Chapter 25: Our goodbye...

2.5K 41 20
                                    

[Kyle’s POV]

So eto, after kong ma-discharge sa hospital, nag-start na akong mag-impake dahil susunduin daw ako dito sa bahay mamaya ng REAL parents ko. Somehow, i feel nervous. Unang-una, i don’t know what to expect from my real parents.  Are they worried about me? Mahal kaya nila ako? There’s a lot of questions inside my head na sa tingin ko ay sila lamang ang makaka-sagot.

Habang nag-aayos ako dito sa kwarto ko ng mga gamit ko, bigla namang may kumatok sa pintuan ng kwarto ko.

“Sino yan?” tanong ko naman

“Si Ava toh Chups. Please open the door” at hindi ko na pinatagal pa. Tumayo na ako at binuksan ang pintuan at nakita ko ang naka-ngiting mukha ni Ava. Oh no... Please lord, i don’t want to see her like this because i know, behind that sweet smile is a sad and painful feeling.

“Chups. Ikaw pala. Wanna seat down?” alok ko naman sa kanya. Tumango na lamang sya at umupo sa mini-sofa na nasa loob ng kwarto ko. Saglit kaming natahimik na dalawa. Urgh!

The silence is killing me --_______--

(>____>) --- Ako

(<____<) --- Ava

(=’, ‘=) --- Ako

(=”,=) --- Ava

Then i decided to hold her hand. Mukhang nagulat naman sya dahil sa pinakita nyang reaction sakin.

“Chups, please say something” teary-eyed na ako. I don’t want to leave her alone. Ayoko syang iwan dahil baka hindi ko kayaning mag-isa.

“Well, want do you want me to tell you?” tanong naman nya sakin. I gripped her hand tighter.

“Tell me that you’ll be fine. Even though i’m not here with you...” bigla naman syang nanigas doon sa kinauupuan nya until may maramdaman akong luha na tumulo doon sa kamay kong nakapatong sa kamay nya.

“Honestly Kyle, hindi ko alam. I just can’t stand the thought of you being so far away from me. Noon pa mang magkasama na tayo, hindi ko kayang malayo sayo, ngayon pa kayang kukunin ka na ng parents mo?” hurt was visible in her voice. Parang mas nahihirapan akong umalis ngayon ah.

“Shhh... Wag ka ng umiyak Chups. We’ll meet again naman eh. Babalikan naman kita. Hindi kita iiwan” then i kissed her forehead. Lalo naman syang umiyak.

“Waaaah! Kyle naman eh! Anong hindi kita iiwan eh ngayon pa nga lang aalis ka na?? T_____T” natawa naman ako dun. I just can;t imagine life without this girl next to me.

“Chups, i promise. If i’m worthy man for you by the time we graduate from high school, i swear, babalikan kita. Hahayaan ko ba namang mawala ka sakin? Edi parang nawala din sakin ang mundo ko?” at siniko nya naman ako sa tagiliran. It hurts pero i know that she loves me ^____^

“Yiiieeeh! Wag ka ngang masyadong cheesy chups! Baka mamaya nyan, hindi ka na maka-alis eh!”

“At bakit naman?”

“Eh kasi po, i kukulong na kita dito” sabay turo nya sa may dibdib nya...

.

.

.

.

.

“Dito sa puso ko” tapos ay nginitian nya ako. Hay, what would i do if i lose you Ava? Hindi ko ata kakayanin yun.

“Ang galing ni God no?” sabi ko naman sa kanya. Bigla naman syang napatingin sakin at binigyan ako ng isang confused look.

“huh? Bakit naman?”

I Heart You Kuya [FIN]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon