My Worst Nightmare, Yet the Sweetest One. ♥

Chapter 27. ♥ (Captain America! Hiyaaaa!)

Author's note: This chapter is dedicated to my..my.. nanay. Hahahaha. Marelle Anne America. XD

Comment, Vote and Spread!

Happy Reading.

----------------------------------

Chapter 27. ♥

Huy. Ano na? Sagutin ko na? Mapapahiya siya kapag hindi ang isasagot ko diba? At pati mahal ko na rin naman siya. 

Sigurado na akong nakalimutan na niya si Ayana. Sana...

"Uhm.. Ano..." sabay sagot ko mistulang nauutal. 

"Miss. Mag-yes ka na." 

"Oo nga miss,nagpadala pa yan ng decorator at nagpaalam pa ata sa may ari ng mall." 

"Nga miss. Sayang." 

Effort. 

"Uhm, ano.. Yes.." sagot ko sabay napayuko. 

Naramdaman kong papalapit si Neesh at... 

At... Niyakap niya ako. 

Sabay kinalas niya. At pumatak ang luha ko sa sobrang saya. 

"YES! KAMI NA! YES!" sigaw ni Neesh.

Tumingala ako sabay tumawa. Lahat ng tao nakangiti. 

"Yieeee!" sigaw nila. 

After a couple of minutes... 

"Kay tara, movie house tayo." sabay ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko. 

"Tara." sagot ko naman, pilit kaming umalis at nakipagsisikan dahil nga maraming tao. 

Nung nasa may sinehan na kami ang palabas ay... 

a. The Avengers

b. Hunger Games

c. Kimi Dora

d. Brave

"San gusto mo?" biglang nagsalita si Neesh, hawak pa rin ang kamay ko. :)

"The Avengers." sagot ko naman. 

"Sige dun na lang tayo." Hinila niya ako at nag-avail ng tickets, tas bumili ng popcorn. 

*Sa may sinehan.*

Eeee! Excited na ako. Captain America!!! Ohgosh fangirling. XD

Nang nakaupo na kami sa taas na medyo gitna, inayos ko ang upo ko at kinuha kay Neesh ang popcorn sabay kumain. 

Nakatutok talaga ako sa may screen at mistulang hindi pumipikit, duh, I don't want to miss a thing, ultimo paghinga ni Captain America, ang pag-galaw ng mga abs niya at ang ka-fitan ng kanyang costume. Ohmy.. Mamuscle-muscle. XD

Dahil kay Captain America at sa mga pinaggagagawa niya, ni hindi ko man lang nakakausap 'tong katabi ko. Hahahaha. 

"Kayla..." may boses na nagsalita, aba't nakakarinig pa ako. lol. 

Sino yun? Baka napaparanoid lang ako, kasi imposibleng si Neesh yun, malamang tutok din yun sa movie na 'to. 

"Kayla..." tssss. 

Nuod nuod. Nuod nuod. 

"HOY KAYLA!" biglang sumigaw si... yung katabi ko. yung boypren ko. hahahaha. Siya nga. Sigaw talaga.. As in sigaw. Kaya naramdaman kong nagsitinginan yung mga tao sa sinehan sa sobrang lakas. Sa gulat ko, napatingin ako sa kanya na puno ng pop-corn ang bibig ko, tapos sabay napanganga at medyo bumuhos ang popcorn sa aking bibig na puno ng aking laway. Pero syempre joke lang yun. Ang baboy naman. 

Ang totoo nan, nilingon ko siya agad agad, and I gave him a *what-do-you-want?* face. 

"Ge. Diyan ka na lang sa Captain America mo. Bahala ka na sa buhay mo. Maiwan ka na nga. Psh!" sabay sabi niya na parang bata sabay nag-walkout. Sige akin na talag si Captain America. 

Akala naman niya susundan ko siya. Ni hindi ko nga siya pinigilan. Hahahaha. Pero sinundan ko siya ng tingin. At kahit madilim ang paligid alam kong tumingin siya pabalik para makita kung sinusundan ko siya. Hahahaha. Hindi kasi makapaghintay,exciting pa naman na yung nangyayari kahit di ko naiintindihan kasi kay Captain America lang talaga ako nakatingin. XD

Okay back to business. Ayun 30 minutes na lang magtatapos na. Yung boypren ko iniwan na ako pagkatapos akong pasagutin. Sus. Bahala na, alam ko naman atang uuwi. :) Hope so.. 

After 30 minutes...

Yieee! Ang ganda ng movie, este ang gwapo ni Captain America, the abs. Shete! Ang manyak kadiri. 

*Bzzzt Bzzzt*

Phone ko, nagvibrate. 

From: Neesh

Hoy! Antagal naman nan. Dalian mo nga, andito na ako sa ground floor. 

Tamo na?! Pagkatapos mag-walkout mag-tetext! Tsss. 

Replyan na nga. Kawawa e. 

To:Neesh

Eto na po. Tapos na. San ka sa ground floor? Sa may? 

*Bzzzt bzzzt*

From: Neesh

Sa may starbucks. 

-

Dun pala. 

Sige lakad dito lakad dun. lakad everywhere, hanggang makarating ako sa may Starbucks. 

Kitang kita sa may glass na may mga babaeng nakapalibot sa isang lamesa. Di kaya si Neesh yun. Aba, ang lalandi. jusko. 

Agad kong nilapitan ang table na yun, at tamang hinala si Neesh nga. 

Tumayo lang ako at pinagmasdan silang picturan at makipagusap sa boypren ko hanggang sa napansin na ni Neesh na andito na ako. 

"Ehem.." sabay sabi ko. 

Biglang nagsilingunan ang mga babae. 

"Sorry pero andito na yung future ko. Maaari na kayong makaalis." sabay sabi ni Neesh. 

Lahat sila nagbabye at ayun umalis. Umupo ako sa table kaharap niya. Badtrip. 

"Wow, wala pa tayong 1 day nambababae ka na." I said breaking the silence.

"Selos ka?" sabay sabi niya. 

"Ewan sayo." sagot ko naman. 

"HAHAHAHA! Mahal mo nga ako." sabay sabi niya. 

"Asa ka? Pano mo nalaman?" 

"Kasi halata sa mukha mong nagseselos ka." sabi niya.

"Psh."

"Tamo na, mahal mo nga ako, d'bale mas mahal kita." sabay sabi niya. Uhmygad. Eto nanaman po. 

"Teka order lang ako." sabay sabi niya at tumayo, ako naman namumula lang. 

Nang nakaorder na siya, kumain na kami at nagkwentuhan. 

"Nuod ka ng practice ko bukas pwede?" sabay sabi niya. 

"Ha? Practice? Banda?" tanong ko.

"Soccer." sagot naman niya. 

"MARUNONG KANG MAG-SOCCER. WOW!" sabay sagot ko na parang taga-bundok. lol. 

"ahaha. Oo. Nuod ka. For moral support. Sabi kasi gagaling daw moves mo pagnanunuod yung mahal mo e." psh. bola!

"Mukha mo." sagot ko.

"Basta't manuod ka." 

"Oo na po." 

"Ahm Kay.." sabay sabi niya. Mistulang kinakabahan. 

"Masaya ako nag-yes ka... At..." at? 

"At?" sabay tanong ko. 

"At gusto ko lang malaman mo na, when I met you I realized that kaya kong yakapin ang mundo ko."  ha? 

Explain niyo yung insabi niya. I-comment niyo! 

End of Chapter 27.♥