17.Bölüm

183 17 12
                                    

Sabah uyandığımda Yıldız şeklinde yatıyordum. Kafamda ise bir kol vardı. Sinirle kolu itekledim

"Savaş mal mısın?"

"Mhmm"

"Bak bir de kabul ediyor" Dedim. "Çek lan kolunu"

"Mhm."

"Savaş döverim."

"Nah döversin. O boyla"

"Lan! Boyuma laf etme lan!"

"Elmas uyuyorum sal beni."

"Savaş, hatırlatmak isterim, dün 2 psikopat cinayete tanık olduk. Tabikide uyumayacaksın!"

"Of her gün cinayet işleyen biz değil miydik."

"SAVAŞ! ARANIYORUZ! KIRMIZI LİSTEDEYİZ!" Dedim. Artık sinirlenmeye başlıyordum.

2 saat sonra

Herkesle birlikte evin kapısına toplanmıştık. Ev aslında çok ama çok güzeldi. Arkalarında portakal bahçesi vardı ve ev mükemmel gözüküyordu. Eski bir köşktü. Acaba neredeyiz diye sormaktan kendimi alamasam da bunu arabaya gitmeden öğrenemeyeceğim için kendimi tutuyordum.

"Şimdi ne olacak?"

"Bilmiyorum." Derken bir anda evin tahtasının düşmesiyle sıçradım. Tahtanın üzerinde kırmızı bir yazıyla bir şeyler yazılmıştı..

Yavaşça tahtaya ilerledim ve okudum

Canlı çıkamayacaksınız hiçbiriniz

Bitecek izniniz

Doğranacaksınız hepiniz

Yok bir geri dönüş artık.

Savaş başladı.

Kılıçlar kuşanıldı

Kurbanlar verildi

Ama bilindiği üzere savaşlar kanlı oyunlardır

Çok kişinin öldüğü

Kayıpsız çıkamayacaksınız



"Hassiktir lan" şuan en mantıklı tepki Burağın tepkisiydi sanırım..

Aramızdan kim eksilecekti?...

Takımı kim bozacaktı....?



O hell nawww

Kabul edin tepkiniz buydu sksllaşiskld

Sizce kim ölecek? Yada eksilecek?

Yada ihanet edecek?....

Görüşürüz aşkolar

Düşman Sınıflar - 2.Kitap -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin