DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

D.81 Tuzak 1

Neyseki kahveler sıcak avucumun içindeki kahve bardağını kavradım sonra bir yudum aldım.

Ağzımda tuhaf bir tat bıraktı.

"Kahveleride bozdular iyice.
Tadı kötüleşmiş. Markayımı değiştirdiler acaba."

Ben böyle söyleyince Elif'te bir yudum aldı kahvesinden.
Ağzında tuttu bir süre. Sonra yuttu.

"Yoo bana değişik gelmedi.
Senin bardaktamı sorun."

"Neyse" Dedim.

Bahçede biraz turlayarak sohbet ede ede kahveleri bitirip sonraki ders için içeri girdik.

"Elif."

"Efendim."

"Sınavlara hazırlanmak için kütüphaneye gidelim mi yarın.
Zaten öğleden sonraki dersler boş. Eski yeni sorulara bakarız."

"Ha şöyle.
İşte benim inek arkadaşım."

Dediğinde ikimizde gülmeye başladık.

Kalan derslerde girdikten sonra nihayet çıkış saati gelmişti.

Hızlıca toparlanarak derslikten çıkarak koridora sonrada bahçeye çıktık.

Ferman beni hergün olduğu gibi yine bahçe girişinde bekliyordu.

Lacivert takım elbisesinin üzerine giydiği siyah uzun kabanıyla muhteşem görünüyordu.

Bir kaç saniye yerimde durup onu izlemeden edemedim.

"Aslı."

"Hımm."

"Tapusu sende zaten. Adamı kesmeyi bırak. Salyalarını görecekler."

"Kapa çeneni Alev. " Dediğim de

Elif:

"Alev mi." Dedi.

"Ya.Yani... Elif diyecektim.
Yani... Hadi birlikte gidelim Elif diyecektim. Seni de bırakalım."

Diyerek zor toparlamıştım cümleyi.
Ama Alev yerlerde yatıyordu gülmekten.

"Kızım rezil oldun."

"Sus Alev. Sus artık"

Son yaşadıklarımdan sonra Ferman artık okuldan kendi almaya başlamıştı beni.
Bazen Elif'i de bırakıyorduk.

Her ne kadar işlerini aksatma kendim gelirim desemde inatla kendi geliyordu almaya.
Arabamla ancak bir kaç kere gidip gelebilmiştim.

Ferman'ın yanına gittiğimizde siyah uzun kabanının altından beline sarılarak kokusunu içime çektim.

Oda kabanını uzerime örterek kendine hapsetti beni. Bana sıkıca sarılıp alnımdan öperek,

"Merhaba güzelim.
Günün nasıl geçti."Dedi

"Merhaba. Seninle daha güzel oldu." Dedim.

"Soğukta kalmayın hadi binin."

Halimizi gören Elif.

"Teşekkür ederim ben kendim giderim ."
Dedi utanarak.

"Saçmalama, bin Elif." Dedi Ferman otoriter şekilde.

Elif anında emre itaat ederek arka koltuğa bindi.
Yanına ben, yanımada Ferman.

"Zafer.
Önce Elif'i evine bırakalım.
Sonra da eve koçum."

"Tamam Abi."

Elif'i evine bıraktıktan sonra evime, evimize gelmiştik.

Arabanın kapısını açar açmaz,