Genç adam, kendisine mühürlediği kızın yanına doğru ilerledi. Kızın kendisine özel kokusu burnuna dolduğunda istemsizce gülümseme yayıldı dudaklarına. Yavaşça yatağına oturdu. Onu uyandırmak istemezdi.. Yüzüne gelen küçük bir saç tutamını parmakları...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---------- "Başka bir adamın kollarında mutlu olmanı izleyecek kadar çok seviyorum."
----------
Burası hiçlikti.
Ses yoktu. Karanlık, gözleri kör olduğuna inandıracak kadar gerçekti. Nefes alışverişimi bile duyamıyorum. Sadece hiçlik...
Acı dolu inilti.
Dökülüyor kulaklarıma sessizliğe çare olarak. Duyuyorum, tanıdık. Benim sesim... Bağırıyorum... Oluşan karanlığa meydan okuyarak ama bir sorun var. Acıyor, bedenim. İçimden bir şeyler çıkacakmış gibi, derimi deşip gün yüzüne ulaşacak gibi hissettiren o acı sebebini oldukça belli ediyordu.
Savaşıyorum onunla.
Beni ele geçirmesine izin veremezdim. Kendime değer veriyorum. Çevremdekilerin, içimde barındırdığım kötülük yüzünden zarar görmesini istemediğim için savaşıyorum onunla. Etkisi altına girmek benim yenilgimdi.
Yenilgi artık benliğimle uyuşmuyordu.
Tok bir ses çıkarıyorum dizlerim yerle kavuşurken. Kollarım geriye doğru gitmiş, belim yay gibi geriye doğru kıvrılmıştı. Başım çığlığım ile yukarıya döndüğünde dişlerimi birbirine bastırdım. Acıyor, bu gerçekten çok acıtıyor.
Ama hayır.
Acıtıyor diye, savaşmaktan asla vazgeçmezdim.
Direndim, benliğimi ona bırakmak istemeyerek direndim.
Ellerim saçlarıma yapışıp, köklerinden koparmak istiyor gibi çekmeye başladığımda dudaklarımdan koca bir çığlık daha çıktı. Sesim etrafta deprem etkisi yaratmıştı. Durmak bilmeyen deprem ile uzattığım çığlığımı durdum.
'Küçük bir çocukken bedeninde var oldum, aşık olduğun adamdan seni vazgeçirmeye uğraştım. Sırf seni huzursuz etmek için başka bir adama karşı etkilenmişsin hissi verdim sana.'
"Çık kafamın içinden!" Şimdi her şey yerli yerine oturmaya başlamıştı. Ben hiçbir zaman Yalvaç'tan etkilenmemiştim. Öyle hissedilmeye mahrum bırakılmıştım. Çocukken de, şimdi de.
Ama tek bu değildi. Her şey gözümün önündeydi. Endor cadısının, beni bulana kadar kimlerin bedenlerinde yaşamış, kim nelere sebep olmuş hepsi zihnimde belirli yerlerde canlanıyordu.
