How to be your Boyfriend vol. 1&2 (On Hold)

Chapter 15 Rainy Days and Mondays

Soundtrack for this chapter: You and Me by Penny and the Quarters (click multimedia to listen)

May apat na unggoy ang nakaupo sa ilalim ng mangga. Ang kanilang mga pangalan ay, Wency, Alex, Fred at Deo. Sila ang aking mga pet na tinuturuan ko ng Implicit Function Theorem sa Differential Calculus.

Explain ako ng explain, halos mawala na ang boses ko sa kakasalita pero mukha akong tanga dahil wala namang nakikinig sakin.

May kanya kanyang kabulastugang ginagawa ang mga unggoy. Si Alex, sarap na sarap niyang kinukulangutan ang ilong niya. Si Fred, naglalaro sa iphone niya. Si Wency, mahimbing at nakangangang natutulog. At si Deo, ay nagvavandal sa puno, FLAMES.

“Puta! Hindi naman kayo nakikinig!”

Nagulat sila sa sigaw ko pero si Wency na natutulog, ang tanging walang malay nang sumigaw ako.

“Eh kasi naman pare, kahit anong klaseng explain mo samin niyan, hindi namin yan maiintindihan kaya para hindi ka na mahirapan, gawin mo na lang yung homework namin.” Sabi ni Alex habang nagpupunas ng daliri niyang pinan-dial, sa damit nang walang kaalam alam na si Fred.

“Eh kung sipain kita sa dibdidb para ikaw ang mahirapang huminga!”

Wala pa rin sa kamalayan si Wency.

“Patay na yata yan!” sabi ni Fred.

Kumuha ako ng maliit na bato at shinoot sa bunganga niya.

“Pare, natamaan mo sa tonsils!” sabi ni Alex.

At nagising din ang ungas.

“Anong nangyare?” naalimpungatan na tanong ni Wency.

“Wala naman pare, kinukuha na kasi ni Lord ang mga panget. Kailangan mo nang magpaalam samin.” Sabi ni Fred na kung makapagsalita akala mo saksakan ng gwapo.

Binatukan ni Wency si Fred.

“Con, ni minsan ba hindi kayo nagkakasabay maligo ni Dominic?” tanong ni Deo. “Malay mo, mali-late na kayo, kailangan niyong magmadali.”

 “Pare, bakit hindi ka magpaparty sa apartment mo?” suhestyon ni Fred.

“Tapos kuha tayo ng strippers!” sabi ng manyak na si Deo.

“Gagawin mo pang beerhouse ang apartment ko!”

“Ang boring kasi kung tayo lang tas walang chics, sino namang magsasayaw sa harap natin? Si Dominic?” dagdag ni Deo.

“Wala si Dominic tuwing gabi. Nagtatrabaho siya sa bar.”

“Saang bar?”

May biglang malakas na pagkidlat na ikinagulat namin.

Nagtago ang araw sa mga namumuong mga ulap kaya sumama ang panahon. Lumakas ang hangin at nabalot ng mga itim na ulap ang kalangitan.

“Pare, tara na sa loob! Uulan na!”

Nagsitakbuhan ang mga unggoy na takot mabasa.

Napadaan ako sa roundtable at bising-busy si Portia sa paggawa ng instrumental drawing niya. Hindi pa naman umuulan pero nagbabadya na ito. Nag-aalala lang naman ako na baka biglang bumuhos at mataranta siya o kaya mabasa ang mga drawings niya.

“Hindi yan ang 45◦!” sabi ko sakanya. “Mali ang sukat ng margin mo pati ang tech pen na ginamit mo. Mali rin na inulit mo ang pagguhit dapat isang pasada lang.”

Binato niya ang ballpen sa table.

“Eh di ikaw na ang gumawa! Ikaw may alam eh!”

Mas lalong sumama ang panahon kasabay ng masamang tingin sa akin ni Portia.