Cali's Queen (Completed) EDITING

CQ-61

His Queen 61

----------------------------

Six Years later....

"Happy Birthday, Cattly! Happy Birthday, Cattly! Happy Birthday! Happy Birthday! Happy Birthday Cattly!"

"WALANG HANDA!"

Malakas na nagtawanan ang mga bisita namin, ng biglang sumigaw si Sky. Ang Unico Hijo ni Korin. Pinandilatan niya ang bata ngunit tumawa lang ito.

"Don't mind your, Kuya. Manang mana kasi yan sa Tatay niya." Nginitian ko ang Prinsesa ko.

"You know his Tatay, Mommy?"

Oh shit! Napapala ng pagiging taklesa mo Azula. "No, what I'm saying is, baka kasi nagmana yan sa Ama niya kaya ganyan. Sige na blow your candle. Make a wish first."

Pumikit siya at halos makagat ko ang labi ng makitang namula ang ilong niya habang humihiling. Because, I'm sure of it. She's wishing the same wish sa tuwing sumasapit ang Birthday niya.

And that is to meet her Father.

Pinigilan kong makaramdam ng lungkot habang pinagmamasdan ang anak ko. Birthday niya, I should feel happy. Matapos niyang hipan ang kandila ay hinayaan ko na siyang makipaglaro sa mga bisita niya.

"Hanggang kailan natin itatago sa kanila, Ate?" Tinabihan ako ni Korin at tumingin din sa anak niya. "Si Sky, kahit hindi nagtatanong sa akin. Madalas kay Eiji naman siya nagtatanong."

Napabuga ako ng hangin. "Hindi ko alam, Feit. Ni hindi ko nga alam kung matatanggap niya ba si Cattly."

"Oo naman. Anak niya yan eh."

"He's engaged to be married ng umalis ako ng walang paalam. I told him na kukuha lang ako ng LSAT, pero hindi ko ginawa. Hindi na ako nagpakita." I can still remember his desperate voice at that time. Asking me na wag ko naman siyang iwan ulit. But the pain is unbearable those times. Ni hindi ko alam paano ako nakauwi sa suite ko. After maibalik ng memorya ko.

Pakiramdam ko, may malaking sugat na muling nabuksan at hindi maampat ampat ang pagdudugo. Ni hindi ko kayang makita siya. Pakiramdam lalamunin ako ng galit. Ng hinanakit ko. So I decided to leave.

"Alam mo Ate, kung tutuusin may kasalanan din kami." Humilig si Feit sa balikat ko. "Kasi alam naman namin yung nangyari sa inyo eh. Well, wala kami sa mismong pangyayaring iyon. Pero alam namin. But we decided to shut our mouth."

"I know why you did it. Ayaw niyo sa inyo manggaling. And naiintindihan ko yon." Lumipat ang tingin ko kay Cattly. Minsan napapaisip ako, kung hindi kaya ako umalis.

Ano kayang buhay namin ngayon?

Masaya kaya kami? Nagsusumbatan? Palaging nag aaway? Hindi ko alam. Hindi ko alam na buntis na ako ng makaalis ako ng bansa. Sakay ng Private jet nila Papa. Sa Europe ako nag stay for almost 2 years and then lumipad naman ako papunta kina Zayn. I can't imagine, na pinuntahan din pala siya ni Cali.

But Zayn, being an annoying man. Hindi talaga siya nagsalita. Sa loob ng halos ilang taon nakuntento nalang ako minsan naririnig ko si Eiji na nakakausap sina Sven at Trek. Minsan gusto mang magtanong nagpipigil nalang agad ako.

Iniwan ko siya, kaya wala na akong karapatan pang magtanong tungkol sa kanya. Sigurado naman ako. Baka kasal na siya kay Morgianna ngayon. Mapait akong napangiti.

Masakit parin pala.

Wala na akong narinig na balita sa kanila. I don't want to. Ayoko na ulit masaktan. Lalo na ngayon, meron ng Cattly na nagbibigay ng kulay sa mundo ko.