The internet guy

Hoofdstuk 9

"Je moet wel iets eten" hoor ik opeens die jongen van daarnet zeggen, ik heb hem zelfs niet horen binnenkomen door mijn gesnik. Ik kijk hem aan " denk je nu echt dat mijn hoofd naar eten staat" vraag ik verontwaardigd "nee, maar niets eten helpt ook niet" zegt hij en gaat naast me zitten. "Of jij beschimmelde kaas met oud brood zou eten" kaats ik terug en schuif wat verder van hem weg. "Wie ben jij trouwens? En waarom ben ik hier" vraag ik en probeer naar zijn ogen te kijken die hij steeds van me afwenkt. Na een diepe zucht neemt hij langzaam zijn muts en sjaal weg waarna hij me aankijkt. "M...ma...maar j..jij" terwijl ik mijn zin stotterend probeer te zeggen wijs ik hem met een bibberende vinger aan. "Ik ben die jongen van gisteren inderdaad" onderbreekt hij me en duwt mijn bibberende vinger naar beneden. "Ik moest ervoor zorgen dat je niet zou weglopen zolang Mike of zoals jij hem kent Scott er niet was, trouwens ik ben Samuel" zegt hij steekt zijn hand uit, bang schud ik hem "Fleur, maar dat wist je waarschijnlijk al" zeg ik nog steeds verbaast. "Je weet vast waarom je hier bent" zegt hij dan "het zou handig zijn moest ik dat weten" antwoord ik terug en kijk hem aan. "Dan kom je het nog wel te weten, maar ik moet nu gaan, weet je zeker dat je niets wilt eten?" Ik knik naar Samuel en al snel verlaat hij de kamer met de plateau in zijn handen. Ik krijg van heel deze situatie gewoon hoofdpijn. Alles is gewoon zo vaag, wie is nu weer die Samuel en wat heeft hij met dit alles te maken. Waarom heb ik nog niets van die idioot van een Scott gehoord. En waarom zit ik hier, mocht ik nu nog weten waarom ik hier op deze stinkkamer zit. Maar ik weet gewoon niets, helemaal niets en dat maakt me nog veel onzekerder dan ik al ben.

De deur gaat weer open en dus verwacht ik Samuel die komt binnenvallen. Maar daar heb ik ongelijk in, dit keer is het Scott of Mike of toch Scott, om mezelf niet te verwarren zal ik hem vanaf nu maar gewoon Mike noemen. Hij stapt met grote stappen naar binnen en kijkt me doordringend aan. Hij komt naast me zitten "waarom ben ik hier" vraag ik meteen en hij grijnst naar me. "Zozo gaan we een beetje brutaal doen, geen nood het is best sexy" zegt Mike en grijpt mijn kin met zijn duim en wijsvinger. Ik kijk hem strak aan "wat wil je van me" "rustig rustig alles op zijn tijd, het zal allemaal wel duidelijker worden maar eerst dit" zegt hij met een grijns en drukt zijn lippen op de mijne. Hij laat me weer los door me naar achter te duwen zodat ik achterover val en verlaat dan weer de kamer. Ik begin ruw te wrijven over mijn lippen in de hoop de vieze, walgelijke smaak weg te krijgen. Ik maak van mezelf weer een klein bolletje en laat de tranen weer de vrije loop. Geen idee dat ik zoveel water in me had. Normaal huil ik niet zoveel maar nu kan ik me gewoon niet meer inhouden.

Samuel:

"Moet dit nu echt? Ze is volkomen onschuldig" zeg ik tegen Mike "net daarom, juist omdat ze zo onschuldig is dat ik haar goed kan gebruiken" antwoord hij me en ik zucht diep "trouwens jij hebt haar zo ver gekregen, dus eigelijk is het jou schuld dat ze hier is" zegt hij met een grijns "omdat jij me bedreigde met een fucking pistool tegen men kop" "ach of je het zo erg vond om tegen die meid te praten" "ach gast hou toch je kop" zeg ik gefrustreerd en loop naar buiten. Ik vond het inderdaad niet erg om met Fleur te praten. Maar wat ik wel erg vind is dat het nu mijn schuld is dat ze hier nu zit. Het probleem is ik kan er niets meer aan veranderen. Ik heb het al een keer geprobeerd en het is niet bepaald goed verlopen voor dat meisje. Waarom ben ik toch ooit akkoord gegaan met dit alles. Ik heb niet alleen mezelf maar ook andere die hier niets aan kunnen doen in de problemen gebracht.

Ik loop richting het buurtwinkeltje en besluit wat eten te kopen. Ik neem ook wat extra mee voor Fleur en verstop dat onder mijn trui. Mike hoeft niets van dat eten te weten anders krijg ik toch maar problemen met hem. Nadat ik inkopen heb gedaan loop ik weer terug naar het huis. Ik zet het eten van Mike en mij weg in de keuken en loop dan richting de kamer van Fleur.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oke ik heb twee /drie dingen te melden

1: misschien merken jullie het wel misschien ook niet in dit verhaal bestaat b-brave dus niet ik laat de jongens er wel in voorkomen maar ze zijn geen boyband ofzo.

2: als er weer problemen zijn met het hoofdstuk dat je het bijvoorbeeld niet kunt lezen laat het me dan zo snel mogelijk weten zodat ik het kan oplossen

3: IK HOU VAN JULLIE

oke dat was het byeeeeee 😘