𝑊ℎ𝑒𝑛 𝑇ℎ𝑒 𝑀𝑎𝑝𝑙𝑒𝑠 𝐹𝑎𝑙𝑙 𝐼𝑛 𝐴𝑢𝑡𝑢𝑚𝑛 -မေပယ်လ်ကြွေသောဆောင်းဦးဝယ်

Chapter-7{အမွတ္တမဲ့ကံၾကမၼာ}{ZG}

{Zawgyi}

ျမင့္မားခမ္းနားလွေသာ N.K group၏ကုမၼဏီ
အေဆာက္အဦးအား ရတု ေမာ့ၾကည့္လိုက္ကာ
လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားေသာ ဖိုင္အိတ္ေလးကို
က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္က္ိုင္ရင္း ပင့္သက္တစ္ခ်က္
႐ွိဳက္လိုက္ကာ ကုမၼဏီထဲသို႔ဝင္လာခဲ့၏။

ဓာတ္ေလွကားမွတစ္ဆင့္ အင္တာဗ်ဴးမည့္
အထပ္သို႔ ရတု တက္လာခဲ့သည္။ ကုမၼဏီ၏
အခန္းတစ္ခုတြင္ သူ႔လိုပဲ အင္တာဗ်ဴးလာေျဖ
သည့္ သက္တူရြယ္တူ ေယာက်ၤားေလးမ်ားက
၁၀ေယာက္ထက္မကပင္ရွိ၏။

N.K groupတြင္အလုပ္ရဖို႔မလြယ္ေပမဲ့
ကုမၼဏီကေနေပးသည့္ လစာႏွင့္ခံစားခြင့္
အက်ိဳးအျမက္ေတြေၾကာင့္ အလုပ္ေလွ်ာက္
ခ်င္သည့္ လူမ်ား၏စိတ္ထဲတြင္ N.K group
သည္ နံပါတ္တစ္ျဖစ္ေန၏။ သို႔ေသာ္ ထို
ကုမၼဏီတြင္အလုပ္ရရန္အခြင့္အေရးမွာ
အနည္းငယ္သာရွိသည္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူ႔အတြက္ အခြင့္အေရးသည္
၁%ပဲရွိရင္ေတာင္ထို ၁%ကို သူအမိအရဖမ္း
ဆုပ္ကိုင္မွာပါ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ထိုေနရာ
တြင္အလုပ္ရလိမ့္မည္ဟုယံုၾကည္သည္။ သူ႔
ရဲ႕အရည္အခ်င္းနဲ႔ လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းကို ရတု
ရာႏႈန္းျပည့္ပင္ခိုင္မာစြာယံုၾကည္ေနမိ၏။

"ကိုေနဝန္းရတု..ဝင္လို႔ရပါၿပီရွင့္"

သူ႔နာမည္ေခၚလိုက္တာႏွင့္ ရတု စိတ္သည္
လႈပ္လႈပ္ရွားရွားပင္ျဖစ္လာ၏။ အတြင္းေရး
မႉးေနရာအတြက္ ဦးရွင္းခန္႔ေမာ္ကြန္းကိုယ္တိုင္
စီစစ္ေရြးခ်ယ္ မွာက္ို ရတု သိထားသည္။ ၅ႏွစ္
ေက်ာ္ၾကာမွ တစ္ဖန္ျပန္ေတြ႕ရမည့္ ဦးရွင္းခန္႔
ေမာ္ကြန္း ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရဲဖို႔ သူ အေတာ္
ကိုပင္ စိတ္တင္းခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ သူေနာက္
ဆုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ကိုယ္ေရွ႕ဆက္တိုး
ဖို႔ စခဲ့မိတဲ့ ကစားပြဲတစ္ခုကို မၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထိ
သူ ေၾကာက္ရြံ့ေနလို႔မျဖစ္ပါ။ မုန္းမိတဲ့စိတ္ ၊
နာက်ည္းတဲ့စိတ္ကို ရင္ထဲတြင္သိုဝွက္ထားဖို႔
လိုအပ္သည္။

ရတု တံခါးေလးကို တြန္းဖြင့္ရင္း အခန္းထဲ
ဝင္လာေတာ့ အခန္းထဲတြင္ရွိေနသည့္ သူက
ရတုကို ေက်ာေပးထားၿပီး အျပင္ကိုေငးၾကည့္
ကာ ခါးေထာက္ရပ္ေန၏။