"Sizi tanıyor muyum?" Doruk ve Burak bir an şaşırdılar daha sonra ise yerini hüzüne bıraktı yüzlerindeki heyecanlı ifade.
"Bu Elmas değil.." dedi Doruk "Sadece bedeni. Sanki.. Hafızaları bir poşetse ağzını sıkı bir tokayla bağlamışlar gibi"
"Biri bana ne olduğunu açıklayabilir mi?" Adı elmas olan kızla aynı anda söylediğimiz cümleyle Doruk ve Burak bize baktılar..
"Ben kızları arıyorum." dedi Burak ve yanımızdan ayrıldı. Bir süre sonra Mina, Selin ve Cansu geldi.
"ELMAS?!" diye bağırarak kızın üstüne atladı üçüde. Ne olmuştu da bu kadar sevinmişlerdi. Altı üstü bir kızdı bu?
"IIı... Üstümden kalkabilir misiniz yabancı insanlar?.. Beni boğuyorsunuz" Cansunun gözünde yaşlar belirdi.
"Bizi hatırlamıyor..." O anda başıma hücum eden ağrıyla dişlerimi sıktım ve gözlerimi kapattım.
"Savaş! iyi misin!" ve gözlerimi başka bir yere açtım.
Karşımda kızıl saçlı dalgalı saçlı bir kız bana el sallıyordu. "Savaş? Hadi gelsene!" Burada ben hareket ettikçe beni göremiyorlardı. Yanımdan bana benzeyen birisi geçti. Bunlar benim anılarım mıydı?
Sahne değişti bu sefer ise bir ormandaydım. Heryer karla kaplıydı. 7 tane ağaca 7 kişi bağlanmıştı. Önümdeki ben, ne yaparsa hepsini kurtarabileceğini sorarken kızıl saçlı kız elindeki kadehi alıp içiyordu. Göz bebekleri yeşilden azıcık sarıya dönüyordu.
Bu yıllardır rüyalarımda gördüğüm bir sahneydi sadece netti.
Sahne yine değişti. Bir kaka parkındaydık. Kız bir sürü hareket yapıp Doruğu yenmeye çalışıyordu. O sırada yaptığı hareketle bağırdım
"DUR!" Kız o hareketi de yaptı ve kazandı sahne değişti.
Bu sefer ise bi sınıftaydık. Ben olan kişi gidip kızın sırasına vuruyordu. Kim olduğunu soruyordu kıza. Sonra tekrar sahne değişti..
Bir depodaydık. Koz bir kaç kere bir adamın kafasına sıkıp ateşe atıyordu.. yanda ise biz vardık. Yanımdaki kişinin karnına ateş ediyordu.
Bir kez daha değişti sahne bu sefer ise bir havalandırmadaydık. Kız aşağı çekiliyordu. Aynı anda değişerek okuyamadığım bir mektubun başında dikiliyorduk.
Bir daha değişti.. Bu sefer ise kız yanımda yatıyordu. Dışarıda birisinin olduğunu korktuğunu söylediğinde ben de onu yanıma çağırıyordum
Son bir kez daha değişti. Bu sefer ise dans ediyorduk. Gözlerimizi bir kez olsun ayırmıyorduk.
Ve uyandım. Hastane kokusu tüm burnuna hücum etti.
Bu kız her kimse onu hatırlamak istiyordum. Ama o beni hatırlayamayacaktı...
-
-
-
YOU ARE READING
Düşman Sınıflar - 2.Kitap -
RandomDüşman sınıfların 2. kitabına var mısınız? Birinci kitabındaki serüven tüm hızıyla devam ediyor! Tek bir seçim her şeyi belirleyecek. İlk kıvılcım'ın devamı!
