𝐅𝐑𝐄𝐄 𝐂𝐇𝐎𝐈𝐂𝐄 • 𝐆𝐈𝐋𝐁𝐄𝐑𝐓 𝐁𝐋𝐘𝐓𝐇𝐄 ✔️

3.| ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴛᴏ ᴢᴀsᴛᴏᴘᴜᴊᴇ ᴛᴡᴏᴊᴇ ᴍᴀʀᴢᴇɴɪᴀ ᴏᴅɴᴏśɴɪᴇ ᴍᴏᴊᴇᴊ ᴘʀᴢʏsᴢᴌᴏśᴄɪ

GILBERT trzymający na rękach Delphine wyglądał zjawiskowo. Sofi mimo gorszego humoru nie mogła nie uśmiechać się na ten widok. Jak oczarowana zamiast słuchać co mówi w jej kierunku oraz Sebastiana — który przez stratę Mary często zagłębiał się w swoich przykrych myślach — wolała rozmarzona mu się przypatrywać.

— Zdrzemniesz się? — zapytał dziewczynkę pochylając się nad nią z uśmiechem.

To sprawiło, że Sofi wyobraziła go sobie w roli ojca. Jej blada twarz pokryła się rumieńcami, a uśmiech poszerzył się jeszcze bardziej.

— Uroczo.

Gilbert odwrócił się w jej stronę na dźwięk jej słów i cmoknąwszy ją w usta poprosił Bash'a by podszedł do jego dziecka. Najwyraźniej również zauważył jego nieszczęście. Było to zrozumiałe. Przecież stracenie ważnej osoby musiało się na nim odbić w taki sposób.

Blondynka zmarszczyła brwi przypominając sobie o czymś. W kieszeni jej sukienki zaszeleściło list. Ten zapakowany pergamin schowała tam już od samego rana, gdy w zamiarach miała udanie się do swojego chłopaka i jego czarnoskórego przyjaciela. Nie zdążyła go otworzyć ani przeczytać, dlatego nie zdawała sobie nawet sprawy kto do niej napisał.

Wyjęła list z kieszeni i dyskretnie go otworzyła podczas gdy dwójka przyjaciół prowadziła niemrawą rozmowę. Pieczęć była nieznanego pochodzenia. Delikatnie rozerwała papier, a następnie wyjęła złożony pergamin i go rozwinęła. Koślawe pismo było lekkim wyzwaniem jeśli chodziło o odczytanie go, dlatego Sofi musiała zmrużyć oczy, by spróbować odczytać co jest w nim zawarte.

Najdroższa Sofijo!

Nie chciałbym zawracać ci twojej onieśmielającej głowy, ale postanowiłem Cię o tym poinformować.
Niestety już nie dane nam będzie się zobaczyć.
Wyjechałem do kraju, z którego ciężko byłoby się dostać do Avonlea oraz z Avonlea tutaj. Wiem również, że cudownie układa Ci się z Gilbertem, a przynajmniej taką mam nadzieje, gdyż wiem, że należy Ci się szczęście.
Jestem zaskoczony, że zanim tu dotarłem ujrzałem Twojego brata, z którym dane mi było zamienić pare słów.
Z powodu braku spotkania w najbliższym czasie chciałbym złożyć Ci kondolencje z powodu śmierci niejakiej Mary, która z tego co słyszałem była Tobie bliska.
Oraz chciałbym przyznać się do uczuć, którymi Cię darzyłem.
Podobałaś mi się odkąd polepszył nam się kontakt i zaczęliśmy normalnie ze sobą konwersować. Niestety zdawałem sobie sprawę, że mimo wszystko, to Gilbert przyniesie Tobie odpowiednie szczęście, jakie Ci się należy, a muszę przyznać, że jest ono naprawdę wielkie.
Mam nadzieje, że założysz z nim rodzinę i do końca swoich dni będziesz szczęśliwa.

Twój były „prawie" narzeczony
Radevij

PS. Z powodu przechwytywanych listów, nie podpisze się nazwiskiem, a Ciebie proszę o nieodpisywanie mi.

Blondynka cicho westchnęła i zgniotła list w rękach. Wstała ze swojego miejsca wyrzuciła zgnieciony papier do śmieci i dopiwszy do końca swoją herbatę ucałowała policzek Gilberta.

— Zbieram się, bo byłam umówiona z Jane u mnie w domu — przyznała widząc zdezorientowany wzrok chłopaka.

— Jasne — pokiwał głową z uśmiechem Gilbert. — Tylko nie obgadujcie mnie za dużo!

— Oczywiście — zaśmiała się. — Chociaż tak teraz myśle, że jak pójdziemy jutro do szkoły, to muszę w końcu wyznać Ruby, że jesteśmy razem. Trochę się tego boje.