DAĞLARIN SÖNMEYEN YILDIZI(HAYALET)

52.BÖLÜM

"Durumlar aynı kardeşim, hala konuşmuyor ve bu durum beni üzüyor. Ah bir görsen bu sürede nasıl güzel bir kız olmuş, tıpkı annem gibi."

"Poyraz, ona biraz daha zaman ver. Biliyorsun orada yaşadıkları kolay değil, ayrıca bu olayları yaşamadan öncede çok hassastı zaten birde yaşadıkları ona çok ağır geldi ama ben inanıyorum yakında konuşacak."

"İnşallah kardeşim inşallah, Savaş?"

"Söyle kardeşim."

"O dönmüş."

Bir süre düşündükten sonra kimden bahsettiğini anladım ve konuşmaya başladım.

"Poyraz, kendine dikkat et kardeşim biliyorsun karşına çıkabilir."

"Bende tam olarak bunu istiyorum Savaş, karşıma çıksın ki bize yaşattıklarının hesabını sorayım."

"Poyraz, eğer o  karşına çıkarsa senin en savunmasız zamanında çıkar, elbette ki intikam alacaksın ama o sana gelmemeli, sen ona gitmelisin. Aniden, onun en  savunmasız olduğu anda."

"Haklısın kardeşim, bu yüzden burda da çok kalmak istemiyorum, bana ulaşmak için teyzemi ve kardeşimi kullanabilir. Bir yanım git artık diyor diğer yarımda biraz daha kal diyor, ayrılamıyorum çok özlemişim."

"Haklısın kardeşim, orda uzun süre kalman tehlikeli olabilir.

Poyraz, seni şimdi çok iyi anlıyorum Yıldız'ı bulduktan sonra, ona alıştıktan sonra uzakta olması özlemimi arttırıyor."

"Neyse kardeşim, ben ay parçamı uyutacağım, geldiğimden itibaren bensiz uyumuyor, kısacası ikimiz birbirimize iyi geliyoruz."

"Ah ah, kıskandım şimdi."

"Ne kıskanıyorsun oğlum git kardeşine sarıl uyu, eminim ki Yıldız'ında şu an sana ihtiyacı vardır. Dediğin gibi orda kalmak ona iyi gelmiyorsa, kabuslar görüyor olabilir bence yanına git."

"Doğru söylüyorsun kardeşim, hadi görüşürüz."

Telefonu kapattım ve odamdan çıkıp Yıldız'ın odasının önüne geldim, kapıyı tıklatıp içeriye girdim. Yıldız gözleri açık yatakta uzanıyordu, benim geldiğimi görünce yatakta oturdu bende yanına gittim ve çarşafı kaldırdım, ardından da yanına uzandım, oda yarama dikkat ederek koluma yattı.

"Yıldızım, biliyorum burda kalmak sana iyi gelmiyor ama sen benim için dayanıyorsun, kardeşim böyle bir şeye mecbur değilsin."

"Evet burada kalınca anılarım canlanıyor ve bana acı veriyorlar ama artık bunlarla yüzleşmeliyim, bunlarla yüzleşmek içinde en iyi zaman yanımda senin olduğun zaman."

"Dünyama öyle bir girdin ki sanki senden önce hiç bir şey iyi değilmiş gibi hissediyorum, sen geldin her şey daha iyi oldu ve olması gerektiği gibi oldu."

" Abim, asıl sen benim dünyamda bana yeni bir yol açtın, iyiki çıktın karşıma."

"Sakın unutma birtanem, nerde olursak olalım ya da ne halde olursak olalım ben hep seninle olacağım, ben ne zaman ihtiyacın olsa bir adım arkanda olacağım ve seni hep seveceğim."

Daha fazla konuşmadık ve bir süre sonra ikimizde derin, huzuru bir uykuya daldık.

Yıldızdan Devam

Sabah her zaman ki gibi erkenden kalktım, Savaş hala uyuyordu normalde erken kalkardı ama aldığı ilaçlar ona uyku yapıyordu. Hızlı bir duş aldıktan sonra mutfağa indim ve güzel bir sepet hazırladım.