"You Changed Me" (Voltooid✔️)

Deel 45

Deze keer SO naar @zoebookssss 😘❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Pov Nick

We zijn al 1 week verder maar geen spoor van Fay. Chase zoekt ze ook maar ik denk dat hij andere plannen heeft met Fay en Eden. Ik moet haar vinden! Straks doet Chase haar nog iets aan ofzo!! Ik weet het ze zijn mates, maat bij Chase weet je het nooit. Over twee weken is de bruiloft van Fay. Ik mag haar niet in de steek laten, zijn heeft mij gezocht nu zoek ik haar!

Ik was al terug in mijn eigen roedel en heb Tanja voorgesteld aan mijn Beta, Max en mijn Gamma Brandon. De rest van de roedel heeft haar ook gezien en ze kunnen goed met elkaar om. Ik zuchtte en liep naar mijn kamer om Tanja te zien. Ik vond haar op bed. Ze was aan het huilen. Ik keek haar geschrokken aan. 'Tanja?' Zei ik en liep naar haar toe. Ik trok haar in een knuffel. 'Wat is er schat?' Vroeg ik en trok haar stevig tegen mij aan. Tanja is de enige die mij kan troosten sinds Fay weg is, en nu moet ik haar troosten.

'Ik-ik...ik mis mijn ouders gewoon, vandaag b-ben ik jarig...e-en dit was de de dag dat-dat ze werden ver-vermoord' zei ze snikkend. Ik keek haar verbaasd aan. Ik drukte haar nog steviger tegen me aan en troostte haar. 'Niet huilen Tanja, alsjeblieft, het breekt me' fluisterde ik. Ze knikte en veegde haar tranen weg. 'Waarom zei je niet eerder dat je jarig bent vandaag?' Vroeg ik. 'Ik heb het nog nooit gevierd sinds ze weg zijn' zei ze zacht. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd. 'Nog een spoor van Fay gevonden?' Vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd.

Pov Fay

Een week...een week mishandelt...een week uitgehongerd. Dit is nog erger dan in Valors cellen. Hij martelt mij met zilver en wolfsbane. Ik heb zelfs bijna zelfmoord gepleegd maar hij waarschuwde mij dat als ik dat zou doen hij iedereen waarvan ik houd zou doden. Over twee weken moet ik met hem trouwen. En er is niks veranderd in die week behalve dat ik me zwakker voel dan ooit. Ik mis Chase, ik mis zijn lage maar toch zo mooie stem, ik mis zijn gespierde armen om me heen, ik mis zijn aanwezigheid, ik mis alles van hem.

Eden heeft zijn shirt van me afgepakt. Richard, Jennette en Jason horen elke keer hoe ik kreun van de pijn als ik word mishandelt. Ze vragen me steeds waarom ik hier ben maar ik kan amper praten. Ik vind het erg voor Jason, hij is nog maar 6 jaar en hij ziet dit allemaal. Ik wilde dat ik iets kon doen. De maangodin heb ik ook al niet meer gesproken. Lena ook niet en daar maak ik me het meeste zorgen over.

'Hey!!! Dove hoer dat je bent! Opstaan jij goedkoop ding' riep Emily naar me. Ik stond met veel moeite op. Mijn kleren zaten onder het bloed en viezigheid. Mijn haar is ontploft. Mijn gezicht zit vol met wonden. Mijn lichaam vol blauwe plekken. Emily sleepte mij mee naar een andere cel. Ik hoorde Richard en Jennette nog roepen dat ze mij met rust moeten laten.

Emily gooide mij in een cel en kwam samen met Eden naar binnen. Hij grijnsde sluw naar me. 'Nou nou nou Faytje, ik wil dat je mij jouw krachten geeft' zei hij. Ik keek hem verward aan. 'Ik-ik k-an d-dat niet' zei ik met een hese stem. Hij keek me boos aan en trapte mij in mijn maag. Ik kreunde. 'Ik zweer het ik weet het niet!' Riep ik uit met pijn. Hij trapte me nog een keer. 'Best, dan zoek ik het zelf wel uit bitch' zei hij boos. 'O ja, als we gaan trouwen word je uit jouw cel gehaald, daarna zorg je ervoor dat je er goed uitziet anders zwaait er wat!' Zei hij. Ik knikte snel. 'Ik hoor niks!' Schreeuwde hij. 'J-ja ok-oke' zei ik trillend van angst.

'En dit is voorlopig jouw cel, ik wil niet dat je tegen die mensen praat' zei hij. Ik wist dat hij het over Richard en Jennette had. Ik knikte en hij ging weg. In tegenstelling tot hem kwam Emily juist naar me toe. Ze begon mij in mijn gezicht te slaan en gaf met trappen in mijn buik. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Na een tijdje liet ze mij met rust en liep weg. Ik lag hulpeloos op de grond. O maangodin, waarom overkomt dit mij?? Waarom ben ik geen normaal persoon?? Waarom kan ik gewoon niet bij mijn mate zijn?? De tranen bleven over mijn wangen gaan terwijl ik dat dacht.

Pov Chase

Twee weken later!!

'Maak je klaar, we gaan over 5 minuten vertrekken' riep ik naar de soldaten. Vandaag is de dag dat Eden en Fay zouden trouwen, vandaag is de dag dat ik Eden ga vermoorden, vandaag is de dag dat ik Fay ga opsluiten. Ik wilde dat eerder doen maar ik wist alleen hun trouw locatie. Dus dan maar vandaag. Ik weet dat Nick daar ook naartoe gaat om Fay mee te nemen maar dat laat ik niet gebeuren. Hely en de rest zeggen dat ik een grote fout maak, ze zeiden 3 weken geleden dat ik haar moest zoeken maar ze wilde zelf weg dan gaat ze weg, maar niet zonder problemen.

Gek genoeg heb ik niks gehoord van mijn ouders, elke keer als ik ze bel hoor ik ze slecht en onduidelijk. Alsof het iemand anders is maar waarschijnlijk zijn ze ziek ofzo, maar ja nu even focussen. Ik keek om me heen en zag dat iedereen klaar stond voor mijn bevel. Iedereen behalve Justin. Hij wilde niet mee. Hij gelooft in Fay, zegt hij. Ik niet, ik bedoel wie doet dit zijn mate aan?! Ik veranderde en huilde als teken dat we gingen vertrekken.

Achter me veranderde de soldaten en we vertrokken naar de trouw locatie om alles te verpesten! Blake heb ik al een tijdje niet gesproken, maar beter ook anders moest ik zijn gezeur aanhoren. We waren al snel op locatie. Het was al versierd enzo, en het was buiten. Ik zag alleen een paar mensen die alles neerzette en verder niemand. Ik beval mijn leger om te verstoppen en te wachten tot alle mensen er zijn. Mijn leger gehoorzaamde en verstopte zich.

Tnx voor het lezen KNEUSJES💕

OMG BIJNA VAKANTIEEEEE😇😱 ik ben echt even toe aan een vakantie!

Vote✨Comment