That Kind Of Love Is Fake

Chapter 26

Chapter 26

Aliona's P.O.V.

Who is that Fiona?Siguro siya yung tumawag kay Nate. Gaano ba kaimportante si Fiona kay Nate?Bakit kailangan pa nila ng privacy or so whatnot.

Bahala sila diyan. Hindi ko alam kung bakit ako naiinis. Wala naman akong dapat ikainisan. Wala akong gusto kay Nate at mas lalong hinding-hindi ko siya magugustuhan. Kaya lang naman ako tumatambay dito ay dahil ayaw kong maiwan mag-isa sa bahay ni Nate. Mamaya at dumating pa si tita.

Hindi naman sa takot ako kay tita. Masyado lang kasi silang open minded to the point na pati yung bilang ng magiging anak namin ni Nate na imposibleng mangyari ay sinasabi ni tita.

Napaisip ako. Gusto ko munang mag-isip ulit. Papayag na ba talaga akong magpakasal. Alam ko rin kasing malapit ng iannounce sa publiko yung tungkol dito sa kasal namin ni Nate.

Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan ni Nate. Busy siyang may kausap at nakatalikod sa direksyon ko. Buti na lang hindi ko na siya kailangan makasalubong para lang makasakay sa elevator pero teka lang kapag nag-elevator ako ay kita ako sa cctv. That's why I chose the stairs.

Kahit pa nasa 7th floor ako ngayon. Hindi naman masyadong nakakapagod.

Maingat lang ako sa paglabas ng kumpanya ng marating ko ang ground floor. Buti na nga lang at nasa sling bag ko ang wig ko. Yes, dala ko ang wig ko in case of like this kaya hindi ako masyadong nahirapan sa pagtatago. Wala namang nakapansin sa akin.

Nang makalabas ako sa kumpanya ay agad akong pumara ng taxi at sumakay dito.

I'm going to my home. Hindi yung bahay na tinutuluyan ko noon hindi rin yung ngayon. Nandito na pala ako.

Nagbayad muna ako sa taxi driver bago bumaba then nagsimula na akong maglakad.

"Miss ilang ticket?"Tanong nung Manong.

"Just one."I said.

Buti na lang at hindi mahaba ang pila ngayon. Madalas kasi mahaba ang pila dito sa ferris wheel.

Yes, ferris wheel. The only place I could call home.

Naramdaman kong may tumabi sa akin pe4o hini ko lang iyon pinansin. Nagsimula ng umandar yung ferris wheel.

Ipinikit ko ang mga mata ko at dinama ang hangin mula sa itaas. Tumigil ang ferris wheel sakto namang nasa itaas ako. Biglang nagbukas ang mga ikaw at kasabay nito ang pagputok ng mga fireworks.

Sobrang ganda.

"Yes, it is beautiful."Narinig kong sabi nung katabi ko. Saglit parang pamilyar yung boses.

Nilingon ko yung nagasalita then I saw Nate. Nakatingin siya sa akin pero ng tumingin ako sa kanya ay agad siyang nag-iwas ng tingin.

Anong?Paanong?

"Paano mo ako nasundan?..may kausao ka diba paanong nandito ka ngayon?Nananaginip lang ba ako?"Tanong ko.

"I'll answer your question sa oras na mag-end na ang fireworks display."He simply said.

Nanahimik na lang ako at hinintay matapos yung fireworks display. Dati halos ayaw kong matapos yung fireworks display pero ngayon parang gusto kong matapos na agad.

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?"I curiously asked.

"I followed you."He simply answered. Hindi siya tumitingin sa akin. Nakatingin siya sa malayo.

"Bakit mo ba ako sinundan babalik naman ako ah gusto ko lang mapagisa."I muttered.

"I know that you will..."Aniya at bumaba na. Nasa baba na pala kami.

Nagpatuloy siya sa paglalakad. Sumunod naman ako sa kanya na tulala.Hinabol ko siya dahil ang bilis niyang maglakad. Nagtataka na lang ako kung bakit sa bus stop siya papunta.

Binilisan ko pa lalo para lang maunahan siya at ng maunahan ko na siya ay humarang ako sa daan napatigil naman siya sa paglalakad.

"Diba may kotse ka?Nasaan yung kotse mo?"Sabi ko as I crossed my arms.

"I forgot to bring it."Parang walang emosyon niyang pagkasabi sabay atiloy sa paglalakad niya ng saktong may dumating ng bus.

Nauna na siyang sumakay habang ako naman ay hindi mawari ang nangyayari. Sumunod agad ako sa kanya kung hindi ay maiiwan ako ng bus.

Pagsakay ko sa bus ay nasa likuran lang ako ni Nate. May mga estudyanteng siguro ay pauwi ng nakatingin sa kanya. May iba ring kumukuha ng pictures niya. Siguro ay nagwagwapuhan sila ng husto kay Nate.

Nagulat na lang ako ng maramdaman ang kamay ni Nate na dumapo sa mga palad ko.

Bigla namang nagsimangutan yung mga bababe. Kung alam lang nila kung anong totoong pagkatao ni Nate...ewan ko na lang.

Nauna akong paupuin ni Nate. Sa may bandang likod ang upuan namin. Nakasunod pa rin ang tingin sa amin nung mga babae. Wala akong pakialam sa kanila at tsaka pake ko ba dito sa Nate na toh!

Ibinaling ko na lang ang tingin ko sa labas.