Dangerous Love (Love Series #10)

23 - LOVELY DATE

Brielle Aiko's POV

Kararating lang namin dito sa lugar kung saan kami magpipicnic. Walang iba kundi dito sa sinasabi niyang comfort place niya, kung saan dito niya nagawang mag-open sakin. Maaliwalas ang panahon at sariwang-sariwa ang hangin kaya naman kahit mainit ay hindi ramdam. Tsaka, nandito din kami sa ilalim ng malaking puno kaya malilom.

Tumingin ako kay Adam na dala-dala ang basket ng mga pagkain namin. Tumingin din naman siya sakin. Konti akong ngumiti at ganun din siya.

“Anong gagawin natin?” kapagkuwan ay sabay naming tanong.

Ilang segundo kaming nagkatinginan bago napatawa na lamang. Napailing akong lumapit sa kaniya.

“Seriously? You're really asking, my Boss?” nang-aasar kong tanong sa kaniya. “You have dated and played a lots of women but---”

“It was nothing special on dating them.” seryosong pagputol niya sakin. “This is our first time on a serious date and I want to make you happy on our first date as a couple, Brielle.” he said to me.

Konti naman akong natigilan dun. “I didn't mean to say that. I was just trying to tease you...” sabi ko. “Sorry na..” I said.

Marahan na lang siyang huminga bago ngumiti sakin. “It's okay. I love you.” he said.

“I love you too.” I replied.

Actually, bringing back his past don't mind me. So I thought it was okay to bring that back. I mean, that's all in the past now. Marahan na lamang akong napahinga at lumapit sa kaniya. Deretsong niyakap ko siya at tumingin sa kawalan.

“Let's fill this day with happiness.” I said.

Naramdaman ko naman ang pagyakap niya din sakin. Hindi lang yun dahil naramdaman ko rin ang pagdampi ng labi niya sa ulo ko.

“We will.” tugon niya.

Kumalas na kami sa isa't isa at binaba na niya ang basket. Dun ay kinuha ko ang carpet na uupuan namin at magkatulong kaming nagprepare hanggang sa okay na ang lahat. Nilagay ko ang last na pagkain na kinuha ko sa basket at nilagay yun sa konting space pa. Ngiting-ngiti na lamang akong tumingin sa kaniya.

“We're done!” natutuwang sabi ko at kumuha ng strawberry. “Oh.” sabi ko sa kaniya at tinapat sa labi niya.

Ngumanga naman siya at sinubo yun. Magkatabi kaming nakaupo habang nasa harapan ang mga pagkain. Sa totoo lang ay wala talagang katao-tao dito. As in, kami lang. This field is so peaceful and I like it here.

“Ang sarap ng hangin dito. I like it here. It suits to our picnic date.” I said at sumandal sa kaniya. “How did you find this place and how did this become your comfort zone?” I asked.

Marahan siyang huminga bago nagsalita. “I found this after your 18th birthday.” he said and paused. “Kasi naman, hindi ko talaga magawang magtapat sayo noon so that I chose to keep it. But there were a times that I couldn't stop myself until I found this place and here I found peace...” he said.

Natigilan na lamang ako at umalis ng pagkakasandal sa kaniya. Tumingin ako sa kaniya. Matapos ng mga sinabi niyang yun, naramdaman ko na naman ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inaasahan. Hindi ko inaasahan na ako pa rin ang dahilan kung paanong natagpuan niya ito.

“I was also the reason?” I asked.

Tiim ang labi niyang tumango siya. “If I just know that you really like me too, I should have took a move and get you mine sooner.” he said at konting natawa. “It looks like we just have to get hurt at first before we find our happiness. It has always been liked that.” he said.