IN ANOTHER LIFE (UNDER EDITING )

Kabanata 4

I almost forgot the feeling of being loved and accepted by this society.
And I already forgot the feeling of being in home and the warm of my own family.

"Mayari," halata ang pag-iingat ni Kuya ng tawagin niya ang aking pangalan.

"Batid naman na ika'y may sama ng loob sa amin ngunit paki-usap, anak, Kung maaari sana huwag mo na ulit gawin iyon sapagkat hindi namin alam ang gagawin namin kapag may nangyari o may mangyari sa inyong masama. Lubos kong sinisisi ang aking sarili sa nangyari sa iyo dahil kung hindi ko kayo pinag-hiwalay ng iyong kasintahan ay hindi ka aalis at pagtatangkaang kitilin ang iyong sariling buhay. Kaya paumanhin, anak, nawa'y mapatawad mo kami," sabi ni Ama na ngayon ay humihikbi sa aking harapan.

Simula ng umuwi ako ay hindi na ako iniwan pa ni Ama. Pagkatapos na maihatid ako ng Prinsipe ay umalis na rin siya.
Hindi ko naman kasi aakalain na ganito pala sila sa akin na magiging maaalalahanin.

Lahat ng aking sakit na pinagdaanan ay nasuklian. Dahil hindi ko alam kung dadalhin ba ako ng buhangin ng panahon sa lugar na ito kung hindi ako nasaktan at wasak.

Kung ang bawat sakit na pinagdaanan ko ang kapalit ng pagkakaroon ng ganitong pamilya.
Then, I'm sorry self. Because I will choose to make you suffer to have a happy family.

"Paumanhin," maluhang-luha kong sabi. Nakayuko ako at naka-kagat labi dahil wala akong lakas ng loob upang makita ang bawat sakit na dumadaloy sa kanilang mga mata.

A loving parents like them doesn't deserve a useless daughter like me.

I'm afraid to give them pain and headache. I promise to myself that I will be a obedient daughter.
I will make them proud!

"Ama, paniguradong pagod na ang aking kapatid kaya maaari po bang pag-pahingahin na muna natin siya?"
Mahinahon na tanong ni Kuya. Jusko kung hindi ko lang kuya ito sinasabi ko sayo!

"Alam mo ba ang daan papuntang silid mo?" Ice bear coldly asked.

"Shunga din pala ito...Alam nang may amnesia mood nga 'di ba ako?" I whispered

"May sinasabi ka?" Ice bear glared at me.

"Wala.May narinig ba kayo?" sabay turo ko kay Kuya.
Kuya kahit sa another life allied tayo dapat.

"Wala ako narinig, Agni." may diin sa boses nito.

Gosh! Hindi ako makapaniwala kahit pala dito sa another life ay kakampihan ako ni Kuya. I'm suddenly got scared, what if ako ulit ang maging sanhi ng kanyang kapahamakan o kamatayan.
Naiisip ko pa lang ito ay sumasakit na ang puso ko sa kirot.

"Magpahinga ka na aking anak," he sweetly said and he gently caressing my hair.

At sumunod na ako kay ate ice bear sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa aking silid.

"Masaya ka ba?" she sarcastically asked. Wait tama ba ang dinig ko o nag-aassume lang ako.

Baka naman may galit sa akin ang ice bear na ito.

"Huh? Hatdog ka ghirl," I whispered.
Baka mamaya sabugan ako nito ng nagbabagang yelo.

"Mayari!" nakapikit ako ng mariin ng sumigaw siya. Simula kasi ng magising ako na nasa katawan na ni Mayari lagi na lang siya poker face at mahinhin. "Masaya ka na ba,huh? Dahil kahit paulit-ulit mo silang saktan at biguin ay lagi parin sila nasa tabi mo para suportahan at mahalin ka. Masaya ba ang maging isang walang kuwentang anak pero nasa iyo parin ang kanilang pagmamahal at atensyon?!" anger, jealous and pain evident in her voice.

Parang bigla ko nakita ang sarili ko sa kanya. Ako ang nasa kalagayan niya at si ate Luna Angelica ang nasa kinakatayuan ko.

I always evny her for being our parent's favorite daughter and center of our parent's attention despite of her flaws and being stubborn daughter.