"ဟုတ်လား?"
"အွမ်း...နင်ရော အိပ်ပျော်ရဲ့လား"
"ပျော်တာပေါ့...ငါလည်းတရေးမှမနိုးဘူး"
အမှန်ဆို ကျွန်မအဖြစ်က တစ်ရေးမှ ကောင်းကောင်းမအိပ်လိုက်ရတာပါ။
ဒါပေမယ့်လည်းကျွန်မရဲ့နတ်သမီးလေး စိတ်ချမ်းသာအောင် မနက်စောစော ကျွန်မကံတစ်ပါးချိုးဖျက်လိုက်ပြီပေါ့။
အဟီး...တိတိကျကျပြောရရင်တော့ ကံနှစ်ပါးကိုချိုးဖျက်လိုက်တာထင်တယ်။
ခုနက ဇင်မသိအောင် ဓာတ်ပုံခိုးရိုက်လိုက်မိတာပါပေါင်းရင်လေ။
"နင် ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ"
"အော်..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"
"ဒါနဲ့လေ..ငါ ရေချိုးလို့ရမလား"
"ရပါတယ် ဇင်ရဲ့..ဘာလို့မရရမှာလဲ...မေမေတောင်ပြောသွားတာဘဲ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ရာလို သက်တောင့်သက်သာဘဲနေတဲ့"
"အွမ်း...အဲ့ဒါဆို ငါချိုးမယ်နော်...ဒါပေမယ့် ငါ့ကို တဘက်နဲ့ ရေလဲထဘီတစ်ထည်တော့ပေးသုံးနော်။ငါ အဲ့တာတွေမပါလာလို့"
"ရပါတယ်ရှင့်..."
နောက်ဖြစ်လာမယ့် အခြေအနေတွေကို ကြိုမမြင်သေးတော့ နွေးနေခြည်တစ်ယောက် အပြုံးပန်းတွေေ၀ဆာစွာဖြင့် ၀င့်ဖူးသဇင်အတွက် တဘက်တစ်ထည်နဲ့ ရေလဲထဘီတစ်ထည်ကို ထုတ်ပေးနေပါတယ်။
"ကဲ..ချိုးလို့ရပါပြီရှင်...ရေချိုးခန်းထဲမှာ သွားတိုက်တံအသစ်တစ်ချောင်းလည်းရှိတယ်နော်ဇင်"
"အင်း.."
၀င့်ဖူးသဇင်လည်း နွေးနေခြည်ပေးတဲ့ တဘက်တစ်ထည်နဲ့ ရေလဲတဘီကိုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့၀င်သွား၏။
နွေးနေခြည်ကတော့ သီချင်းလေးတညီးညီးဖြင့် စောင်တွေခေါက်ကာအိပ်ရာသိမ်းနေရင်း စိတ်ထဲမှာလည်း...
*ဇင်က တော်တော်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲ...
အိပ်ရေး၀ထားလို့ ထလာတဲ့အချိန် ဖောင်းနေတဲ့ပါးလေးတွေနဲ့ ဘာဆေးမှမကူထားဘဲ နဂို ရဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့..
အသည်းယားလွန်းလို့ အဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ဆွဲညှစ်ပစ်ချင်စိတ်တောင်ပေါက်တယ်ကွာ
Part-8(Uni)
Start from the beginning
