KUZEY RÜZGÂRI -BÖRÜ- (KARADENİZ SERİSİ -III)

25 "Dansöz"

Asya ve Yiğit'in iz bırakan aşkı, Feveran 1 ve Feveran 2 Veda, Mayıs-Haziran ayında tüm cilveli, tatlı ve içinize dokunacak sahneleriyle raflarda!🥳💜

BELİZ

Zerrin annemi apar topar hastaneye kaldırmıştık...

Loya korkuyordu...

Herkes perişandı...

Kurt kendini duvara yaslamıştı. Dalgın gözleri o kapıdaydı...

Yanına gidip ona sıkıca sarıldım.

"Keşke böyle olmasaydı... Keşke anneni üzmeseydiniz. Ne olurdu affetseydin? Ona sürekli git dedin! Tam mutluyuz derken yine onu kovdun! O senin abin. Bu bir gerçek! Vatan korumaya giden adama neler yaptın! Affetsen böyle olmayacaktı!"

Kurt elini yere vurdu.

"Beliz sus! Canım yanıyor zaten!" Öfkeyle ayağa kalktı. "Suçlama beni! Annem bana hakkını helal etmedi bildiğin! Etmedi ulan etmedi!"

Onu tuttum.

"Gel şöyle..." Onu koltuğa oturttum.

Onun başını tutup göğüslerime yasladım. Birazcık sakinleşmesini istedim. Kurt hâlâ kendinde değildi.

"Affetmen gerekiyordu." Saçını öptüm. "Annen iyi olacak. Sizi barışmış görünce çok mutlu olacak. Daha fazla kadını üzmezsin değil mi?" Saçlarını okşadım.

Kurt daha sakin görünüyordu. Mantıklı düşünebilmiş olacak ki hafifçe başını salladı.

"O iyi olsun da affederim o adamı! Anneme yeniden bir şey olursa, yeniden bizim yüzümüzden bir şey olursa ben yaşayamam artık!"

Eğilip yanağını öptüm.

"O adam değil, abin! O senin abin!" Diye onu uyardım. "Eğer tavırlı davranacaksan barışmana gerek yok! Kimse yalandan barıştığınızı görmek istemiyor! Siz kardeşsiniz, aynı kanı taşıyorsunuz! Herkes eskiye döndüğünüzü görmek istiyor."

Kurt bir şey söylemedi.

Doktor dışarıya çıktığında hızla yanına gittik. Kötü bir şey olmaması için kaç kere dua ettiğimi sayamadım...

"Zerrin Hanım kalp spazmı geçirmiş. Anjiyo yapacağız." Dedi.

Loya atıldı.

"Yani? Yani ölmeyecek değil mi? Yani hayati tehlikesi yok, öyle değil mi?" Emin olmak istiyordu.

Doktor başını olumlu anlamda salladı.

"Ölüm tehlikesi çok şükür ki yok. Yarın son kez kontrollerini yapıp taburcu ederiz. Bir gün müşahede altında tutmak istiyoruz. Hemen eve dönmesindense en azından birkaç saat gözlem altında olması daha iyi olacaktır."

İçime su serpilirken mutlulukla gülümsedim. Çok şükür ki canım anneme hiçbir şey olmamıştı!

***

Zerrin anneyi eve getirdiğimizde dinleniyordu. Hastane onu epey yormuştu. Yeni yeni kendine geliyordu.

Ona tavuk çorbası yapmıştım.

Loya annesine çorbayı içiriyordu. Zerrin annem sakindi.

"Onlar nerede?" Diye sordu. "Ataman ve Poyraz, neredeler?" Loya annesine yeniden bir şey olmasından korktu.

"Eve gelecekler şimdi. Araları iyi! Derslerini aldılar nana. İnan bana! Sen sakın kötü şeyler düşünme!"

Zerrin annem tek kaşını kaldırdı.