"အဲ့တာေတာ့ ငါလည္းမသိဘူး။"
"မသိလို႔ေတာ့ မရဘူးေလ အေခ်ာေလးရဲ႕...ဘ၀မွာႀကဳံေတြ႕လာရမယ့္ အေျခအေနေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာဆိုေတာ့ အေခ်ာေလးဘက္က အဲ့လိုအေျခအေနေတြကိုပါ ႀကိဳေတြးသင့္ရင္ ေတြးရမယ္ေလ မဟုတ္ဘူးလား"
"အင္း...နင္ေျပာတာလည္းမွန္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ငါက ရည္းစားလည္းတစ္ခါမွမထားဘူးေတာ့ အဲ့ကိစၥေတြကိုတစ္ခါမွမေတြးၾကည့္ဖူးဘူး။ၿပီးေတာ့ အခုခ်ိန္မွာခ်စ္သူေတြဘာေတြလည္း ငါမထားခ်င္ေသးဘူးေလ။အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ အခုခ်ိန္မွာဖြင့္ေျပာရင္ေတာ့နဲနဲစိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေလာက္မယ္ထင္တယ္။ "
"ေအာ္...အဲ့လိုလား"
၀င့္ဖူးသဇင္ေျဖလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ မွိုင္က်သြားတဲ့ ေႏြးေနျခည္မ်က္ႏွာကို ျပည့္သိဂႌသတိထားမိလိုက္၏။
"ဟဲဟဲ..အေခ်ာေလးကို ငါက တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေမးလိုက္ဦးမယ္။ဟိုေလ...တကယ္လို႔ အေခ်ာေလးကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ကလာဖြင့္ေျပာတယ္ဆိုပါေတာ့။အဲ့ဖြင့္ေျပာတဲ့သူက အေခ်ာေလးစိတ္ထဲမွာလည္း သေဘာက်ေနမိတဲ့သူဆိုရင္ေရာ..."
"သေဘာက်ေနမိတဲ့သူ...."
"အင္းေလ..အေခ်ာေလးမွာလည္း..စိတ္၀င္စားေနတဲ့သူေတြဘာေတြေတာ့ရွိတယ္မလား"
"အဲ့လိုမ်ိဳးႀကီးေတာ့...ငါ့မွာမရွိေသးဘူးလို႔ေတာ့ထင္တာဘဲ
"မ..မရွိေသးဘူးလို႔ထင္တယ္"
"အင္း...ငါက ႏွလုံးသားေရးရာေတြကိုသိပ္လည္းနားမလည္ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ ျပည့္ ေမးစရာရွိေသးလားဟင္? ငါ အခန္းထဲသြားေတာ့မလို႔"
"ဟမ္...ေအာ္..ေမးစရာမရွိေတာ့ပါဘူး...ညေနေက်ာင္းဆင္းမွေတြ႕မယ္ေနာ္"
"အင္း...ေႏြး...ငါသြားၿပီေနာ္"
အရင္လို လန္းလန္းဆန္းဆန္းမရွိဘဲ သူေျပာေနတာကိုေတာင္ ဘာမွျပန္မေျဖတဲ့ ေႏြးေနျခည္ေၾကာင့္ ၀င့္ဖူးသဇင္လည္း အနဲငယ္ေတာ့ အံ့ဩသလိုလိုရွိသြား၏။
*ေႏြးက ႐ုတ္တရက္ႀကီး..ဘာျဖစ္သြားတာလဲ?
"ဟို...ေနျခည္က ညက ငါကူးေပးတဲ့ကားၾကည့္ၿပီး အိပ္ေရးပ်က္သြားလားမသိဘူး။ သူက အဲ့လိုဘဲ ဖုန္းကို ၾကာၾကာအာ႐ုံစိုက္ၿပီးၾကည့္ရင္ မလန္းေတာ့ဘူး"
Part-10(Z)
Start from the beginning