Prologue

156 10 0
                                    

Prologue

Aliona's P.O.V.

It's my 16th birthday today and just as I expected ay wala si mom and dad para i-celebrate ang birthday ko. They didn't even bother greeting me. Kahit text wala. Lagi naman ng ganito at sanay na rin ako.

I am Aliona Prelunsky. I am an only child. Kilala bilang anak mayaman. Lumaki sa buhay na marangya. Silverspoon kung tawagin. Prinsesa sa tingin ng iba. Ano pa ba?I am rich kid in short.

Mayaman ang pamilya namin. Nanggaling sa mayamang angkan. Perfect life isn't it? But neither do they no that this life actually s*cks. Gusto niya palit tayo? I will be willing to do so.

Oo may magulang ako pero they never once care about me. Ang puro bukang bibig nila ay business deals and so on. Minsan lang sila umuwi sa bahay at kung uuwi man sila ay para lang sermunan ako o hindi kaya ay mag-usap ng tungkol sa business tapos ay aalis na ulit para sa another business trip.

See? Maaaring maluwag nga kami sa pera pero I never wanted this. I just want to live simple. Malayo sa lugar na ito. Malayo sa nakakasukang pagtrato sa akin ng mga magulang ko na pakiramdam ko ay anak lang nila ako sa harap ng camera pero sa likod nito I'm just nobody. I've always been a nobody.

Minsan ko na ring tinanong ang sarili ko kung saan ako nagkulang bilang anak. I did everything I could. Nag-uwi ako ng iba't-ibang achievements at mataas rin ang mga grade ko sa school pero wala pa rin. Hindi pa rin nila ako napapansin. At ngayon pagod na ako. I'm tired of everything. All I want is to breath.

Dahil wala naman akong kasama sa bahay tanging mga kasambahay lang I decided na pumunta sa isang bar para mag-celebrate. Alam ko I am minor but having money and connections? Syempre pinapasok nila ako. All I had to do is to pretend someone else and put a heavy make up on my face.

Kanina pa ako sumasayaw sa dance floor at medyo pagod na rin ako kaya napagdesisyunan ko na uminom na muna. Medyo nagiging agresibo na kasi ang mga tao sa palagid habang palalim ng palalim ang gabi. Nagmartsa ako paalis sa dancefloor at naupo sa bar stool?

"Isa ngang glass ng tequila."Order ko sa bartender.

"Right away ma'am."Sagot ng bartender na mukhang bata pa.

Habang hinihintay ko yung bartender ay may isang lalaking lumapit sa akin.

"Hey miss. I saw that you are alone gusto mong samahan kita?"Tanong ng lalaki sa akin.

Nilingon ko kung anong itsura nung lalaki. He was like 5'9 tall
"I'm Minchie and I would love to have a dance with you."Nakangiti kong pagkasabi.

Dinala niya ako sa dance floor. We are having so much fun. Masaya ako na wala ako sa bahay ngayon.

This is where I find myself. This is my home. No one could ever understand me and I will never be happy.

Medyo pagod na akong sumayaw but I'm enjoying it. Medyo lasing na ako pero ayos lang. I love here. Ayaw kong umuwi. Ayaw ko ng umuwi.

I know I'm just a minor because I'm just 16 and I think yung lalaking kasayawan ko ay 20 years old na but he looks so handsome parang may lahi siya. Blue ang mga mata niya. He looks perfect. He smells good and I want him.

Nagpaalam muna ako sa kasayaw ko na hindi ko kilala. I told him na pupunta muna ako sa banyo.

Habang naglalakad ako ay nakita ko yung babaeng nilalayuan ko.

"Anong ginagawa mo dito?"Tanong ko sa kanya.

"Iuuwi na kita."Sabi niya at nagsimula na siyang hatakin ako paalis.

"No!Hindi ako uuwi. Hinding-hindi ako uuwi!"Sigaw ko.

Nasa labas na kami ng bar ng may biglang dumating na van. Tumigil ang van at lumabas ang mga lalaking nakaitim. Kinuha nila kami at isinakay sa van.

They took us.

That Kind Of Love Is FakeOnde as histórias ganham vida. Descobre agora