Ataman Koleji

11. bölüm

Bölüm şarkısı = little me

Aybike

Kafeye inip oturduk. Daha olayların şokunu atlatamamıştım. Harika ne manyak çıkmıştı öyle. Bildiğimiz asiyenin kıyafetlerini çalmıştı. Tabi yanlarındaki iki yardakçıda yardım etmişti. Berk nasıl doruğun kuklasıysa onlarda harikanın kuklasıydı. Hala anlamış değildim berk gibi biri neden doruğun kuklası olur?

"Kuzen nasıl harikanın üzerine öyle panter gibi atıldın?" Dedim şaşkınlıkla. Kollarını göğsünde birleştirip "Ben yapmam gerekeni yaptım. Biri ona ağzının payını vermeliydi." Dedi.

Oğulcan "Kuzi valla güzel ağzının payını verdin." Dedi oğulcan öfkeyle. O bizden daha öfkeliydi. Çünkü o psikopata aşıktı. Abime o kıza aşık olduğu için üzülüyordum. O kız çok zehirliydi. Etrafına zehir saçıyordu. Abim ise etrafına neşe ve mutluluk saçardı.

Zil çaldığında kafe doldu. Kapıdan berk ve doruğun girdiğini gördüm. Berki görünce beni dün gece doruktan koruduğunu hatırlayıp gülümsedim. Başka yerlere baktım. Ya ona baktığımı sanarsa. Rezillik. Çocuğun sevgilisi vardı. Gerçi bende yeniden biriyle çıkmak istemezdim.

Kapıdan içeri giren harika ve yardakçılarını görünce somurttum. Harika bana bakıp sırıttı. Bende ona nefretle baktım. Bizim iki masa ilerimizdeki masanın önüne gidip masanın üzerine çıktı. Orda oturan bir erkek bir hemen kalktı.

Kaşlarımı çatarak ona baktım. Napıyordu bu? Elindeki defteri açtı. Ayağa kalktım. Bir dakika. Bu benim günlüğüm değil miydi? Evet. Pembe üzerinde kedi deseni var. "Ataman koleji!" Sizlere inanılmaz bir dedikodum var. Buraya gelebilir misiniz?" Dedi. "Benim günlüğüm." Dedim korkuyla. Masadaki bütün bakışlar bana döndü.

Koşarak harikanın yanına gittim. "O benim defterim. Çantamdan almışsın. Ver onu bana." Dedim. Ben günlüğe ulaşmaya çalışken süsende beni kollarımdan sıkıca tutmus bırakmıyordu. " 'Cesaretin varsa bütün hayallerini gerçekleştirebilirsin' bir ünlem üç kalp." Herkes gülmeye başladı.

Asiye "Harika saçmalama. Ver şunu." Dedi. Oda benim gibi günlüğümü almaya çalışıyordu. Süsen "Arkadaşlar bu eziğin hayali neymiş biliyor musunuz?" Dedi süsen sesini bebekleştirerek. "Sakın söyleme." Dedim sinirle. "Marka çanta." Dedi gülerek. Herkes gülmeye başladı. "Ne gülüyorsunuz ya." Dedim bağırarak. Harika "Orayada gelicem bekle." Dedi.

Harika "Sonunda ait olduğum yere geldim. Atamam koleji. Resmen elit hava sahası. Harika! Ay harika!" Dedi harika. Gittikçe dibe batıyordum. "Ay kıyamam. Sen kendini elit mi sandın?" Dedi talya baş parmağıyla bana dokunmaya çalışarak.

Asiye "Harika yeter artık ver şunu!" Dedi asiye. "Ver şunu." Dedim. Artık sesim ağlamaklı çıkıyordu. Telefonla bu rezil anımı çekenleri görünce "Çekmeyin ne çekiyorsunuz?" Diye bağırdım.

Oğulcan "Kesin lan sesinizi. Harika yeter sende ver şunu." Dedi yerinden kalkarak. "Melisa çok tatlı. Doruk ve berk çok yakışıklı" kafamı doruk ve berke çevirdim. Gülerek bana bakıyordu. "Ama ben berki daha çok beğeniyorum." Dedi harika. Berkin suratında egolu bir ifade oluştu. "Saol bebeğim ya." Dedi gözkırparak. Daha da sinirlendim. Dün bana karşı korumacı olan biri şimdi beni eziyordu. "Ama keşke doruğun kuklası olmasa." Dedi. Normalde olsa aşağılayıcı bir şekilde gülerdim. Ama okadar rezil bir durumdaydım ki onun rezil oluşu bile umrumda değildi.

Asiye "Yeter harika. Ya aptal ver şunu bana." Dedi bağırarak. Masadan inip koşmaya başladı. "Harika ve yanındakileri hiç sevmiyorum. Berk konusunda çok git gelliyim. Melisa harika biri. Keşke onun gibi olabilsem." Bunların hepsini koşarken okumuştu. Bizde peşinden koşuyorduk.