My Ex-Husband Is My New Boss

SPECIAL CHAPTER

AFTER HOW MANY YEARS.....

Napapailing ako habang pinapanood ang pagbabangayan ng kambal. Nasa sala ang mga ito at gumagawa ng kanya kanya nilang takdang aralin. Ilang taon na ba ang lumipas? 12 years? 13 years? Pero kahit ilang taon pa ang lumipas ay masasabi kong naging masaya kami.

Napatawad ko na ang mga taong nakasakit samin. Sakin. Napalaya ko na din ang sarili ko mula sa sakit ng kahapon.

Napangiti ako ng maramdaman ang nainit na yakap mula sa likod ko. Hinawakan ko ang braso niyang nasa bewang ko. Sumandal ako sa dibdib niya.

"I love you, wife" bulong ni Jake sakin, mas lalo akong napangiti.

After how many years, he still saying those words to me. Everyday. Every morning, every night, o kahit anong oras. Basta makikita niya ako ay sasabihin niyang mahal niya ako.

"Mahal din kita, Jake" ganti kong bulong dito. Hinalikan niya ako sa pisnge at hinarap ako sa kanya.

Hinawakan niya ang magkabila kong pisnge. "Napaka ganda mo talaga. Mas lalo kang gumaganda sa paglipas ng mga taon"

Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko. "At ikaw, nakapa-bolero mo pa din. Bakit ka ganyan? Lagi mo pa din akong pinapakilig hanggang ngayon."

"Wife, I'm not Jake Gabriel Anderson if I cant make you blush. That's my trademark" aniya.

Inungusan ko siya at inalis ang pagkakahawak niya sa pisnge ko. Hinawakan ko ang mga kamay namin at pinag-saklop yon.

"Yes, ikaw lang ang may kayang gawin sakin yon" ani ko habang nakatingin sa mga kamay namin. "I still cant believe that were still together now. I'm one of a lucky girls who have their kings" sabi ko sa kanya at tiningnan siya sa mata.

Ang mga asul niyang mata. Ang mga matang lagi kong nakikita ang pagmamahal samin ng pamilya niya. Ang mga asul na mata kung saan ako nakahanap ng kapayapaan.

"I love you, wife. I just love you" aniya at hinalikan ako sa labi. Ipinalibot ko ang mga braso ko sa batok niya at tinugon ang mga halik niya.

Napaglayo kami dahil sa tikhim na narinig namin. Humarap kami sa sala at nakita naming nakatingin saming mag-asawa ang kambal. Napaglayo kami.

"Ma! It's so kadiri okay?, kissing everywhere nalang kayo every time!" ani Aura gamit ang conyo niyang pananalita.

"Hindi kana nasanay. Huwag ka ng magtaka." ani naman ni North na katabi ng kakambal niya.

Seventeen years old na ang kambal. Lumalaki sila ng mababait at masisipag. Si Aura ay ganun pa din, medyo may kalakihan na kaiba sa kapatid niyang maskulado ang katawan. Sa loob ng thirteen years ay napakadaming nangyari sa buhay naming mag-asawa.

Napaka-bait ng kambal kahit na minsan ay sobra ang kakulitan at kahit na palagi akong napapatawag sa school.

"Tapos niyo na ba ang mga assignments niyo?" tanong ko sa dalawa at nilaptan sila. Niyakap ako ni Aura. Hinalikan ko siya sa noo.

"Opo. Natapos na namin. And of course, Ma. Kahit we don't do our assignment, we can pass. Satin kaya ang school kung saan kami nag-aaral." sagot sakin ni Aurora.

Tinaasan ko siya ng kilay at pinitik sa noo. "Kahit na, Aurora. Kaylangan niyong maging fair sa mga taong kasama niyo don. Sa mga classmates niyo. Ano nalang ang sasabihin ng ibang tao kung makapagtapos kayo ng High School na walang alam?"

Nag-pout siya sakin at inalis ang pagkaka-yakap niya. Lumapit siya sa Papa niya at don yumakap. Napailing nalang ako dahil nakahanap na naman siya ng kakampi. Papa's Girl talaga si Aura hanggang ngayon. Laging ang Papa niya ang takbuhan niya kapag pinapagalitan ko na.