Chapter(27)

7.3K 782 68
                                    

Jiminေန႔လည္စာဗန္းေလးကုိ စားပြဲခံုေပၚခ်ၿပီး
ထိုင္ခံုေပၚညင္ညင္သာသာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

"Jiminမင္းနဲ႔ Jungkookတစ္ခုခုျဖစ္ထားတာလား?"

အေနာက္ပါးမွ ေန႔လည္စာဗန္းေလးကုိင္ၿပီး
ထြက္လာတဲ့ Hopeအသံေၾကာင့္ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သေကာင့္သားက သူ႔ေရွ႕မွာဝင္ထုိင္တယ္။

"ဘယ္ကသာ ေပါက္တတ္ကရ မျဖစ္ပါဘူး ေခၚေတာင္မေခၚတဲ့ကိစၥ"

ထမင္းကုိ တူေလးနဲ႔ေကာက္ညႇပ္ၿပီး စားရင္းသူေျဖလိုက္တယ္။

"မင္းကသာ မျဖစ္တာ ဟုိကမင္းကုိ တကယ္မေက်နပ္ေနတဲ့ပံုႀကီးေနာ္
ၾကည့္လိုက္ဦး ဟုိမွာ"

Hopeလက္ညိဳးညြန္ရာကုိၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူ႔ေရွ႕တည့္တည့္ကခံုမွာ ထိုင္ၿပီး ေန႔လည္စာလဲမစားပဲ
သူ႔ကုိပဲ စုိက္ၾကည့္ေန႔တဲ့ Jungkookကုိေတြ႕လိုက္သည္။

Jungkookပံုစံက တစ္ခုခုကုိေတာင္းပန္ခ်င္ေနသလိုလို။
ေဒါသေတြပဲထြက္ေနသလိုလိုနဲ႔။

ေဘးနားကေကာင္မေလးမ်ားကေတာင္
တိတ္တိတ္ကေလး လက္တုိ႔ၿပီး ေျပာကုန္ၾကၿပီ။
JiminကJungkookကုိဘာမ်ားလုပ္လိုက္တာလဲေပါ့။
ဘာမ်ားလုပ္လိုက္လို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ Jungkookက
စိတ္ဆုိးေနရတာလဲ ဘာညာဆုိၿပီးေတာ့ သူမၾကားခ်င္မွအဆံုး။

"တစ္ေနကုန္ အဲ့ရုပ္ႀကီးနဲ႔ မင္းေနာက္လိုက္ေနတာေနာ္"

အဲ့Jungkookဆုိတဲ့ ဘဲက ဝမ္းခ်ဳပ္ေနတာလား မသိပါဘူး။
အူးးး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူနဲ႔မဆုိင္ဘူး။

"ဟာ..Hyung"

သူ႔ဘာသူအသားေလးတစ္ဖက္ကုိ တူေလးနဲ႔ေကာက္စားေနတုန္းမွာပဲ
တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ လြတ္ေနတဲ့
ေဘးနားကုိဝင္ထိုင္လာတယ္။သူဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့
Jiminက သူနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္
သူဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိေသးမွန္းသိသြားတယ္။
ပန္ဒါအေမႀကီးနဲ႔ ပန္ဒါသားေလးလိုပဲ။

"ကြ်န္ေတာ္ Lucasေလ Hyung မွတ္မိရဲ႕လား.."

"အာ Lucas"

ဒါသူနဲ႔ ဟုိတစ္ေန႔က ဝင္တုိက္မိတဲ့ေကာင္ေလးပဲ။
မ်က္ႏွာေလးၾကည့္ရတာလဲ ျပံဳးလို႔ရႊင္လို႔
ကေလးေတြမ်ား တတ္ႂကြလိုက္တာ။

Magic In The MoonlightWhere stories live. Discover now