SON BAHAR

1.Bölüm "Kimsin Sen?"

Hava kararmaya başlamıştı. Akşam ezanı okunalı yaklaşık 15 dakika olmuştu. Pencerenin kenarındaki masama oturmuş, matematik sorusu çözüyordum. Sıkılıp birkaç dakikalığına ara verdiğim sırada gözüm camın arkasındaki manzarada oyalandı. "Keşke hayatımızdaki problemlerin çözümü, matematik kadar kolay olsaydı." diye düşündüm.

Lise hayatıma son vereceğimsenedeydim ve üniversite sınavı her geçen gün daha da yaklaşıyordu . Fazla stresliydim. Bunu tek YGS'ye değil, babamın her ders çalıştığımı gördüğünde "Boşa zaman harcıyorsun.Okutmayacağım seni." gibi iğneleyici cümlelerine de borçluydum. Çoğu zaman kulak asmıyordum ona. Çünkü beni destekleyen bir annem vardı.

"Okulda namazını geçirmiyor, başını da açmıyor, hevesi varken bırak okusun. Ne zararı var?" diyerek babamı ikna etmeye çalışıyordu. Babam da:

"Ne mi zararı var? Okuldaki, yoldaki kızları görmüyor musun? Onlarla gezip dolaşacak,onlara benzeyecek." ya da "Oğlanlarla konuşup aralarına şeytan sokacak." gibi sözlerle annemi susturuyordu.

Ama babamın bilmediği şeyler vardı. Okuldaki kimseyle samimi değildim. Olmam da zaten. Sıradan gelebilir ama onlara benzemiyorum. Sohbet konuları, abartılı hal ve davranışları bana hitap etmiyor. Bu yüzden onlara mesafeli davranıyorum. Aralarında elbet efendi, aklı başında arkadaşlar var, onlarla da yeri geldikçe güzel sohbetler ediyorum. Diğerlerine gelince, sırf birileriyle konuşup çevre yapmak, şakalaşmak, kendimi beğendirmek için benliğimden ödün veremem ben. Neysem O.

Yani kendime uzak gördüğüm, hoşlanmadığım kişilerle bırak gezip tozmayı, onlara benzemem neredeyse olanaksız. Karşı cins konusuna gelince, bana HARAM olan bir şeye Allah'ın izniyle bakmam. Onların da yaklaşımlarımdan ve tavırlarımdan dolayı bana yaklaşacaklarını zannetmiyorum.

Bunları düşünürken, koridordan bize seslenen babamın sesiyle çektim gözlerimi pencereden:

"Kızlar! Namazlarınızı kılın, hazırlanıp çıkacağız." dediğini duyduğumda yönümü yatağın üstüne serilen kız kardeşime çevirdim. . Kulaklığından müzik sesleri geliyordu. Duymadığı her halinden belliydi. Bu kız neden böyle diye düşündüm. Müzik dinlemek dinimize uygun değildi. İnsanı Allah'tan uzaklaştırıp, gaflet getirdiğini biliyordu fakat Derya bunları bilse bile işine gelmeyince burnunun dikine gitmekten geri kalmazdı.

Sandalyeden kalkıp elimi omzuna koyduğumda kendini çok vermiş olmalı ki korktu. Kulaklığını çıkarıp:

"Ne var abla?" dedi. Aramızda bir yaş olmasına rağmen bana abla demesini seviyorum.

"Kalk namaz geçecek,hemen kıl,hazırlan, daha sohbete yetişeceğiz." dediğimde yüzündeki ifadesinden eser kalmamıştı.

"Yine mi sohbet? Ben orada çok sıkılıyorum. Uykum geliyor. Hem namazı da kaza ederim sonra, şimdi işim var." dedi.

"Ne işin var? Namazdan Derya benden çok farklıydı. Ne zaman akıllanacağını kestiremiyordum. Ablası olan bana bakarsak oldukça olgun biriydim ama bu kız kardeşimle olan uyuşmazlıklarımdan yalnızca biri oluyordu. .

Ne işin var? Namazdan önemli olma ihtimali var mı? diyerek sesimi yükselttim. Hemen ardımdan annemin sesi konuşmamızı böldü:

"Ne bağrışıyorsunuz orada? Acele edin, geç kalacağız." dediğini duyduğumda Derya'nın yüzüne doğru oflayarak abdest almak için lavaboya yöneldim.

Namazımı kılıp hazırlandığımda aynanın karşısında kendimi şöyle bir süzdüm. Hardal sarısı eteğim, siyah gömleğimle hoş bir uyum içindeydi. Eteğimin tonlarındaki şalımı da bağladım. Ardından askıdaki vücudumun hatlarını belli etmeyen feracemi alıp giydiğimde hazırdım. Tesettür bunu gerektiriyordu. Sade ve şıktım.

Kapıya yöneldiğimde annem ve babam ayakkabılarını giymiş bizi bekliyorlardı. Yüzlerindeki bıkkınlık ifadesine aldırmadan ayakkabımı geçirdim ayaklarıma. Arkamdan gelen örtüsünü özensiz bir şekilde bağlamış, dar giysiler giymiş Derya'ya gözüm çarptığında ona kendimce sert bir bakış attım. Sonra aceleyle yola çıktık.

Pazartesi ve Perşembe günleri ailece sohbete gitme alışkanlığımız vardır. İki katlı binanın üst katında kadınlar, alt katında erkekler toplanır. Önce birkaç sureyi sırasıyla isteyenler sesli olarak okur, sonra erkekler içinde olan hoca mikrofonla sohbet verir, kadınlar da hoparlör vasıtasıyla dinlerlerdi.

İçeri girdiğimizde topluca selam verip Derya'yla birlikte annemin karşısına oturduk. Çoğu tanıdık yüzlerdi. Genelde orta yaşlı kişiler vardı. Pamuk yüzlü teyzeler gençlerin azlığından yakınır, bize gıpta ile bakarlardı. Onlara hak veriyorum. Şimdiki nesil şimdi gençliğimi yaşayayım da yaşlanınca ibadetimi yaparım kafasında. Oysa yarına garantimiz mi var? Herkes yaşlanana kadar yaşayacak mı ki? Ölenlerin hepsi yaşlı mı? Onlar gencin ve yaşlının ibadeti arasındaki farkın, ölü ile diri arasındaki fark gibi olduğunu bilseler böyle düşünmezler zaten.

Annem cüzünü almak için çantasına uzandı. Karıştırdı ama bulamadı. Arabada düşürmüş olmalıydı. Anahtar annemdeydi. Çantasından çıkardığı anahtarı bana uzatıp al gel dercesine bir bakış fırlattı. Kalkıp zaman kaybetmeden dışarı yöneldim.

Akşam soğuğu bastırmıştı. Sıcak yerden geldiğimden bir an için ürperdim. Arabayı gözüme kestirip ona doğru yürümeye başladım. Kilidi açıp ön koltuğa oturdum. Arabanın sağını solunu aramaya başladım. İki koltuğun arasına düşmüş. Zor girdirdiğim boşluktan cüzü yakalayan elimi geri çektim. Cüzü avuçlarımın arasına aldığım gibi arabadan indim. Kilitleyip sohbetin yolunu tuttum.

Arkamdan gelen adım seslerine kulak verdim. Birden vücüdumdaki bütün tüylerin havaya kalktığını hissettim. Adımlarımı hızlandırmaya çalıştığımda sesler daha da netleşmeye başlamıştı. Duyduğum çağrıyla irkildim:

"Sevde!"

Başımı hareket ettirmeden sağımı solumu gözetlediğimde kimsenin olmadığını fark ettim. Bana sesleniyor olamazdı değil mi? Neden tek başıma gelmeyip Derya'yı da yanıma almamıştım ki? Gerçekten her geçen saniye aklımda kurduğum olasılıkları göz önüne alacak olursak çok korkmaya başlamıştım. Tam koşmaya yeltenecekken ne olduğunu anlayamadan:

"Sana söylüyorum niye bakmıyorsun?" sözlerinden sonra bir el beni sol kolumdan tutup şiddetle geriye çekti.

Karşı karşıya kaldığım yüze bakakaldım.

Aman Allah'ım!!!

Kimsin Sen?

- BÖLÜM SONU -

Selamünaleyküm değerli okuyucularım ! Bu benim ilk hikayem.Bu bölümü tanıtım olarak da kabul edebilirsiniz. Düşünce ve fikirlerinize değer veriyorum. Bu yüzden vote ve höşgörülü yorumlarınızı bekliyorum. Diğer hikayelerinkinden farklı bir kurgu oldu. Umarım severek okursunuz. Şimdiden herkese teşekkür ederim. Keyifli Okumalar!