Bölüm 4

121 20 16
                                    

İyi okumalar gençlik...

Mal gibi yerde öldürdüğüm adama bakıyordum. Ne yapacaktım. Hayallerim ne olucaktı. Büyük sıçmıştım.

Bir anda ağzımda bir el hissettim. Burnuma çok keskin bir koku geldi ve saniyeler içinde ne olduğunu anlamadan gözlerim kapandı.
Evet şimdi ne oluyordu ,bela mıknatısıydım. Ve bela çekiyordum. Acaba kaçırılıyormuydum. Hayır.hayır.hayır.

Gözlerimi açtığımda siyah tavanla karşılaştım. Rahat bir yatakta yatıyordum. Ne boklar dönüyordu. Üzerimde kendi kıyafetlerim vardı buda birşeydi. Yatakta doğrulup etrafıma bakmaya başlamıştım. İçinde bulunduğum oda siyah ve gri ağırlıklarında döşenmişti. Acaba nerdeyim ben. Ebende Mira ebende.

Yataktan kalktım ilk başım döndü ama sonra toparladım. Kapıya doğru adımladım. Kapıyı açtım. Yani kaçırılmış olsaydım kilitli olurdu demi.

Karşımda bir koridor vardı ve koridorun sonunda salon. Salona geldiğimde karşımda 1.90 boylarında, siyah takım elbiseli,siyah saçlı ve sakallı fiziği çok iyi olan Maşallah kitaplardan fışkırmış gibi bir adam duruyordu. Zaten sende kitaptasın gerizekalı. Neyse iç sesimle uğraşamazdım.

Önümdeki adam dik dik beni süzüyordu. Bakışları rahatsız edici değildi fakat bakıyordu işte.

Ikimizde dikilmiş mal mal bakışıyorduk. Taki ben konuşana kadar.

"Sen kimsin? Ben neden burdayım? Beni sen mi bayılttın? Öldürdüğüm adama ne oldu? Niye bana böyle bakıyorsun? Cevap versene be adam. Eğer bana dokunduysanız bu evi yakarım. Anladın mı beni!"

"Hangisine cevap vermemi istiyorsun?"
Bu adam mal falan mı acaba.

"Hepsine!"

"Baran Doğan Demiroğlu. Ismim.
Bu ne ya aşiret ağası ismi gibi. Gerçeğe dön Mira.

"Iyi bende Almira. Ama sadece Mira de."

"Diğer sorularımı cevaplayacak mısın yoksa IQ düşük olduğu için hepsini tekrar mi soyliyeyim!"
Kızım bu ne özgüven ya düzgün konuşsana adamla.

"Ilk olarak seninle anlaşalım. Benimle konuşurken sesinin tonuna dikkat et. Sinirlenince Kibar bir adam olamayabiliyorum."

"Demek kibar bir adam olamıyorsun. Bana bak neler döndüğü belli değil tanımadığım evde uyanıyorum. Karşımda tanımadığım adam duruyor. Ve bana herşeyi açıklamak yerine yok sesinin tonuna dikkat et yok kibar adam olamıyorum falan filan. Anlaşılan çok kitap okumuşsun bu bad boy tavırları bana sökmez. Şimdi bana herşeyi anlat!"

"Aldım başıma belayı."
Güldüm. Aynen kanka hemde ne bela.

"Kaçırıldın Almira Yılmaz"
Gözlerim yuvalarından çıkacakmış gibi açıldı. Ne dedi lan o.

"N..n..neee"
Tiz bir çığlık koptu boğazımdan.

"Asıl senin IQ kıt olabilir mi neyini anlamadın. Kaçırdım seni."

"Manyak mısın adam sen. Ne yaptım ben sana,ne kaçırması, ne istiyorsun benden."

"Babanın borcu." Siktir. Ne borcu ya.

"Ne borcu?"

"Büyük bir borç"

"Ruh hastası mısın adam öleli 5 sene oluyor. Hem benim haberim yok borçdan falan. Şimdi beni salıyorsun bende çıkıp gidiyorum."
Kapıya doğru ilerlediğim sırada baran doğan demiroğlu kolumu tuttu. Ve konuşmaya başladı.

"Artık gidemezsin. Seninle anlaşma yapacağız. "

"1 kolumu bırak sen bana öyle kafana göre dokunamazsın. Az önce biri bana dokunmaya kalktığı için katil oldum. Bana dokunmaya bir daha kalkarsan sıradaki sen olursun. 2 ne borcundan bahsettiğini bilmiyorum. Saçma sapan tavırların var. 3 kolumu tutup seni kaçırdım dedin diye senden korkmuyorum."

"Bitti mi?"

"Bitmedii!"

"Umursamaz tavırlarını bir tarafına..."

"Yeter!"

"Otur anlatacağım herşeyi gerçi anlatmasamda bir şey değişmeyecek sadece senin şu çeneni çekemem."

"Salağa bak afralara tafralara bak."

"Pardon birşey mi dedin."

R ye tak kanka.

"Yok hayır sen anlat."

"Baban olucak o adamın bana borcu vardı yüksek bir miktar. Parayı ödemek yerine daha fazla borç taktı. Sonrada öldüğünü duyduk. Yıllar geçti ve seni bulduk. Fatih yılmaz'ın tek kızı Almira yılmaz. Babanın borcunu sen odiyeceksin Almira yılmaz."

Ağzım açık dinlemiştim. Babamın böyle adamlarla ne işi vardı ki. Neden olmasın Mira karaktersizin tekiydi zaten.

"K..k..kaç para?"

"900bin dolar"
Siktir. Benim organlarım bu kadar para etmez. Asıl şimdi sıçtın Mira. Nasıl başa çıkacaksın kızım sen bu adamlarla.

"Iyide bu imkansız. Ben size bu parayı ödiyemem. Benden sana ekmek çıkmaz sal beni gideyim. Lütfen."

"Aslında bir yolu var."

"Neymiş."

"Evlen benimle."
Ne dedi o ruh hastası. Evlen dedi benimle dedi. Bu ne ya. Böyle evlenme teklifi mi olur. Mira salak mısın. Evet.

Bölüm sonu...

İkinci şansOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz