call Dr. Roxas to check you. You, stay here while I'm outside. Don't stress her or else." Paalala ko kay Zamiel.

"Just ko go dad. Ang dami mo pang sinasabi! Ako na bahala dito, alis na." Lumabas ako ng kwarto.

I'm so happy because all my prayers has been heard. Lahat ng pag aalala ko nawala na. Thanks god, i dial Dr. Roxas number.

"Yes, Mr. Del Fuerto?"

"Can you come here now?"

"Why? Is there something wrong?"

"No. She's awake."

"Really? It's good to hear that. I'm on my way."

"Thank you."

The call ended. Inilagay ko ang phoney ko sa pocket ng slack ko at pumasok na ulit sa kwarto.

Cut! End of chapter 52. Good morning mga bebelabs! This is my ud for today. Kindly leave a comment and vote. Happy reading.