Olağanüstü Sen ✅

2.4

“Kurtar beni, lütfen. “
Sinsice bir gülümseme belirdi yüzünde.

“Bana hizmet etmelisin o zaman. “

“Ne istersen yaparım. “ dedim hiç tereddüt etmeden.

“Acım acındır değil mi? “ dedi kurnaz bir tilki misali bakışlarıyla. Onun benim bu zaafımı iyi bir şekilde kullanacağını anladığım an kendime acıdığımı hissettim.

“Yazık, ulan! “ diye bağırdı ve sonra sırıttı. Bir şekilde ayağa kalkmaya çalıştım ve sonra onun elinden tutup koltuğa oturttum.

“Bak şimdi ben sana ağrı kesici falan bir şeyler ayarlayacağım. Sen sakın kıpırdama. “ dedim ve belinin arkasına bir yastık koyup, üzerine de bir battaniye örttüm.

Burası gölgeydi ve ağrı kesici bulacağıma pek emin değildim. Yine de pes etmedim ve her yeri aramaya başladım. Bir yandan karnımın içinde sanki etimi koparıyorlarmış gibi bir hisle savaşırken bir yandan ya ağrıkesici aramak yıpratıcıydı. Bu kadınlar buna nasıl dayanabiliyorlardı?

Acıdan eğilmiş, iki büklüm olmuştum. Mutfağın çekmecelerini iyice aradıktan sonra en sonunda birkaç tane ağrı kesici bulmuştum. Hemen yanında suyla Nalan'a verdim ilacı. Sanki taş taşımışım gibi bir yorgunluk vardı üzerimde ve ben de kendimi koltuğa, Nalan’ın yanına attım. Onun battaniyesinden çekiştirerek kendi üzerime de örtmeye çalıştım. Koltuğun üzerindeki diğer yastığı da kendi sırtıma koydum ve sonra televizyon izleyen Nalan’a eşlik ettim.

“Nalan, az önce buzdolabında çikolata gördüm. Sana zahmet bir koşu gidip getirsene. “

Nalan dik dik yüzüme baktı sonra benden hiç bir tepki gelmediğini görünce oflayarak mutfağa yollandı. Kumandayı elime alıp kanal değiştirmeye çalıştım ama sadece bir kanal vardı. O kanalda da romantik komedi dizisi yayınlanıyordu. Ayak sesleri duyduğum an Nalan’a baktım elinde çikolata ve abur cuburlarla yanıma geldi.

“Gitmeyecektin hani? Neden beni böyle terk ettin? “ diyordu dizideki muhtemelen başrol kadın. Bir duygusallık çökmüştü üstüme ve hafiften gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum.

“Seni asla terk etmedim. Ben seni hep sevdim ama sen beni görmezden geldiğin sürece bu ilişki ilerlemez. “

Bu başrol erkek olması muhtemel olan adam da pek bir sevgi dolu gözlerle bakıyordu kadına. Kadın koşarak adama sarıldı ve
“Gitme! “ diyerek ağladı.

Tam o an gözyaşlarımın yanağımdan süzüldüğünü hissettim ve ben de ona eşlik ederek hıçkıra hıçkıra ağladım. Nalan'ın tuhaf bakışlarını üzerimde hissetmemle ona döndüm.

“Sen o ilacı içtiğine emin misin? “  diye sorduğumda yüzündeki aynı tuhaf ifadeyle başını evet anlamında salladı.

“Birazdan etkisini gösterir herhalde. “ dedim ve sonra ayağına çorap giymemiş olduğunu fark ettim.

“Ayakların çıplak! “

“Ne var bunda? “ dedi soğuk bir ifadeyle.

“Yok işte, ayağında çorap yok. Ayağını sıcak tutmalıyız. Bu gölgede yapabileceklerim sınırlı ama en azından ayağına bir çorap bulabiliriz değil mi? "

Battaniyeyle ayağını iyice kapattım ve bir koşu gidip çorap getirdim. Kaşlarını çatmıştı ve hızla çorabı elimden alarak
“Sence de fazla abartmıyor musun? “ diye sordu.