ÇETE

60.BÖLÜM

Annem kaza yaptığım arabayı üniversiteyi kazandığım için hediye olarak almıştı. Pahalı bir araç değildi ama işimi görüyordu. Aysun ve Öznur'la aynı bölümde okuduğumuz için okula o arabayla birlikte gidiyorduk. 

Okul çıkışı kafeye giderken dikkatimi dağıtan Aysun yüzünden direksiyon hakimiyetimi kaybedip duvara tosladığım için on binlik bir masraf çıkmıştı başıma. Ne şanslıydık ki en azından bize bir şey olmamıştı. Annemin kazadan haberi yoktu. Hemşirelik sempozyumu için şehir dışına gitmişti ve iki gündür evde değildi. 

O gelene kadar bir çare bulurum diye düşünüyordum ama o kadar parayı nasıl bulabileceğim konusunda bir fikrim yoktu. Parayı bulsam bile arabanın tamiri birkaç gün sürerdi. Annem geldiğinde arabayı göremeyince ona ne diyecektim hiç bilmiyordum. İşte bu yüzden günlerdir düşünüyordum. Daha aracın kredisi bile bitmemişti. Annem olayı duyarsa biterdim.

Sıkıntı içinde yüzüme hafif bir makyaj yapıp odadan çıktıktan sonra montumu alıp evden ayrıldım. Araba olmadığı için iki gündür okula otobüsle gidip geliyorduk. Yürüyerek durağa geldiğimde Aysun'u beklemeye başladım. Çok geçmeden gelince üzerine siyah kazak ve kırmızı mini bir etek giydiğini gördüm. Kabanı da eteğiyle aynı renkteydi. Uzun sarı saçlarına maşa yapmış, makyajını her zamanki gibi abartmıştı. Çetin'in onun bu hallerine kızdığını biliyordu. O aşırı kıskançtı. Aysun da aşırı vurdumduymaz. Günde bir milyon kere mini etek ve abartılı makyaj konusunda tartışıyorlardı. Görünen o ki bugün de tartışacaklardı.

"Selam."

Dalgın olduğum için selam vermezken yanıma iyice yaklaştı "Sen iyi misin?" Yüzüne bakıp kafamı iki yana salladım "Sanırım hayır."

"Öykü, üzülme lütfen, bir çaresini bulacağız." deyip kolumu sıvaladı. Ne düşündüğümü hemen anlamıştı.

"Annem üç gün sonra geri dönecek, çaresini çabuk bulsak iyi olur." deyince bana çekinerek baktı. "Aslında ben buldum."

"Nedir o?"

"Çetin'den borç alacağım."

Direkt reddettim "Hayır, bunu konuşmuştuk." Çetin, Samet, Ali ve Ateş iki yıl önce gece kulübü açmışlardı. Aysun'dan duyduğum kadarıyla iyi kazandıklarını biliyordum ama kulübün kimin parasıyla açıldığını bildiğim için onlardan gelen hiçbir yardımı kabul etmezdim.

"Başka bir çaremiz yok. O kadar parayı bulmamız imkansız. Hem kaza benim yüzümden oldu, parayı benim bulmam gerekir." deyince sesli bir nefes bıraktım "Evet ama Çetin'den değil."

"İnat etme Öykü."

"Olmaz dedim Aysun. Başka bir çare düşün lütfen."

Bir süre düşündü ve bana yine çekinerek baktı. Vereceğim tepkiden korkuyor olmalıydı "Demir'den mi istesen?"

Ona ters bir bakış attım "İki de bir başıma kaksın diye mi?"

Zaten onu birkaç gündür gördüğüm yoktu. Parayı ondan isteyecek olsam bin tane soru soracağı kesindi. Kaza olayı kızlarla benim aramda sırdı. Çetin bile bilmiyordu. Demir bunu öğrenirse muhakkak anneme yetiştirirdi. Sır tutma konusunda epey kötüydü çünkü.  

"Haklısın, yapar." deyip hava soğuk olduğu için kabanının önünü ilikledi "Okulda bizim kızlara soralım istersen, belki borç veren olur."

"O kadar parayı kim borç olarak verir ki?"

"Bilmiyorum ama belki biri verir."

Sıkıntıyla parmaklarımı saçlarıma daldırdım. "Sana kaç gündür kötü bir şey olacağını söylemiştim, oldu işte." Kızar gibi konuştu "Bu olayı şu saçma rüyaya bağlama lütfen."