İkinci şans

Bölüm 12

İyi okumalar millett...

Gözlerimi açmıştım. Ve galiba bu zamana kadar uyuduğum en güzel uykuydu. Baran'ın kollarının arasındaydım. Çok güzel uyuyordu. Onu izliyordum. Adam uyurken bile yakışıklı yanlız. Kendine gel Mira. Yataktan kalkıp tuvalete girdim. Sonrada yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Sırada baranı uyandırmak vardı. Nasıl uyandırsam acaba. Mira style uyandırcaktım. Banyodan çıktım. Yatakta ayaklanıp baranın üstüne "günaydınnn!" Diye bağırarak atladım. Baran gözlerini açmıştı. Ve şaşkındı. Adam sırtlan gibi üstüne atlamamı beklemiyordu tabi. "Günaydın güzelim." Dedi Baran gülümseyerek. Ellerimi boynuna doladım ve yanağına bir buse kondurdum. Baran elini belime götürdü. Ve beni bir anda altına aldı. Oh shit. "Ama güzelim ben alışırım sen beni böyle uyandırırsan. Hep isterim."Dedi. Aahh alış aslanım sıkıntı yok.

"Bakarız." Dedim.
Baran yanağıma buse kondurup üzerimden kalktı. Ve "hadi bakalım hazırlan kahvaltıya gidelim." Dedi.

Baran giyinmek için kendi odasına gitmişti. Bende altıma bol paça kot pantolonumu üzerine ise crop siyah kazak giymiştim. Saçlarımı rahat bırakmıştım. Ve yüzüme hafif bir makyaj yapıp ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı giyip siyah kabanımı elime aldım. Ve merdivenlere yöneldim.

Baran sigara içiyordu kapıda. Arkasında gidip ona sarıldım. "Hazırım!" Dedim.

Bana dönüp ellerini belime koydu ve yanaklarımdan öptü. Bu adam kalbe zarardı.
"Sürekli seninle sarılmak istiyorum. Sanki ellerini bıraksam gidecekmişsin gibi hissediyorum." Dedi Baran.

"Ben hiç biryere gitmem sevgilim." Dedim.

Baran elimi tuttu ve arabaya doğru yürümeye başladık.

Yolculuktan sonra çok güzel bir yere gelmiştik. Akan bir şelalenin dibinde küçük tatlı bir yerdi. Baran'la şelalenin dibindeki masaya oturmuştuk.

"Burası çok güzel." Dedim.

"İnan bana senin kadar değil." Dedi.

"Ama ben böyle utanırım." Dedim.

"Utanınca yanakların kızarıyor ve bu görüntü benim çok hoşuma gidiyor güzelim." Dedi.
Ama düşüp düşüp duruyorum ben.
Biz Baranla gülüşüp bakışırken. Bir adam masaya doğru geldi.

"Oo Baranım hoş geldin. Kim bu hanım kızımız." Dedi amca.

"Kız arkadaşım Zafer amca." Dedi Baran gülümseyerek.

"Merhaba Mira ben memnun oldum." Dedim.

"Bende memnun oldum hanım kızım. Baran oğlumu ilk defa bir kızla görüyorum özel olmalısın." Dedi Zafer amca. Acaba hiç sevgilisi olmamışmıydı.
Gülümsedim.

Baran" her zamankinden Zafer amca." Dedi.

"Mira sana birşe sorabilirmiyim?" Dedi Baran.

"Sor tabi." Dedim.

"Bazı kişilere kendini Almira bazılarına Mira diye tanıtıyorsun. Kendinde Mira denilmesinden hoşlanıyorsun. Bir sebebi varmı?" Dedi Baran.

"Evet var. Babam annemi sürekli aldatıp dururmuş. Almira ismini bana babam koymuş. Kısa bir süre sonra annem Almira isminin babamın metresinin ismi olduğunu öğrenince bana sadece Mira demiş. Sevdiğim insanlar bana Mira derler. Bende genelde hoşlandığım insanlara kendimi Mira diye tanıştırırım." Dedim.

"Anladım. Yaşadıkların senin için çok zır olmalı güzelim. Ne zaman istersen bana kendini açabilirsin."dedi Baran.
Gülümsedim.

"Zafer amca yanında ilk defa bir kız gördüğünü söyledi. Hiç başka ilişkin olmadı mı?" Dedim. Merak etmiştim.