KUZEY RÜZGÂRI -BÖRÜ- (KARADENİZ SERİSİ -III)

31 "Saklamak"

ALİSA

Poyraz'ın sertçe yutkunduğuna şahit oldum.

Dolan gözlerimi ondan saklamak isterken Loya'nın şaşkınca ekrana baktığını gördüm.

"Alisa ben bilmiyordum!" Telaşla yanıma oturdu. "Abimden saklamak istiyordun. Özür dilerim, çok özür dilerim! Görsem söylemezdim. Ben yanında olduğumuzu bilmeni istemiştim."

Derin bir iç çektim.

"Z-Zaten öğrenecekti... Anlamıştı bir şeyler olduğunu..." Diye mırıldandım.

Poyraz sessizliğini bozdu.

"Loya, bize izin ver güzelim."

Loya sessizce başını sallarken odadan çıktı.

Dudaklarımı ısırdım.

Ne konuşacaktık?

"Anlat." Ona bakmadığımda iç çekti. "Miden mi bulandı? Kaç gündür var bunlar? Hep benden saklamış olamazın. Ben fark ederdim! Ne oldu da doktora gittin? Çok mu ağırdı, çok mu acı çektin-" Sözünü kestim.

"Midem bulandı... Biz de kontrolleri aksatınca Loya beni doktora götürdü. Doktor da bebeğimizi ultrasonla inceledi ve riskli bir hamileliğim olduğunu söyledi. Korktum, bebeğimizin ölme ihtimali..." Ardından sustum.

Poyraz'ın elindeki kalemi sertçe bırakışını izledim.

"Bana söylemek istemedin öyle mi?" Sesi kızgındı. "Benden saklamayı nasıl düşünürsün? Benim anlamayacağımı mı düşündün? Ben senin ses tonundan anlarım kötü olduğunu! Beni kandıramazdın..."

Yutkundum.

"Kızma ne olur... Sen uzakta olduğun için bilmeni istemedim. Üzülmeni, beni düşünmeni istemedim."

Tam da bu yüzden saklamıştım...

Ta ki Poyraz anlayana kadar...

"Benim seni düşünmediğim tek bir an bile yok ki Alisa'm..."

Burukça ona baktığımda yumruğunu sıktığını gördüm. Sertçe arkasına yaslandığında ağladığım için delirdiğini biliyordum...

"Poyraz ben sana o sözleri isteyerek söylemedim! O kadar gerginim ki..." Başımı ovdum. "Başım da ağrıyor. Ben biraz uyusam sorun olur mu?"

Poyraz kaşlarını çattı.

"Dur bakalım Alisa Hanım, elbette merak ettiğim şeyler var!" Beni durdurdu. "Nasıl bir yol izleyeceğiz? Nasıl bir risk yani? Hem sen ne sikime kesin gibi korkmaya başladın!"

Her şeyi detaylı öğrenmek istiyordu...

Hakkıydı, bebeğimin babası olarak onu merak etmesi en büyük hakkıydı...

"Yumurtalıklarım sağlıklı olmadığı için bebeğimizi kaybetme riskimiz var... Çok dikkatli olmalıyım. Her şeye dikkat etmek zorundayım. Sadece dinlenerek hamileliğimi geçireceğim. Oğlumuz için her şeye katlanırım..."

Gözümden düşen yaşı sildim.

Poyraz'ın yoğun bakışlarından çekinirken bakışlarımı yeniden kaçırdım.

"Oğlumuz..." Diye tekrarladı beni. "Bebeğimiz erkek mi?" Dalgınca yeniden ona baktım.

Cinsiyetini söylemeyi bile unutmuştum...

O kadar hevesim kırılmıştı ki ona bunu söylemeyi unutmuştum...

"Şey, evet... Cinsiyetini erken belli etmiş. Oğlumuz olacak."