The Billionaire's Soulmate ( SELF-PUBLISHED)

Chapter 16

"Did you enjoy your stay in my office son?" I asked Drake. Katatapos ko lang kausapin ang ibang Engineers para sa kakasimulang project namin sa Batangas. Iniwan ko ito kanina at hinayaang tumingin sa mga designs and sketches ko.

So far my employees are performing well in their job kaya wala akong problema. Mabuti na ding tumatak sa isipan nilang galingan sa kanilang trabaho.

I assure them that after this project all of them will get increment. Kahit 'monster boss' ako sa paningin nila, atleast hindi naman ako kuripot. I give them what is due for them. So kung maayos ka sa trabaho mo you deserved the raise pero kung hindi 'goodbye, next ka'.

"Opow mo mommy... I watch your building designs and it's so impressive. You're really the best mom."

"Anak, it's 'opo' not opow..." I corrected him, minsan tama naman ang pagkabigkas nito pero minsan bumabalik pa rin sa nakakasanayan niya.

"Oops, I'm sorry mom." Napatakip pa ito sa kanyang bibig at tumingin sa paligid kaya natawa ako sa naging reaction niya.

He's shy kapag nagkakamali siya pagbigkas nang salita sa tagalog, but I told him it's okay atleast his trying his best to learn.

"Anyway I already reserved a restaurant nearby anak, coz I'm planning to take you out for dinner tonight. Are you fine with it?"

"Really mom?" I saw how his eyes sparkled. Seeing my son's reaction makes me happy but at the same time guilty. Ganito niya ba ako ka-miss at sobra ang excitement nito?

"Of course anak...I miss having a date with you son, so tonight we'll have it."

I ruffled his hair, but quickly stop when I saw him pouted. Nakalimutan kong ayaw pala nitong ginugulo ang buhok niya.

I remembered every morning, it takes too much time for him to fix it kaya nagagalit ito 'pag ginugulo ko ang kanyang buhok.

"Mom, ginulow mo ang buhowk kow" gusto ko talagang matawa kapag nagtatagalog tong anak ko pero iniwasan ko lang. Baka kasi 'pag ginawa ko yun hindi na talaga ito magsasalita pa.

As much as possible nga kapag nasa bahay lang kami tinatagalog ko talaga siya para mas mabilis matuto. Ayaw ko din naman kasing maulit yung unang beses na pinatawag ako sa school nila dahil sa nanuntok ito sa kaklase niya.

Nung tinanong ko siya kung anong dahilan at bakit siya nanapak, sinabi nito sa aking pinagtatawanan siya nung sinubukan niyang kausapin ang mga ito nang tagalog.

Ako nga minsan natatawa din sa kanya pero tinatago ko lang. Kasalanan ko din naman kasi dahil hindi ko siya sinanay nung mas bata pa siya.

Akalain mo yon, si Sapphira, ang isang dating mahirap, at araw-araw nakikibaka para makaraos sa buhay, nagkaroon nang anak na imported. Gwapo na, english speaking pa. Kaso nga lang hot tempered at minsan bugnutin.

Pagdating namin sa restaurant the waitress assisted us to our table. Pinili ko talagang e-reserve yung pinakatagong bahagi nang restaurant. It's not that I'm not proud of my son, it is because...it's not yet the time.

While waiting for our order, Drake informed me that he wants to go to the washroom. I called the waiter to assist him, nung una tumatanggi pa ito kasi sabi malaki na daw siya but, I insisted sinabi ko sa waiter na hintayin sa labas at ihatid pabalik sa table namin.

He's still a kid to me, baka kung saan saan pa mapunta lalo na at hindi pa ito sanay dito sa Pinas.

I'm busy checking my phone when I noticed a girl almost the same age as Drakey is standing beside our table. She's looking at me intently na parang kilala ako nito. She even opened her mouth para sana kausapin ako pero wala namang lumabas na sa lita mula sa bibig niya.