Bölüm 18

50 14 6
                                    

İyi okumalar gençler...

Bugün Baran ile ben evleneli 2 hafta olmuştu. Hala dünyadaki en mutlu,evli kadın olabilirdim. Aaa bide ben mezun olmuştum. Ve Baran'ın şirketinde stajer olarak işe başlamıştım. Sevgili kocam direk ceo olmam gerektiğini söylemişti fakat ben kabul etmemiştim. Herkes gibi kendi başarılarımla basamakları tırmanmak istiyordum. Baran'la aynı şirkette çalışmak çok eğlenceliydi. Çünkü biz fazla yaramazdık...

"Almira öğle yemeğine çıkacağız sende gelmek ister misin?" Bunu soran Ceydaydı. Benden 1 hafta önce staja başlayan burada tek anlaştığım kişiydi. Aa bide Alp vardı tabii. Evet Alp'de şirkette çalışıyordu. Finans departmanında. Birlikte fazla vakit geçirmiştik şu iki haftalık sürede. Alp gerçektende çok iyi kalpli bir adamdı.

"Yok Ceyda benim işlerim var siz gidin." Kanka ne işlerin olduğunu ben biliyorumda neyse edebimi bozmayacağım. Sus iç ses sus hem sen neden her yerdesin. Bi sal.

Asansöre binip Baran'ın katına çıktım. Kapıyı çalıp içeri girdiğimde içeride babası Hakan bey vardı. Nooldu hayallerin mi yıkıldı. Valla yıkıldı. Kayınbaba'mı görmeyi beklemiyordum.

"Hoşgeldin güzelim gelsene."

"Hoşbuldum. Merhaba Hakan bey nasılsınız?"

"İyiyim kızım sağol. Siz nasılsınız nasıl gidiyor evlilik ve iş hayatı?"

"Çok güzel gidiyor teşekkür ederim."

"Sevgilim ben sana gelmiştim ama sen babanla başbaşa konuş bende bir Alp'e bakayım. Eğer isterse onunla yemek yemeye giderim." Diye Baran'ın kulağına fısıldadım.

"Tamam güzelim. Haberleşiriz." Diyerek yanağıma buse kondurdu.

"İyi günler Hakan bey."

"İyi günler kızım."

Asansör ile tekrar aşşağı kata indim ve Alp'in odasının kapısını çaldım.

"Gell."

"Ooo Mira başkan hoşgeldin."

"Hoşbuldum Alp kaptan. Hadi kalk yemek yemeye gidelim. Acıktım."

"Kocan nerde senin?"

"Hakan bey gelmiş odasındalar."

"Tamam. Çıkalım."

Alp'le birlikte balık ekmek yemeye gelmiştik. Ne sandınız şık restoranlara gidip aç kalcamızı mı?

"Senin canın neden sıkkın?" Diye soru yönelttim Alp'e.

"Her zamanki halim." Evet her zamanki haliydi. Hayat konusunu hiç açmamıştı fakat olayı hep başkalarının ağzından dinlemiştim. Bir kerede Hayat ve Alp'in ağzından dinlemek istiyordum.

"Alp ileri gitmek istemem ama Hayat'la aranızda olan.."

"Hayat'la çocukluk aşkıydık. İlk zamanlar küçük olduğumuz için hep gizlice birşeyler yaşıyorduk. Sonra yaşlarımız 18e geldiğinde herkese birbirimizi sevdiğimizi dürüstçe açıklamıştık. Mükemmel bir ilişkimiz vardı. Sonra 2 sene öncesi.." duraksadı. "Her şey çok güzeldi. Hayat hamile kalmış. Ve bana hiç birşey söylemeden bebeğimizi aldırmış. Bunu öğrendiğimde maffoldum. Neden dedim. Cevap vermedi. Beni en çok yıkanda bu olmuştu. Hiç bir şeyi açıklamadı. Biz birbirimizi çok seviyorduk. Evli olmadığımız için toplumdan mı korktun? Dedim. Cevap vermedi. Aşık olduğum kadından çocuğumun olması en güzel şey olurdu bu hayatta benim için. Ama o ne tek kelime etti nede bir açıklama yaptı bana. Onu affederdim. Bir bildiği vardır dedim. Ama o gün geçtikçe benden uzaklaştı. En sonundada kaçınılmaz son ayrıldık."

İkinci şansWhere stories live. Discover now