Ataman Koleji

5. bölüm

Bu bölüm +18

Doruk

Kafedeki kavgamızdan sonra o gerizekalılarla hiç konuşmadık. Bir kaç defa göz göze geldik okadar. Naparsam yapıyım onlardan hırsımı alamıyordum. Bu salaklar yüzünden hem arabam çizilmiş hem babamdan yumruk yemiş birde üstüne ceza almıştım. Ama yok ben o yumruğun ve araba parasını burunlarından getiricektim.

***yarışın olduğu günün akşamı***

O akşam eve döndüğümde sinirle kapıyı çaldım. Kapıyı hizmetli açtı. "Hoşgel..." lafını tamamlamasına izin vermedi "Çekil şurdan!" dedim. Okadar öfkeliydim ki o hizmetçiyi umursayamazdım.

Tam odama çıkıcakken annem salondan seslendi. "Oğlum nereye? Gelsene." Dedi annem. "Bak sakın." Dedi melisa. Hızlı bir şekilde salona girdim. "Noldu oğlum? Yüzün kıpkırmızı olmuş." Dedi babam.

Güldüm. "Senin o başımıza çıkardığın gerizekalılar yüzünden sinirliyim." Diye bağırdım. "Ne?" Dedi babam anlamayarak. Melisa "Abi hadi sen odana git. Ben olayı anlatırım. Ayrıca ilacını aldın mı?" Dedi.

"Sikerim ilacını da sakinliğini de. O gerizekalılar arabamı çizdi üzerine bana artistlik yaptılar biri sevgilime asıldı ve ben sakin kalıyım öyle mi?" Diye bağırdım. "Oğlum tamam. Çok kötü görünüyorsun. Hadi biraz sakinleş." Dedi annem bana dokunmaya çalışarak.

Kendimi geri çektim. "Hayır! Sakinleşmicem. O gerizekalılara bunların bedeli ödetilicek! Okadar!" Dedim bağırarak. Sesim okadar yüksek çıkıyorduki başım ağrımaya başladı. Sanki çatlıcak gibiydi ama bağırmazsam rahatlayamazdım.

"Doruk ilk önce sakin ol ve ağzını topla. Biz senin annen ve babanız. Bize öyle bağırıp çağıramazsın. İkinci olarak senin araba olayınıda halledicem. Arabanı tamir ettiririm ve faturayıda onların ödiyebiliceği bir hale getiririm." Dedi babam.

Ona kaşlarımı çatarak baktım. "Ne? Ne saçmalıyorsun sen? Hepsini paşa paşa ödicekler. Nasıl ödicekleri zerre umrumda değil." Diye bağırdım. "Doruk bak sınırı aşıyorsun!" Diye bağırdı babam. "Aşmıyorum! Beni dediğim olucak!" Diye bağırdım. Bunu dememle babam suratıma bir yumruk attı. Annem "Akif napıyorsun?!" Diye bağırdı.

Ben şok olmuş bir şekilde olduğum yerde kaldım. "Hakediyor. Hep sen şımartıyorsun bunu. Sonra başımıza çıkıyor. Nerden buluyor acaba bu cesareti? Hiçbir şey demeden hızlı adımlarla odama çıktım.

Odama girip kapıyı sertçe kapattım. Bir iki dakika sonra melisa elinde su ve ilaç kutusuyla geldi. Tam bir şey dicekken "Ağrı kesici bu. Senin ilaçların değil." Dedi. Sustum. Şuan bir ağrı kesici ve duşa ihtiyacım vardı. Okadar çok bağırmanın ve sinirin sonu buydu.

İlaç kutusundan bir tane ilaç çıkartıp suyla bana verdi. İlacı ve suyu alıp içtim. Melisa yanıma oturdu. "Abicim neden böyle yapıyorsun?" Dedi şevkatli bir sesle. Sadece "Hakediyorlar." diyip sustum.

Melisa bir şey demeyip ayağa kalkıp tam yanıma gelip oturdu. Başımı omzuna yasladım oda saçımı okşamaya başladı.

***şimdi***

Berk

Bu okul günü bizim normal rutinlerimizden de farklı geçmişti. Doruk normalinden de kavgacıydı. Onunla konuşmak istesemde buna cesaret edemedim. Öfkelendiğinde çevresinden çok kendine zararlıydı. Acaba ilaçlarını almıyor muydu?

Okuldan çıkıp arabama doğru gittiğimizde suratı asıldı. "Kanka tamam. Sorun değil. Senin araba gelene kadar benimkiyle gideriz." Dedim. Artık akif amcayla aralarında ne olmuşsa arabası yoktu. Derin bir nefes alıp kafasını salladı.