Never Be Apart

CHAPTER 20

As Ashden said, he left immediately after we arrived at our house. Hindi nga siya nagpaalam sa amin ng maayos. Basta na lamang niya pinark ang sasakyan saka lumabas na at mabilis na umalis. Hindi na niya kami hinintay na bumaba.

I couldn't help but feel sad. I don't know why Ashden acts like that, this is the first time I saw him like that.

Pagkababa palang namin ng sasakyan ay sinalubong na kami ni Tita, ramdam ko ang pag aalala sa tingin niya. I looked away to avoid her eyes.

"Where have you been?!",nag aalalang tanong niya, napakamot nalang ako sa batok. Tahimik akong nagpapasalamat dahil hindi siya ganun kagalit. Nangingibabaw parin ang pag aalala  niya.

When we entered the house we found Kuyang Driver sitting on the couch. Napatingin siya samin kaya agad akong umiwas ng tingin. I feel like he is cursing me in his mind. Hindi siya nag salita kaya lumingon ako ulit sa kanya, hindi na siya nakatingin sa akin kaya nakahinga ako ng maluwag.

We went straight to the study room to talk again about what was happening and what we're going to do next.

"I think we need some adult's help", biglang sabi ni Ah Ki. We turned to look at her, she was smiling hard as if she was still hesitant about his suggestion.

"I also think we really need their help, we also need to talk to your dad's Lawyer. I think the evidence you have is enough", sang ayon ni Natsumi. Napabuntong hininga ako at tumalikod para kunin ang laptop ko. Ililipat ko sa flash drive yung video na nashoot namin kanina.

"what if wag lahat ang ibigay mo?", biglang sabi ni Haruki. Napalingon kami lahat sa kanya, seryoso naman siyang nakatingin sa laptop ko.

"Wag lahat ibigay mo, yung unang footage muna. Let's just test your father's lawyer", she said then looked straight into my eyes.

"Tama! Wag nga lahat!", sang ayon ulit ni Ah Ki. Tango nalang ang isinagot ko sa kanila.

"Can I just make a second copy? Then I'll just leave the original to myself?", biglang sabi ko sa kanila. Napatingin silang lahat sa akin at nag isip sandali. Kalaunan ay pumayag sila.

As discussed, I did make a second copy of all the evidence I had. When it was over, I asked Ah Ki to call Tita. She immediately agreed.

Wala pang ilang minutes ay dumating na si Tita, minsan ay naiintimidate ako sa kanya kaya hindi kami close. Hindi pa siya ganun ka marunong mag tagalog kaya napipilitan akong kausapin siya sa korean o sa ingles.

"Why did you call me?", tanong ni Tita. Napalingon ako sa tatlo na magkakatabi ngayon. Tumango lang sila sa akin. Si Ah Ki ay nag thumbs up pa.

"Can I have our Lawyer's number?", panimula ko. Nangunot naman ang noo niya saka napalingon sa mga kasama ko.

"And why is that?", kunot noong tanong niya naman. Napakamot ako sa batok ko saka kunyaring may inaayos sa laptop.