Chapter 28.♥

408 6 1
                                    

Chapter 28. ♥

Author's note: 


Please read my short story entitled: Face doesn't matter. Thanks. 

Please comment, vote and spread. Be a fan! :)

Happy Reading...

------------------------------

(Kayla's POV)

Pagkatapos naming pumunta sa mall nung araw na iyon, inihatid na ako ni Neesh sa bahay. Mga 5 na rin kami nakauwi. Pero bago kami umuwi niyaya ko siyang mag-simba. First time ko magsimba dito, at pati gusto ko rin kasi magpasalamat kay Lord sa napakagandang mga nangyayari sa akin. :) Here's the flashback. XD

*Flashback*



Nasa labas na kami ng mall nun... Nang maisipan kong pumunta ng simbahan tutal, malapit lang. Bago kami pumasok sa kotse niya...

"Neesh. Catholic ka diba?" sabay tanong ko, malay ko ba kung magkaiba kami ng religion diba. 

"Yup. Bakit?" sabay taas ng kilay niya.

"Pwede punta tayo ng simbahan?" pagyayaya ko sa kanya.

"Sige." pag-oo niya. Binuksan niya ang pinto ng kotse niya, nagsisignal na pumasok. Pero ayoko. 

"Ahm ano. Pwede maglakad na lang tayo? 5 minutes lang naman siguro yun." sabay sabi ko.

"Sige. In one condition. " sabay grin niya.

"Ano?"

"Holding hands tayo." sabay sagot niya at inabot ang aking kanang kamay sabay hinawakan. Kinikilig nanaman si Kayla. Naku.

Ayun naglakad nga kami habang naghoholding hands. Sa kalagitnaan ng paglalakad ko... dahil nga sa pagwewedge ko. Natapilok po ako. Pasalamat na lang nakahawak ako kay Neesh. 

"Awww. Awww." paginda ko. 

Agad lumapit sa akin si Neesh at pinaupo muna ako sa may lapag. 

"Okay ka lang?" sabay sabi niya. 

Wala tong pakikipagkapwa. Obvious na ngang HINDI diba. 

"Hindi. Masakit kasi." sabay sabi ko. Ang sakit naman talaga. Shete!

Agad niyang hinubad ang wedge ko at hinilot ang paa ko. Wow. Ang sweet. 

"Huy! Di mo na kelangan gawin yan. Tssss." sabay sabi ko. Nakatitig lang sa kanya. 

"Basta ikaw. Sa tingin mo hahayaan kitang masaktan? O ayan okay na ba?" sabay tingin niya sa akin. Baka mamaya tunaw na ako. XD tapos ang pogi pa. 

Nang ginalaw ko ang paa ko, okay na. Uwa! Ang galiiiiing!

"Okay na salamat." sabay inabot niya ang kamay niya at tinulungan akong makatayo. 

My Worst Nightmare, Yet the Sweetest One. ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon