မယားတောသူ(complete)

အပိုင်း (၂၂) : သံသယ

{Unicode🌼}

လူတစ်ယောက်ရဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်ကို
အဲ့ဒီလူမပြောခင်
သိနေတာမျိုးက
သံသယစိတ်ဖြင့် ကြီးထွားစေတယ်...။

****

မယားတောသူ🌿

တော်သလင်းလ ၁၅ရက်နေ့ (ဥပုတ်သီတင်းနေ့)

ကျွန်တော် ဒီရောက်နေတာ သုံးလကျော်မှရှိနေပြီး ဥ,တို့ ယာပြင်ထဲ၌ နှမ်း၊ မြေပဲနှင့် နေကြာများကို စိုက်ပျိုးပြီး အပင်အနေတော် အနေထားတော့ ရောက်နေလေပြီ...။ကောင်းကင်းတစ်ခုလုံး အနည်းငယ် မှိုင်းနေပေမယ့် အနည်းငယ် နေထိုင်လို့ ကောင်းသော အနေအထားပင် ဖြစ်သည်...။

ညှို့ညှို့မှိုင်းကာ ထန်းပင်ထန်းတောများဖြင့် (.....)ရွာလေးက နံနက်ခင်းအလှ စည်ကားသိုက်မြိုက်မှုအဟုန်နဲ့ပင်...။ ဥပုတ်သီတင်းအတွက် အလှူအတန်းများဖြင့် ရှိသလို တစ်ချို့တစ်လေ ကျတော့လည်း ယာတောဘက်ကို သွားနေသည့် ကြွက်ကြွက်စီ ညံသံများ၊ ခေါင်းရွက်စျေးသည်တစ်ချို့၏ ကုန်နာမည် အော်သံများ ကြားနေရသည်....။

"ဟဲ့... သမီး ရွှေရုပ်ပျို... ။ အဲ့ဒီနှစ်ယောက် ဘာလုပ်နေတာလဲ??"

ကျွန်မလည်း အဖေ့စကားကို ဖြေဖို့
အဖေကြည့်နေသည့် နေရာသို့ ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မတို့နှင့် မျက်စောင်းထိုးမှာ ရှိသည့် မီးဖိုဘေးနားက စဥ့်အိုးထားသည့် နေရာမှာ နှစ်ယောက်သား ကြည်ကြည်နူးနူးဖြင့် ရှိနေကြသည်...။

ဥ,က ဟင်းရွက်တစ်ချို့ကို ဆေးပြီး ပြုံးနေသည်... ဋီကာကတော့ သူ့ဘေးနားမှာ ထိုင်ကာ  ဥ,ဆေးနေသည့် ပန်းကန်များပေါ်သို့ ရေဆေးချကာ အချင်းချင်း ဘာစကားတွေ ပြောနေမှန်းမသိ...။ ဒါပေမယ့် အတော်လေးကို ကြည့်ကောင်းလွန်းသော မြင်ကွင်းဆိုတာကတော့ ငြင်းလို့မရပါလေ....။

"ဥ,က အအီလွန်ပြီး သီလယူဖို့ကိုများ မေ့နေသလား မသိဘူး....။ သမီးမောင်ကို မြန်မြန်လုပ်ဖို့ ပြောလိုက်ဦး....။ ဟိုတစ်ယောက်ကလည်း ယာဘက် အပင်ကြည့်ခိုင်းဖို့ ခဏသွားဖို့ကို.....အခုထက်ထိ အီလို့ မပြီးသေးဘူး...."