My Worst Nightmare, Yet the Sweetest One. ♥

Chapter 24. ♥

Chapter 24. ♥

I dedicate this Chapter to Ate Kate! :) 

Alam mo na te Kate kung bakit! :P

Comment, Vote and Spread! 

----------------------

(Kayla's POV) 

Saturday, 9:00 AM. Philippines. 

-

"Hwaaaaaa." hikab ko habang nag-iistretching, aba. Umaga na pala. 

Bumangon ako ng may ngiti sa aking mga labi. Siguro dahil sa kanta kagabi. :">  Nyahahaha. Pagkatayo ko galing kama, dumeretso agad ako sa may TV na natatakpan ng couch. Isasara ko kasi, bukas e. 

ABA! Pagkakita ko... 

"Oi. Gising ka na pala. Kanina pa ako nandito e. Good Morning..^^" sabay sabi ni NEESH. Ang aga-aga andito siya. Ang kapal nakikinuod pa. Psh. Buti kamo't pinayagan siya ni Dad, eh kasi naman walang nakakapasok sa kwarto ko na lalake maliban kay Ken at malamang sa kanya. 

"Tssss. Ang aga mo naman. Kakakita ko lang sayo kagabi ah." sabay sabi ko. Eto ang second time kong makipagusap sa kanya ng hindi nagtutoothbrush.-.- Kadiri Kayla. D'bale di naman ako masyadong malapit e. XD

"Psh. Di mo ba gets. Na-miss nga kita. Sobra." 

Sabay NIYAKAP niya ako. 

That moment when someone you love hugs you. Ang higpit pa. :">

"Huy! Ano ba yan! Hindi ako makahinga." sabay sabi ko. Kunwari pa e.

Tapos medyo niluwagan niya. Aba! Paraparaan. XD

"Pwede 5 minutes pa?" sabay request niya. Hanubeyen! Kinikilig aketch!

"Ang tagal naman!" 

"4 minutes..." sabay sabi niya. 

"2 minutes." sinabi ko naman. 

"Oo na po." sagot naman niya. 

After a couple of minutes. Pinabitaw ko na yung yakap, pano sobra na yata sa two minutes. 

"Grabe naman, 5 days mo lang akong di nakita, makayakap ka wagas!" sabay hirit ko. 

"Syempre ah. Namiss kita baby." sabay sabi niya. 

"Baby? Tsss, sanggol lang" sabay sabi ko. 

Lumapit siya ng lumapit sa akin. 

Lumapit... 

Malapit na... 

Ayan na... 

"Tapos na yung hug. O kiss naman." sabay in-pout niya yung lips niya, hinihintay na humalik ako. Ayyyy, kahit kinikilig ako, hindi pwede. XP

Tinulak ko siya agad, at napahiga sa couch,

pero nahatak niya ako.

Alam niyo yung nangyayari sa mga teleserye? Ganun. Hate to say, pero nasa ibabaw niya ako, medyo may kalakihan pa naman yung napagbagsakan namin. Ahhhhh. 

Magkatitig lang kami ngayon. Ang lapit lapit ng mga mukha namin. 

Uwahh! Nakakailang. Ang hirap tumayo.

Yung mata niya brown, parehas kaming nagulat sa nangyare. Kasi nagsilakihan ang mga singkit naming mata. Anong gagawin ko?  

Ang hirap tumayo, pero pag siya naman yung tumayo, malalaglag ako at may possibility na ma-kiss niya ako..Kaya inlalayo ko yung ulo ko. Bahala na.. 

Baka may makakita. 

At yun tumayo nga siya at... 

Our lips... Our lips met. 

Uwa! Agad akong umatras at. 

Naaaout of balance na ako...

Pero nalagay niya yung kamay niya sa bewang ko.Alam niyo yung parang sa sayaw? Ganun. Kung naiimagine niyo. Ahhhhhhhhhhhhhh! 

 Perrrs kiss ko siya. Tapos ganito pa pwesto ko. 

Agad niyang inayos yung pwesto namin. Tapos binitawan yung pagkakahawak niya sa bewang ko. 

Hindi mawala sa isip ko na may first kiss na ako sa edad kong to. Naiiyak ako. :'(

At yun, tumulo nga ang luha ko. 

"Ui, ba't ka umiiyak?" sabay sabi niya. At inangat ang ulot ko't pinunasan ang aking luha. 

Di talaga naiintindihan ng mga lalake. 

"This. You, you are my first kiss. AH! I'm too young." I said, halata sa boses ko na sobrang lungkot ko. 

"Sorry. Hindi ko naman sinasadya e. Sorry talaga. Mag-iingat na ako sa susunod. Sorry na talaga. Sorry na." sabay paghingi niya ng tawad, makikita mo sa mata niya na sincere siya, a mukha ring malungkot. 

Hindi ko alam, di ko alam kung anong gagawin ko. T.T

"Neesh, Can you please leave me alone, just for now... Sa monday na lang pwede? O kaya bukas, wag lang ngayon." sabay sabi ko habang umiiyak. 

Tumango siya agad, kitang-kita mo sa mata niya na sobrang sorry siya sa nangyare. 

"Sorry Kay. Sige alis muna ako." tapos lumabas na siya sa kwarto ko. Agad kong ni-lock yung pinto. 

Agad kong nag-cr tapos nag-toothbrush. 

Oo, hindi niya sinasadya pero para kasi sa akin, napakahalaga nun e. It's very precious. 

Hindi ko lang muna kayang makita siya sa ngayon. :(

 End of Chapter 24. 

All rights reserved 2012. (c)

AlwaysWearASmile.