DELİ MİSİN ? ( TAMAMLANDI✔ )DÜZENLENİRKEN YAYINDA KALMAYA DEVAM EDECEK

D.71 Vazgeçmez

Duyduğum şeyle kanım dondu.
Ellerimi ağzıma kapatarak arkamdaki ağaca sindim resmen.
Sanki etrafımda o kızın cesedi varmış gibi hissettim.

Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Sicim gibi yaşlar akmaya başladı.

Cenk o..O kızı öldürmüş. İnanamadım. Bu kadarınıda beklemiyordum.

"Hemen burdan çıkmalıyım..Hemen burdan gitmeliyim.. " Dedim, paniklemiştim.

"Bulursa. Benide..."

Önüme dönüp daha hızlı koşmaya başladım. Ama bir kaç adım sonra ayağımın yerdeki ağaç köküne takılmasıyla sendeleyip hızla yere düştüm. Q
Bulunma korkusu yüzünden sesimi bile çıkaramadım. Ama şuan canım çok yanıyordu. Bacağımda dizimin üstünde müthiş bir acı vardı. Yerimden acıyla doğrularak acıyan o yere baktım. Küçük bir dal parçası bacağıma saplanmıştı. O kadar çok acıyordu ki.
Ama sadece dişimi sıkıyor sessizce ağlıyordum.

Sesimi duymamalıydı. Yerimden kalkarak aksayarak yavaş adımlarla yürümeye devam ettim.
Yere her basışımda canım biraz daha yanıyordu.
Bir yandan arkama, Cenk'in beni takip edip etmediğine bakarak. Karanlıkta yönümü bilmeden yürümeye devam ettim.

Arkamı kollarken aniden çarptığım şeyle sendeledim.
Önüne döndüğümde gördüğüm şey yüzü kandan gecenin karanlığına bürünmüş Cenk ti.

O anki korkuyla yüksek sesle bir çığlık attım.
Çığlığımı bütün ormanın duyduguna eminim. Sendeleyerek arkamdaki ağaca yaslandığımda Cenk:

"Sana söylemiştim. Seni bulurum demiştim." Dedi.

Bakışları bacağımı buldu.
Sonrada gözlerime baktı.

"Gördünmü güzelim sadece kendini yaralamakla kaldın.
Hadi gel dönelim." Dedi elini uzatarak.

"Hayır seninle gelemeyecem. Defol git, rahat bırak artık beni." Dedim arkamdaki ağaca dahada sinerek.

Kolumdan tutarak beni kendine doğru çekerken ben ise kendimi geriye doğru çekiyordum.

"Gelmeyeceğim dedim. Bırak. Seni katil. Senden nefret ediyorum. İğreniyorum,aşağılık mahlûk."

Son cümle ile durdu bana dönerek gözlerime dikti bakışlarını.
O an son gördüğüm şey havadaki yumruğu oldu.

Gözlerimi araladığımda Cenk'in omzundan aşağı sarkmış sekilde eve giriyordum.
Aynı salon aynı koltuk aynı şömine.
Aynı evdeydim yani.
Beni omuzundan aşağı şöminenin yanına atar şekilde bıraktı.
Bacağıma giren acıyla inledim. Baktığımda kanadığını gördüm. Sonra kapıya giderek kilitledi ve anahtarı alıp cebine koydu.

Diğer tarafa giderek gözden kayboldu.
Kulağıma su sesi geliyordu sadece.

Bir kaç dakika sonra elini yüzünü yıkamış gömleğini çıkarıp tişört giymiş sekilde, elinde ilk yardım kutusuyla salona geldi.

Bense acıyla elimi bacağıma bastırmış oturuyordum sadece.
Yanıma geldi diz çöktü.

"Rahat durda bacağına bakalım güzelim." Dedi.

"Bana güzelim deme. Katil! " Dedim.

Kutudan makası çıkartıp burnuma doğru uzatarak konuştu.

"Rahat durmazsan canın daha fazla yanar."Dedi dişlerinin arasından.

"Elindeki makası görünce sustum çaresiz. Sonra biraz geri çekilerek pantolonunun paçasını kanayan yaralı yerin üstüne kadar kesti.
Sonrada aynı yeri enine keserek pantolonumu şort boyuna getirdi. Şimdi biri uzun diğeri kısa paçalı bir pantolonla kalmıştım.