My Worst Nightmare, Yet the Sweetest One. ♥

Chapter 12. ♥

Author's note: Hindi na ako active. Haha. May klase na e. But, I'll update pa rinnnn. :)

Yang nasa multi-media po, yan po si Neesh. ;)

---

(KAYLA'S POV)

2 years passed. The end, I thank you. xD Joke!

SERYOSO NA. 2 days passed. Bagong araw nanaman. May pasok, at natural papasok ako. Ang daming nangyari grabe. 2 days pa lang pumi-pbb teens agad! Tsktsk.

2 days na puro kamalasan, kahihiyan at pag-ragasa ng problema. Say whuttt? 

At dahil 'to sa King Of The Monsters. NEESH! Putek. 

Mga kamalasan chart of the week: 

1. Nakilala ko ang pinakapangit na halimaw sa mundo. 

2. Naging fake na girlfriend niya ako. Poor me. :( 

3. Halos limang kahihiyan ang nangyari sa akin kahapon. 

4. Naging close sila ng mom ko. And they're acting so WEIRD. 

5. Jusko! Sana naman wag na madagdagan. Hindi ba kayo naaawa sa akin. T.T 

6:10 AM pa lang gising na ako. Ang gulat ko, may nagtext agad. AGAD-AGAD! Well I guess, that's Neesh, weirdo yun e, madaling araw tatawag at magtetext, ALIGAGA. 

From: Halimaw of my Life <---- Obvious naman na name niya yan sa CP ko, minabuti ko ng i-save baka mamaya pagnagtext magalit yun kasi di ko siya kilala. 

HOY! SABAY TAYONG PAPASOK MAMAYA. NASABI KO NA KAY MAMA MO. NO NEED TO WORRY. AND STARTING FROM THIS DAY, THAT'S A PART OF OUR DEAL. OR ELSE, EXPELL ABOT MO. GE,MAG-MUMOG  KA NA, BAKA MAMAYA ANG BAHO NANAMAN NG HINIGNGA MO. 

-Neesh 

-

Wow. Ganda ng panimula. "hoy" talaga! Bastusin. At talagang capital letters pa, halimaw talaga. Wag ko na replyan. Bahala na siya. 

I walked downstairs, si Cor kumakain na, mom ko nagbabasa ng "Teen Vogue" bumabaggets talaga. 

"Oh anak. Dalian mo na. Mamaya andiyan na si Neesh di ka pa bihis." she said, then smiled. Neesh ng neesh. Binubugaw talaga ako nito. T.T 

"Neesh ng neesh, I'm tired of this Neesh things. I really hate him." I wisphered. 

"May sinasabi ka anak?" my mom curiously asked me. 

"Wala po. Sige I'll eat para maging READY na mamaya." I said with a sarcastic voice. 

Nakakapanibago 'tong si Cor hindi muna nakikipagdaldalan. Ang tahimik pero pangiti-ngiti. Bakit kaya? I better ask her. 

"Ayyy ang babaita nababaliw na? What's the matter? Why you smiling?" sabi ko tas tumawa ng mahina. 

"Ha? Everything seems right. Everything around me looks beautiful. Every food tastes nice. Nothing's wrong. I think I'm in-love." biglang sabi niya na parang nag-de-daydream. Baliw? In-love? Kanino? Dun kay Keen kaya? 

"Kanino naman aber? Ang alam ko kasi wala ka pang kilala dito sa GreenVille maliban kay Neesh at Keen. Dito rin pala sila. How sad." sabi ko. Tapos gulat na gulat na napatingin si Coreen. 

"Eh my gosh You mean Keen? We live in the same town?! Hell yes! We're really meant to be.  Everything seems so right when I'm with him, I'm sure you feel the same way too, with Neesh. "

Ano daw with Neesh. Putres. BV. >:|

Napatingin ako kay mommy, I'm friggin' sure she's listening, among us yan ang pinaka-dakilang chismosa. 

Si mommy natatawa, halata naman e, pinpigilan lang. Eto naman kasing bespren ko, mag-3 days palang magkakilala pumi-PBB Teens na. Tsk. This convo should end. Napasok na yung halimaw e. 

"Shut up. Asa siya. I will never fall in love with him." I said. Pag nag-ganyan ako ibig sabihin I'm already pissed off. Pikon here... 

After 10 minutes natapos na akong kumain, nagtoothbrush at nagready para maligo. 

-

After 30 minutes tapos na ako, nagbihis at nasuot ng sapatos. Hindi pala ako nagmemake up. I just wear accessories lang. Walang make-up, walang powder (kasi maputi a ako) at walang ni katiting na pahid ng lip-gloss. Pero nagpeperfume naman. 

-

Pag labas ko wala na si Coreen. Si mommy natulog ulit. Malamang ginamit ni Cor yung driver kaya there's no way para makapunta sa school. KAYA NO CHOICE. Sasabay ako sa Halimaw, di kaya mahawa ako? 

Paglabas ko sa pinto, sabay lang pala kami lumabas. 

"HOY. ALIKA NA DITO. PAG NALATE TAYO IPAPAPATAY KITA." halimaw talaga. 

"No choice at all." I said, tapos lumakad papunta sa kanila.

Ngayon, 2 rulers apart na lang kami. 

"Ano na? San kotse mo?" I said. Nakakainip. 

"Sasakay tayo sa napakabagong product ng technology. Diyan ka lang." he said, sabay pumunta sa  likod, after nun tumalikod na ako. Bagong product ng tech? Ano ba ang bago? Airplane? Space shuttle o rocket? Eeeh, luma na iyon. Baka ngayon fino-fold na lang, di kaya? XD

After 2 minutes.. 

Napatalikod ako dahil may footsteps na. 

Nagulat ako sa nakita ko.

Sasakay kami sa bike? Yung may upuan sa likod. Na kulay silver. Ano 'to? Eto na ba yun?! Expectation leads to disappointment talaga. 

"Ano pang iniintay mo? Sumakay ka na. Will be there at exactly 7:20." sabay sabi niya, ako naman sumibangot lang. 

"K. Fine." I mumbled. Sumakay ako, pero yung nakaharap sa kaliwa, yung upo talaga sa upuan, hindi yung two legs ay hiwalay. 

"Sigurado kang kaya mong bumalance kahit walang hawak sa bewang ko? I think you can't wag ka ng magyabang, kumapit ka kung ayaw mong mamatay sa kahihiyan." sabay sabi niya. 

NGANGA! Oo nga, mahulog ako! Nakakahiya. No choice ulit. Kamalasan chart number 5. 

Kumapit ako sa kanya. Ang akward. Ayy nga pala wala kaming uniform good thing naka pants ako at hindi nakadress. 

Ang weird ng pakiramdam. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit? Crush ko na kaya siya? 2 days palang? Parang ang bilis naman ata, yes he's handsome, pero ang sama niya. Maybe I don't know him that much. Let's see... 

Ang awkward. Ang tahimik. 

After 10 seconds... 

"Wag kang bibitaw. Alam ko namang nanananching ka na, wag kang makatulog ha? Baka mamaya bababa yan sa private part ko. That's too much. Sobrang chansing na nun. Okay?" 

ANO DAW? PEELER. >.< 

"JOKE. I THINK KAYLA, CRUSH NA KITA. HANGA AKO SA KATAPANGAN MO.HAHAHA. WAG MONG DIBDIBIN, MAMAYA MADISAPPOINT KA." 

Ha? O.o