Hoofdstuk 46

1.9K 129 27
                                    

Samuel:

De kop thee die ik net heb gekregen warmt mijn handen een beetje op en houd me rustig. Niet voor agressie maar voor de stress. Sarona komt voor me zitten aan de andere kant van het kleine ronde eettafeltje dat in haar nieuwe appartement staat. Ze kijkt me nog steeds verdwaasd aan waarschijnlijk is haar gezichtsuitdrukking niets veranderd van sinds ik haar het bericht had gestuurd dat ik weer een vrij man was.

De afgelopen maanden waren een absolute hel en ik heb de dagen afgeteld tot vandaag. "Ik wist dat je snel weer vrij kwam maar dat het vandaag was had ik niet verwacht" zegt Sarona opeens waardoor de stilte breekt. Ik haal mijn schouders op en gun haar een kleine glimlach. "Hoe gaat het nu met je" vraagt Sarona me dan en weer haal ik mijn schouders op. Ik heb nog geen woord gezegd sinds ik weer buiten ben. Ik zou ook niet weten wat ik zou moeten zeggen. De enige woorden die ik heb gebruikt is in het berichtje naar Sarona gericht om te vragen of ik haar kon zien. Zij was de enige waarvan ik wist dat ik er sowieso terecht kon, wat er ook gebeurt is. "Je gaat wel moeten praten als je een gesprek wil" zegt ze dan droog waardoor ik grinnik.

"Hoe gaat het met Fleur" breng ik er dan uit, als ze wilt dat ik praat laat ik het dan ook ineens goed doen. Ik zie Sarona wat naar haar vingers staren en ik merk dat ze niet goed weet wat ze moet zeggen. "Best goed denk ik, ze heeft haar leven weer opgepakt en is nu samen met Dioni" zegt ze dan. De naam 'Dioni' komt me bekend voor maar ik kan het niet plaatsgeven waarvan ik hem ken. "Dioni was de jongen die in het zelfde appartementsblok woonde als mij, je hebt hem denk ik twee of drie keer ontmoet" beantwoordt Sarona mijn onbeantwoorde vraag en ik knik. Met andere woorden Fleur is nu gelukkig en Dioni heeft kunnen krijgen wat ik wil en waar ik al die tijd aan heb moeten denken. Ik voel een steek van jaloezie door me heen gaan. Ach wie hield ik ook voor de gek, Fleur zou nooit een gelukkig leven met me kunnen krijgen en dat is hetgene wat ze verdiend een gelukkig leven zonder problemen en als dat met Dioni is dan is dat zo. Want kijk naar mij, ik kom net terug uit de gevangenis na een jaar, heb meegeholpen aan drugspraktijken en dingen waar ik liever niet aan terug denk.

Ik zou geen enkel meisje gelukkig kunnen hoe hard ik ook mijn best zou doen.

"Als je wil kan je hier logeren" haalt Sarona me uit mijn doemgedachtes en ik glimlach dankbaar naar haar. "Dankje, dankje dat je me niet laat vallen" zeg ik zacht, sarona staat recht en komt gehurkt voor me zitten. "Sam, je bent mijn beste vriend ik zou je nooit laten vallen al zou je de hele wereldbevolking vermoorden. Ik zal je altijd blijven steunen en er altijd voor je zijn. Je bent als een broer voor me, een broer waar ik zielsveel van hou!" Ik ga rechtstaan en trek Sarona met me mee waarna ik haar in een knuffel trek "ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten" mompel ik in haar haar. "Dat is dan insgelijks leijten, maar nu moet ik je toch laten want ik wil douchen" zegt Sarona dan met een glimlach als ze zich wat meer losmaakt uit de omhelzing. Ik glimlach en laat haar helemaal los waarna ze wegloopt.

Ik loop wat rond in de straten, Sarona was gaan slapen en ik kon een frisse neus best wel gebruiken. Blijkbaar is er een nieuwe club want er staat echt een massa aan mensen buiten. Ach waarom niet, ik kan het een vrijheidsdrink op mezelf noemen.
Ik loop naar binnen en meteen valt er een warme druk op me en dreunt de luide muziek in mijn oren. Het flitsen van de spots doet pijn aan mijn ogen en het duurt even voor ik eraan gewend ben. Ik loop verder en ga naar de bar toe waar ik iets te drinken bestel. Het meisje achter de bar glimlacht verleidelijk naar me als ze het drankje voor me neer zet maar het doet me niet echt iets. Ze is echt de perfecte one-night-stand, mooi van uitzicht maar niets inhoud. Niet echt iets waar ik op dit moment naar opzoek ben. Ik glimlach vriendelijk naar haar en gelukkig word ze door een paar jongens die duidelijk al genoeg ophebben geroepen waardoor ze al waggelend wegloopt. Ik draai me om en staar naar de feestende mensen voor me. Een paar die al zo dronken zijn dat ze bijna op de grond liggen en een paar die denken dat ze kunnen da ze kunnen dansen maar er eigenlijk uitzien als loslopende struisvogels. Ik kijk wat verder en zie twee personen die ik liever niet wilden zien. Hoe groot de kans was de kans ook dat ik hun hier ging tegen komen.

Best groot zo te zien...

Ik kijk wat beter en zie een actie waardoor ik nog is goed moet kijken..

Nee... dat kan niet, dat mag niet gebeuren...

~~~~~

Sorry nu voel ik me gemeen hahaha
Maar laat gerust weten wat jullie denken dat er gaat gebeuren 😘

The internet guyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu