Kabanata 13

237 21 6
                                    


"Higpitan mo ang iyong hawak" mahigpit niyang bilin.

"Paano ba? Naman eh, ang hirap" pagre-reklamo ko.

"Akala ko ba nais mo'ng matuto?" pangbabara niya sa akin.

"Oo" Naka-pout kong Sabi.

Eh, hindi naman kasi ako na inform na ganito pala kahirap ang matuto ng espada.

Kahit ano'ng hirap pa iyan gagawin ko para sa inyo aking sinta.

"Mali ang iyong paghawak" nakita ko kung paano nagsalubong ang kanyang dalawang kilay.

"Bakit ba kasi ang hirap" Naka pout ako habang ginagawa ang tamang posisyon.

"Ganito ang tamang paghawak ng espada at kung paano ito gawin" I gasp when I feel his body into mine.

Inalalayan nya ako habang ang kanyang katawan ay nasa aking likod.

I can smell his natural scent.

"Ang pag-ibig ay parang isang espada.
Kung hindi mo hahawakan ng mabuti ito'y magiging isang punyal na hihiwa at papatay sayo. Ngunit, kapag natutunan mo itong mahawakan ng mabuti ito'y iyong magiging pahinga at kaligtasan sa mundong puno ng mapanglinlang." seryoso niyang sabi.

" Nagmahal ka na ba? " sa sobrang lalim niyang magsalita parang nagmahal na sya ng tunay at puro.

Parang naiingit ako sa babaeng minamahal niya. Hindi niya deserve ang masaktan at maiwan.

" Lahat tayo ay nagmahal" oum?
Hindi ko alam kung nasaktan ba ako sa sinabi niya. Kung ganun ay totoong nagmahal na siya.

Ngunit sino naman kaya ang suwerteng babae na iyon?

If I were her I'll make him stay and I will love him until the end of our lives.

"Ayaw ko na magmahal ng maling tao" bulong niya . Ramdam ko ang malakas niyang pagbuntong-hininga.

"Kapag tayo'y nasasaktan lagi natin sinasabi sa ating mga sarili na tayo ay nagmahal ng maling tao. Na tayo ay biktima ng maling pag-ibig ngunit tulad ng isang tula, hindi lamang nagkatagpo ang inyong tugma. Walang maling pag-ibig nagmahal ka lamang sa maling panahon kung saan ika'y naiwan sa  taglagas "

Halos hindi ako makagalaw sa aking kinakatayuan. Ayaw ko umalis dahil gusto ko maramdam ang kanyang presensya. Kaya ang hitsura namin at parang nakayakap sya sa akin likod habang papa-lubog ang araw.

I'm a victim of fake love, fake promises and fake season.

But like a flower in spring.... I will grow. Not today but definitely...someday.

I realize in this story I'm the sunset and he is the sunrise.
He rise why I'm falling in the thorns of life.
And our world are impossible to collide but when we met...
We mark the history.

"Lagi lamang ako sa iyong tabi sa mundong puno ng kasinungalingan"

I want to take the risk but I'm afraid to fall in love again.

"Tulad ng isang tula lahat ay lilipas at matatapos" may pait kung sabi.

"Ngunit tulad ng tula hindi ito kukupas sapagkat nakatatak na ito sa kasaysayan." ang pagmamahal niya ba ang kanyang tinutukoy?

"Tulad ng tulang malaya hayaan ang nadaram na lumaya at ika'y mahalin tulad ng isang makata"

Nakakainis ang ninuno na ito! Amp?! Masyadong pa fall.

"Paki-usap huwag mo sabihin iyan" Sabi ko sa mahinang boses.

"Maari ko ba malaman ang iyong dahilan?"   halos hindi ako makihinga sa lapit ng aming mga mukha.

IN ANOTHER LIFE (UNDER EDITING ) Where stories live. Discover now