hoofdstuk 21

2.9K 140 14
                                    

Fleur:

"Fleur... wakker worden... Fleur" hoor ik iemand van ver fluisteren maar ik ben te moe om te doen wat de stem zegt dus blijf gewoon liggen met mijn ogen nog steeds gesloten. "Babe wake up" maar wanneer ik dit hoor open ik wel meteen mijn ogen en schiet ik rechtop "Noem me nog een keer zo en je gaat het voelen op plaatsen die je niet wilt weten" dreig ik met een schorre ochtendstem en laat me weer neervallen. "Je kan zeggen wat je wilt maar het heeft je wel mooi wakker gekregen, wat de bedoeling was" hoor ik Samuel lachend zeggen en ik kijk hem verbaast aan.
"Waarom was dat de bedoeling?" Vraag ik verbaast en ga op mijn zij liggen zodat ik hem beter kan aankijken. "Omdat wij gaan shoppen" "en wat dan met Mike?" vraag ik verbaast "Mike weet niet dat we hier zijn, we zijn zeg maar best ver weg van hem vandaan dus de kans dat hij ons hier vindt is best wel klein" antwoordt Samuel me en legt een hoopje met kleren neer op het bed "hier dit had Sarona nog voor je klaargelegd, je weet nog waar de badkamer is?" Vraagt Samuel en ik knik. Hij verlaat de kamer en met moeite sta ik op. En met evenveel moeite neem ik het stapeltje kleren en begeef ik me naar de badkamer.

Na een korte douche kleed ik me om en ga ik naar de keuken toe waar ik Samuel en Sarona aantref. "Goedemorgen" zeg ik en ga aan tafel zitten, van beide krijg ik een goedemorgen terug en ik start met ontbijten. Als we alle drie klaar zijn met ontbijten help ik Sarona met afruimen "Bedankt voor de kleren trouwens" "zoals ik al eerder zei het is geen probleem" antwoordt ze me met een glimlach "mag ik je misschien wat vragen?" Vraag ik dan en leun tegen het aanrecht aan "Tuurlijk" "Wel ik vroeg me eigelijk af hoe je Samuel kent enzo, maar als je het niet wilt vertellen geen enkel probleem hoor. Ik ben gewoon best nieuwsgierig. Maar zoals ik al zei als je het niet wilt vertellen, geen enkel probleem. Ik wil je niet nog meer ten last zijn ofzo..." ratel ik aan een stuk door tot Sarona me lachend onderbreekt. "Eum laten we het er gewoon op houden dat ik niet zo een heilig boontje ben geweest tot een paar maanden geleden en dat ik Samuel zeg maar ken uit het milieu. Samuel was de enige jongen die eigelijk te vertrouwen was. We hadden zelfs kort een relatie..." begint Sarona haar verhaal maar met die laatste zin voel ik een steek van jaloezie door me heen gaan. En ik heb geen flauw idee waarom, het is niet dat ik op Samuel verliefd ben ofso... of misschien toch wel...
"Maar dat is niet zo goed verlopen en we hadden nogal snel door dat we beter vrienden bleven en dus nog steeds zijn" eindigt Sarona haar verhaal waardoor ik uit mijn gedachten schrik. Ik knik naar haar en ga weer snel verder met afruimen.

Melissa:

Weer een nieuwe schooldag, weer opnieuw naar het gezeur van leerkrachten luisteren. Ik word er gewoon nog vermoeider van als ik er nog maar aan denk. Ik loop naar het juiste lokaal en ga weer zitten op mijn vertrouwde plaats. Al snel stroomt de klas vol en begint de les. Na een uur wat wel een halve dag leek te duren is de les eindelijk gedaan. "Melissa, mag ik je wat vragen? Heb je eigelijk nog iets gehoord van..." "van Kaj? Nee sorry dan moet ik je teleurstellen Mary" onderbreek ik haar en wil d'r voorbijlopen "ik bedoelde eigelijk over Fleur" zegt ze dan en ik kijk haar verbaast aan "sinds wanneer ben jij geïnteresseerd in wat er met Fleur is gebeurt of moet je misschien dingen komen uitzoeken van Annabel?" antwoord ik bot "misschien omdat ik wel bezorgd om haar ben, heel die verdwijning kan Annabel niets schelen dat weet jij ook. Maar mij wel, vooral sinds ik gisteren dat verhaal heb gehoord van dat meisje bij die kaj" "oke best kom deze avond naar mijn huis misschien dat ik je dan wel uitleg wat er is gebeurt maar ik meen het als dit zo een vuil spelletje is van Annabel is zij er niet alleen geweest maar dan ga jij ook nog wat meemaken" dreig ik en verlaat het lokaal.

Fleur:

Ik loop nu al een paar uur rond in deze stad en Samuel verlaat geen seconde mijn zijde. Op zich best irritant maar langs de andere kant is het ook wel lief. Ik heb wel al een paar nieuwe spullen enzo maar ik blijf het best dom vinden, als hij me nu gewoon naar huis laat gaan heb ik al die spullen helemaal niet nodig. Maar goed ik zal maar niet teveel zeuren erover, ik mag al gewoon blij zijn dat ik niet meer in de buurt ben van die vuile Mike. Ik kan alleen niet zo goed geloven dat hij ons hier niet zou vinden. Ik weet natuurlijk niet waar we zijn ofzo maar als hij een beetje moeite deed zou dat toch niet zo moeilijk moeten zijn. We lopen opnieuw een winkel binnen en ik zie Samuel en Sarona naar een of ander kledingrek kijken.
Ik ga maar even de andere richting op, mijn enige moment dat ik niet in het vizier van Samuel wordt gehouden. Ik kijk wat in de rekken maar zie niet echt iets speciaal. Ik wil me omdraaien maar ik word tegengehouden door iemand die achter me staat. Ik voel hoe de persoon onder mijn jasje gaat en iets tegen mijn rug aanduwt, het voelt aan als een soort pistool. "maak een geluid en je bent er geweest net zoals die verrader van een vriendje van je" hoor ik een maar al te bekende stem zeggen. Ik laat me zonder enige kik meeslepen, uit bescherming voor Samuel en Sarona en besef maar al te goed dat dit voorgoed het einde is van mijn vrijheid.

The internet guyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu