My Ex-Husband Is My New Boss

Chapter 19

Jake's P.O.V.

PAGDATING ko sa harapan ng condo ni Daisy ay tinigil ko agad ang sasakyan. Napabuntonghininga ako bago bumaba. May suot akong cap at shades. Ayokong ma-issue na naman si Daisy dahil sa 'kin, kakagawa ko lang ng paraan para hindi siya maging issue dahil sa away nila ni Amelia.

Habang nasa elevator ay iniisip ko na naman lahat ng sinabi sa 'kin ni Daisy. I should stop my relationship with Daisy.

Nang makarating sa floor ng unit ng dalaga ay lumabas ako at tinungo ang unit nito. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Sunod-sunod ang pagtulo ng pawis ko sa pinaghalong kaba at takot. Ang daming what ifs akong naiisip.

Tatlong beses akong kumatok sa pinto. Ilang sandali akong naghintay bago bumukas ang pinto. Sumilip do'n si Daisy na nakakunot ang noo.

"Jake? Babe?! What are you doing here?!" nagtatakang tanong niya at niluwagan ang pagkakabukas ng pinto. Pumasok ako at dumeretso sa sala.

Maganda ang unit niya. Malinis lahat. Kulay puti ang pader na may halong baby pink.

Hindi ko alam kung paano mag-uumpisa sa lahat. Pakiramdam ko'y gagawin ko ang isa sa pinakamaling desisyon sa buhay ko.

Umupo ako sa sofa at hinintay na makasunod sa 'kin si Daisy. Tinabihan niya ko at niyakap ako agad.

"Babe . . . why you didn't tell me na pupunta ka pala dito? Sana sinabi mo para nai-prepare ko lahat for you."

Mariin akong pumikit at inalis ang braso ni Daisy na nakayakap sa 'kin. Hinawakan ko ang kamay niya. Tiningnan ko siya sa mga mata. Nakikita ko doon ang affection at pagtataka. At saya?

Binalik ko ang kamay nito sa hita niya. "Daisy, we need to settle things."

Kumunot ang noo niya. "What do you mean by that, babe? Ano ang kaylangan nating i-settle?"

"We need to stop this."

"Stop what? Our relationship?!" taas boses niyang tanong.

Tumango ako. "Yes. No. I don't know anymore. Kaylangan kasi nating magpahinga. Nalaman na ng mga kaybigan ni Alex ang tungkol sa 'tin, hindi ko pwedeng i-risk ang possibilities na makita rin tayo ng parents namin. The world is small."

Namula ang mukha ng babae at galit na tumingin sa 'kin.

"What the hell, Jake?! Ngayon pa?! Ilang buwan na ba?! Hindi ba five months ang naman tapos maghihiwalay na kayo and now sasabihin mong kaylangan nating itigil?!" galit niyang sigaw.

"Kaylangan lang natin magkaroon ng space. Five months lang kagaya ng sabi mo. Kaya naman nating hintayin ang araw ng annulment namin ni Alex and after that ipapakilala na kita sa parents ko and we're getting married," paliwanag ko pero mukhang sarado ang isip niya.

Tumingin siya sa 'kin ng masama at pinipigilan ang luha niya.

"Hindi natin kaylangan ng space na sinasabi mo!! Akala ko ba mahal mo ko?! Na hindi mo ko iiwan?!" malungkot niyang ani at unti-unting napapa-upo sa lapag.

"I'm sorry, babe. You know I love you so much pero tama rin si Alex. Noong pinakasalan ko siya ay binigyan ko na siya ng karapatan sa 'kin. Hulin limang buwan, Daisy. Subukan mo naman akong intindihin, babe, please. Ngayon lang ako hihingi ng pabor sa 'yo." Nag-squat ako sa harapan niya. Hinawakan ko ang mukha niya at nakita ko siyang umiiyak.

Pinunasan ko ang pisnge niya ngunit iniwas niya 'yon sa 'kin.

"I really love you, babe, please. Understand me."