Babysitting The Ceo Son (On-going)

Chapter 17

ILANG araw na kong wala sa sarili ko. In short, lutang ako lagi. Muntik ko na nga'ng lagyan ng zonrox yung kape ni Sir Zach kahapon. Kaya sabi ni Chelsea siya nalang daw muna mag titimpla ng kape. Hindi ko din alam bakit ganito ako? Ang bigat ng pakiramdam ko. Like, yung sakit parang ngayon ko nararamdaman. Since that night, I'm always have a nightmare. I think, umaatake na naman yung depression ko.

"Hoy, lutang! Oras na para gisingin 'yung alaga mo. Umayos ka nga, Graycie!" Sabi ni Chelsea.

"A-Ah. Oo nga pala. P-Pasensya na." Para akong zombie na naglakad papuntang second floor. Kailangan kong bumalik sa dati. Hindi ako pwedeng maging ganito.

"You look like a ghost, ugly Graycie." Bungad ni Zamiel sa'kin pag-pasok ko sa kwarto niya. Ma-pait akong ngumiti.

"Kailangan mong mag ready at may klase ka ngayon. Sumabay ka na kumain sa daddy mo. I will for you outside." Hindi ko siya hinintay sumagot at lumabas ako ng kwarto niya.

It sucks. My life is sucks. Need ko yata uminom noong gamot ko noon. Matagal tagal na din since ng uminom ako ng medication. It's been 8 years since that day.

"Gawain ba ng matinong estudyante 'yan?! Look at that!" Sigaw sa'kin ni nanay.

"S-Sinabi k-ko n-na s-sa inyo! H-Hindi ako n-nag cheat sa klase! Hindi ko a-alam k-kung s-sino ang n-naglagay n-nung answer keys sa bag ko!" Iyak na sigaw ko.

"Walang may sala na umaamin! Kahihiyan ka talaga ng pamilya natin! Sana hindi ka nalang nabuhay!" Sigaw ni nanay sa'kin.

Since that day, sobrang hirap. Na kick out ako sa school dahil sa cheating issue na hindi ko ginawa. Second year college ako that time. I been through a lot. Only tatay and Ceejay can see how I suffer that time.

Pinunasan ko ang mga luhang tumulo mula sa mga mata ko. Ang iyakin ko ngayon. Need ko na talaga ng medication na 'yon para tumigil 'to. Tatlong taon na din simula ng mawala yung depression ko.

"Hey, Ugly Graycie. I'm done." Huminga ako ng malalim at naka-ngiting humarap sa kanya.

"Tara na sa baba, young master." Tiningnan niya ko na parang sinusuri ang mukha ko. Did he notice? Sana hindi.

"Yeah." Sumunod ako sa likuran niya habang pababa.

Tumabi ako aky Chelsea ng maka-baba na kami. Nasa isang gilid ang mga maid dito sa dining area. As usual lutang pa din ako. Nakaka-stress pala kapag lutang. Wala talaga ko sa sarili ko. I can't focus.

"Hoy, ayos ka lang ba?" Rinig ko'ng bulong ni Chelsea.

"Hindi ko din alam." Wala sa sariling sagot ko.

"Mag-take ka kaya muna ng day off ngayon? Wala ka sa sarili mo e." Napa-pikit ako. My head hurts.

"Mag-papaalam ako pagkatapos nila kumain. Don't worry, hindi ko ika-mamatay 'to." Pinilit kong ngumiti.

After 30 minutes, natapos na silang kumain. Lalapit sana ko kay Zamiel ng pigilan ako ni Chelsea.

"Ako muna bahala sa kanya. Mag-paalam ka na ngayon at mag-pahinga ka." Tumango ako. Nakita ko din na tumingin sa gawi ko si Zamiel ng si lapitan siya ni Chelsea. Sinenyasan ko siya na sumunod muna kay Chelsea.

"Ahm.. Sir Zach, pwede ba k-kong mag-take ng day off ngayon?" Seryoso ang mukha niya.

"Why? May problema ka ba? You're not looking good." Tanong niya. Isa pa 'tong puso ko. Nakikisabay naman!

"I'm not feeling well today sir." Tumungo ako. Kalma, Graycie. Boss mo yan!

"Alright. Just take a rest today. Gusto mo bang pumunta sa hospital? Ihahatid kita." Dali dali akong umiling. Ayoko pang mamatay dahil sa heart attack. Dumidistansya nga ko sa kanya e.

"Okay lang ako. Need ko lang ng pahinga. Salamat sa pag-payag sir." Hindi ko na siya hinintay sumagot. Dali dali akong umalis at dumeretso sa kwarto ko.

Hinawakan ko ang kaliwang parte ng dibdib ko. My heart beats so fast. I'm going crazy! Agad kong kinuha 'yung phone ko. Nasa akin pa naman 'yung number ng doctor na nag hatol ng medication pills ko noon. I tried to contact her. Naka-ilang ring bago sumagot.

"This is Dr. Athena Corpuz, how can I help you?"

"This is me, Graycie."

"M-Ms. Graycie Santos? L-Long t-time no talk."

"Yeah, It's been a while. Tumawag ako para mag-pareseta sayo. Same pills."

"W-What? Why? You're not feeling well again?"

"Yes. I need that pills to calm myself. Please, prescribed it."

"B-But--"

"Please, Dr. Corpuz. I'm fucking dying! My nightmares are back. I'm not in my right mind these past few days. I feel like, I'm gonna die!"

"C-Calm down. I warned you last time that pills is not safe. If you want it again, your health will be in danger. I'm going to prescribed different medication for you. Except that pills."

"Why?! Yun lang 'yung gamot na nagpapakalma sa'kin. Please, Dr. Athena."

"Listen to me, Ms. Graycie. Ayoko na maka-gawa ulit ng pag-kakamali. Come to my clinic. I will prescribed you a good medication. Need ko din na ma check up ka. I will send the address of my clinic."

The call ended. Anong ibig niya'ng sabihin? I can't get that. Nag beep ang cellphone ko. Nai-send na niya yung address ng clinic niya. Sa pagkakantanda ko, nasa hospital siya dati. Nagtayo siguro siya ng sarili niyang clinic. Kailangan ko siyang pakinggan, doktor ko na siya before. She is Pychiatrist.

Nag-bihis ako ng damit. Lumabas ako ng mansion para puntahan ang clinic niya. Nag-paalam na ko kay Manang Cynthia ng masalubong ko siya kanina. Hindi ko din sinabi na pupunta kong clinic. Sabi ko lang may bibilhin lang ako sa pharmacy. Ayokong ipagsabi ito sa kahit sino. Iisipin lang nila na nababaliw lang ako. Baka matanggal pa ko sa trabaho ng 'di oras.

Cut! Here's my ud for today. Thank you for keep supporting my works. Happy reading.