ေတြးေနေငးေနရင္းနဲ႔ ေမွာင္စျပဳလာၿပီ။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ညေရာက္ၿပီဆို ျခံအဝင္ဝကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ရတာအေမာ။ကိုကိုမ်ား ျပန္လာမလားလို႔။မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိတယ္။ေမ်ွာ္လင့္တယ္။
ဟင္.....။ကိုကို
ကိုကိုပါ။ေသခ်ာတယ္။ဒီအရပ္ ဒီေက်ာျပင္က ကိုကိုမွ ကိုကို။
ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း
ေလွကားထစ္ေတကိုေတာင္ အဆင့္ေတေက်ာ္ၿပီး တဒုန္းဒုန္းေျပးဆင္းမိသြားတယ္။
ဟင္။မရိွေတာ့ျပန္ဘူး။
အား....။ျဖစ္ျပန္ျပီ။
ေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခါပစ္လိုက္ရတယ္။
ငါဆိုသည္မွာ ျမင္ခ်င္ရာေတ ေလ်ွာက္ျမင္ေနပါေရာလား။ေတြ႔ခ်င္လြန္းအားႀကီးလို႔ထင္ပါရဲ႕။မ်က္စိက ေလ်ွာက္ျမင္ေနမိၿပီ။ၾကည့္ေလ အခု ကိုကို႔ကို မျမင္ရေတာ့ဘူး။တကယ္လို႔ ကိုကိုသာဆိုရင္ ေပ်ာက္သြားမွာမဟုတ္ဘူး။
♥♥♥
Ring~~Ring~~Ring
"Hello....."
". .........."
"ဟုတ္ပါတယ္...."
"............."
"အာ...ဘာေတေျပာေနတာလဲဗ်ာ လူအိပ္ခ်ိန္ႀကီးကို..."
ဘာေတလဲ။ဘာ အမ်ိဳးသမီးလည္း။ဘာမိန္းမေတလဲ။ရိွမွမရိွတဲ့ဟာကို။လူအိပ္ခ်ိန္ႀကီး အိပ္ေကာင္းေနတုန္း ဖုန္းေခၚၿပီး ေျပာစရာ႐ွားလို႔။
"အဲ့ဘက္က ဘယ္သူလဲေတာ့မသိဘူး...ဒါလူအိပ္ခ်ိန္ဗ်...ေနာက္စရာ အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး..."
ဒီေလာက္လူေျခတိတ္ အိပ္ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ကို။
".........."
"အား...ဘာေတလဲဗ်ာ...က်ေနာ့မွာ မိန္းမမရိွဘူးဗ်"
အိပ္ခ်င္စိတ္ေတလည္း ေဒါသထြက္ရတာနဲ႔ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ မသိ။ေနာက္စရာ႐ွားလို႔။အိပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ သူမ်ားေၾကာင့္ ႏိုးရတာေလာက္ ေဒါသထြက္တာမရိွဘူး။
". ........"
"ဟမ္...."
တစ္ဖက္ကေျပာလာတာက ေဆးရံုက ဆရာမတဲ့။႐ွင့္အမ်ိဳးသမီး အေရးေပၚအျခအေနမို႔လို႔ ေဆးရံုကို လာေပးပါတဲ့။ေျပာေနတာကလည္း ေနာက္ေနတဲ့ အသံနဲ႔ကမတူဘူး။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)
Romanceယံဖြိုးမောင် + စိုင်းသုတ ယံၿဖိဳးေမာင္ + စိုင္းသုတ BL,OC Married Life ဖောက်ပြန်တာ trauma ရှိတာမျိုး ၊ မဖတ်နိုင်ဘူး ဆိုတဲ့သူတွေ ဒီ fic ကို မဖတ်ကြဖို့ ပြောချင်ပါတယ်ရှင့်။ ေဖာက္ျပန္တာ trauma ရွိတာမ်ိဳး ၊ မဖတ္နိုင္ဘူး ဆိုတဲ့သူေတြ ဒီ fic ကို မဖတ္ၾကဖို႔ ေျ...
23 ( Z + U )
Start from the beginning
