My Worst Nightmare, Yet the Sweetest One. ♥

Chapter 15.2 (Date: 1) ♥

Again this whole chapter and all of the parts, ay dedicated kay Rona at yung Babe niya. ♥

----

6:00 PM. Nagsusuot palang ako ng hikaw ng biglang sumigaw si mommy. 

"Kayla! You better hurry. Andito na si Neesh." she yelled. 

Wow. Eksakto! Hahahaha. Effort teh! Effort!

Sinuot ko yung shoes ko sabay bumaba ng hagdan. Ayyy nagslide pala ako. Hahahaha.Joke. 

Pero syempre kunwari hindi ako excited. Dahan dahan lang akong bumaba sa may hagdan... 

Nung nasa 3rd step na ako. Nakita ko na siya. Naka semiformal siya. Well bagay yung suot namin I think. Bagay din sa kanya. Layo pa lang niya amoy na amoy ko na siya. Ang bangooooo. :"> Tas mas gwapo siya ngayon.Tas yung kamay niyang isa nakatago sa likod.

May kinakamot kaya siya?  

San kaya kami pupunta? Sa resto na may nagpiapiano? Sa Chowking? Sa Jollibee? HAHAHAH.Whatever! Basta may pagkain syempre.

Nung nakababa na ako. Tumingin ako sa taas. Nakita ko si mommy pangiti-ngiti parang kinikilig. Sus! Ayy oi wait, wala siya sa ceiling ha?Just to be clear. lol. Sa may taas, kasi nga hanggang 2nd floor bahay namin diba? XD

O. Let's go back. Nung nakababa na ako, tumingin ako sa taas tas tumingin ulit kay Neesh.

Ang seryoso ng mukha niya. 

"Okay ka lang?" sabay nag-clap, para magising siya. Mukhang inosente lang. 

Bago siya magsalita huminga muna siya ng malalim na para bang kinakabahan...

"Can I spend this whole night with you?" sabay sabi niya tas kinuha niya yung kamay ko pagkatapos in-kiss niya. PBB TEENS?! 

Pagkatapos nun binigay niya yung pink rose na nasa likod niya. Rose pala. lol.

Hindi nanaman ako makahinga. Ano daw sabi niya? "Can I spend this whole night with you?". Ohmygosh. Dumudumi yung isip ko. 

Kung bastusin kang bata, magegets mo ako. XD

Pero kapag inosente ka, at inosente ako. Eto yan. 

Tinatanong niya kung pwede daw ba niyang kunin ang oras ko ngayong gabi para makasama niya ako... Gets? XD

Ahhhh! Ang lakas ng tibok ng puso ko, ang bilis pa. XD

Huminga rin muna ako ng malalim, bago sumagot... 

"Yes." sinagot ko. Tapos ngumiti siya. Parang kinikilig lang. Ang gwapo niya talaga ngayon. 

-

"Tita, alis na po kami." sumigaw siya sabay naglakad palabas nang hawak parin yung kama ko. In short, holding hands while walking. :">

Paglabas namin nakalabas na Ford niya.Kotse muna ngayon a. Hindi bike. Too bad, walang chance mananching.lol

Pinagbuksan niya ako ng pinto. Still, hawak pa rin ang kamay ko. Wala ba siyang balak bitawan? O.o

"Ahm Neesh. Kamay ko." sabay paalala ko. 

Humawak siya sa may batok niya tas napangiti sabay sinabing.

"Sorry. Haha." 

Pumasok na siya at nagdrive.

Ang tahimik.AWKWARD. :|

"San mo gusto kakain?" he said, breaking the silence.

"Kahit san." 

"Walang ganun."